Περί νεκρανάστασης της ΣΠΙΘΑΣ και άλλων δαιμονίων...

Αγαπητοί αναγνώστες, Αγαπητοί συναγωνιστές,

Επειδή πολλοί συναγωνιστές απ’ την εποχή της ΣΠΙΘΑΣ επικοινωνούν μαζί μας και μας ρωτούν αν είναι εφικτό (και πώς) να επανεκινήσουμε την ΣΠΙΘΑ, θα θέλαμε να σημειώσουμε τα παρακάτω για να ξεκαθαρίσουμε την θέση μας προς όλους:

Η ΣΠΙΘΑ δεν μπορεί, δεν πρέπει και δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά υπό το ίδιο όνομα ή υπό την ίδια ή παρόμοια οργανωτική δομή. Και κυρίως, η ΣΠΙΘΑ δεν μπορεί, δεν πρέπει και δεν πρόκειται να υπάρξει ξανά στο όνομα του σπουδαίου της ιδρυτή που έφυγε.

Προφανώς η ζωή τραβάει την ανηφόρα και στον τρόπο που γίνονται και οργανώνονται οι λαϊκοί και κοινωνικοί αγώνες. Και προφανώς δεν πρέπει να υπάρχει επιστροφή στο παρελθόν παρά μόνο πορεία προς το μέλλον.

Η ΣΠΙΘΑ ήταν μια ιστορική και κοινωνική αναγκαιότητα έτσι όπως την πίστεψε ο Μίκης και έτσι όπως την ένιωσαν οι  αποδέκτες της, τον Δεκέμβριο του 2010.

Είμαστε περήφανοι που λάβαμε μέρος στο κάλεσμά του και παίξαμε πρωταγωνιστικό ρόλο στο κίνημα, απ’ όλα τα μετερίζια που μπορούσαμε, απ’ την πρώτη μέρα έως την τελευταία.

Η ΣΠΙΘΑ όμως έκλεισε τον ιστορικό της κύκλο σε πολιτικό, εθνικό και κοινωνικό επίπεδο οριστικά και αμετάκλητα και αποκλείεται η νεκρανάστασή της, έτσι όπως θα ήταν αδύνατον και ιστορικά άτοπο να νεκραναστηθεί η Δημοκρατική Νεολαία Λαμπράκη το 1974.

Η ΣΠΙΘΑ και μετέπειτα το μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α απέτυχαν ολοκληρωτικά στους 3 βασικούς στόχους που έθεταν εξαρχής:

1. Εθνική Ανεξαρτησία

2. Λαϊκή Κυριαρχία 

3. Πατριωτική Αναγέννηση

Και προφανώς απέτυχαν σε έναν προς έναν στους στόχους του Δεκάλογου των θέσεων, όπως τον λέγαμε τότε.

Οι λόγοι της αποτυχίας της είναι πολλοί και σύνθετοι τους οποίους εν πολλοίς έχει αναλύσει ο Μίκης Θεοδωράκης με εκτεταμένη αρθρογραφία, όπως επίσης και εμείς από αυτό εδώ το ιστολόγιο. Αν μπορούσαμε όμως να αναφέρουμε τον βασικότερο και κυριότερο λόγο της ολοκληρωτικής αποτυχίας της ΣΠΙΘΑΣ θα ήταν ότι η ΣΠΙΘΑ απέτυχε πλήρως να παίξει τον ιστορικό ρόλο για τον οποίον ιδρύθηκε εξαιτίας του ΣΥΡΙΖΑ που την καπέλωσε και την διέλυσε, εκ των έσω. Πέρα απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ ως κόμμα και ως πολιτικό χώρο, τεράστια ευθύνη έχουν και όσοι πρώην ΣΠΙΘΙΣΤΕΣ πουλήθηκαν ή και πίστεψαν σ’ αυτόν, εις βάρος της ΣΠΙΘΑΣ. Οι ίδιοι ξέρουν ποιοι είναι. Και φυσικά ξέρουμε κι εμείς. Και φυσικά ήξερε και ο Μίκης. Και τους άνδρες και τις γυναίκες... Είναι καταγεγραμμένα ιστορικά τα ονόματά τους και ο καταστρεπτικός και προδοτικός ρόλος τους απέναντι στον ίδιον τον Μίκη και απέναντι στην ίδια την Ελλάδα. Έχει όμως μικρή σημασία να δημοσιοποιήσουμε σε αυτή τη φάση τα ονόματά τους καθώς πρώτον αυτό δεν ενδιαφέρει την κοινωνία στο σύνολό της, δεύτερον, δεν θα ωφελήσει σε τίποτα αυτή η δημοσιοποίηση στην συνέχιση του όποιου αγώνα από εδώ και στο εξής και τρίτον, είναι κάτι που σε καμία περίπτωση δεν θα το ήθελε ο Μίκης. Και εμείς λειτουργούμε και πορευόμαστε σαν να είναι μαζί μας και σαν να μας κοιτάζει από ψηλά.

Είναι αξιοπερίεργο το γεγονός οτι όσοι ήταν απόντες και εντελώς εξαφανισμένοι στις κρίσιμες στιγμές της ΣΠΙΘΑΣ και όσο ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν ζωντανός, τώρα, αμέσως μετά τον θάνατό του, βγαίνουν απ' τις κρυψώνες τους και ζητούν την επανεκίνησή της, την ώρα μάλιστα που στο βάθος του 2022 προμηνύονται εθνικές εκλογές.

Τί πέτυχε η ΣΠΙΘΑ; 

Έβαλε τον σπόρο του αγώνα και προσέφερε τα μέγιστα σε έναν αντιμνημονιακό αγώνα και διάλογο με εθνικά και πατριωτικά χαρακτηριστικά. Ξεκίνησε τον αγώνα απεξάρτησης της πατρίδας μας και αντιτάχθηκε τον εθνομηδενισμό. Και τέλος ενημέρωσε σωστά τον Ελληνικό λαό για τις προδοτικές και αδιέξοδες δανειακές συμβάσεις και τις μακροχρόνιες συνέπειές τους και του έδωσε φωνή έκφρασης και μια στιβαρή εναλλακτική λύση. 

Αυτή η σπορά έχει ανεκτίμητη αξία για το μέλλον.

Προφανώς και κάποιοι μπορεί να επιχειρήσουν την νεκρανάσταση της ΣΠΙΘΑΣ καθώς φυσικά είναι ελεύθεροι να το πράξουν, αλλά το αποτέλεσμα θα είναι μια καρικατούρα της πρόσφατης ιστορίας καταδικασμένη σε νέα, μεγαλύτερη αποτυχία. 

Όποιος ή όποιοι επιχειρήσουν να επανεκινήσουν την ΣΠΙΘΑ στις τωρινές συνθήκες και μετά την απώλεια του Μίκη Θεοδωράκη, είναι βέβαιο ότι θα χαρακτηριστούν γραφικοί απ’ την υπόλοιπη κοινωνία (δικαιολογημένα) και θα περιφέρονται από πλατείαν εις πλατείαν μετέχοντες ουσιαστικά σε ένα γραφικό γκρουπούσκουλο, το οποίο το μόνο που θα καταφέρνει θα είναι να προκαλεί την χλεύη της κοινωνίας.

Προφανώς και ο αγώνας δεν θα σταματήσει και κάποιες απ’ τις βασικές ιδεολογικές θέσεις και αρχές της ΣΠΙΘΑΣ θα πρέπει να χρησιμοποιηθούν σε μελλοντικούς κοινωνικούς και εθνικούς αγώνες και να προσαρμοστούν στο σήμερα και στο μέλλον, επικαιροποιημένες και καλύτερα επεξεργασμένες.

Ευχόμαστε καλή τύχη σε όσους πρώην συναγωνιστές επιδιώκουν πολιτικές καριέρες, βουλευτικά αξιώματα και βουλευτικές αποζημιώσεις μέσα από ακροδεξιά ή αριστερόστροφα κομματικά σχήματα. Να μείνουν όμως μακριά από εμάς και να μην μας ξαναενοχλήσουν. 

Εμείς δεν πουλιόμαστε, ούτε πουλάμε τους αγώνες μας. Ούτε σκυλεύουμε σε αυτούς. Ούτε θα πουλήσουμε ποτέ τον Μίκη Θεοδωράκη. Γιατί είπαμε... Νιώθουμε ότι μας βλέπει από ψηλά...

Εμείς προσανατολιζόμαστε διαρκώς στην προώθηση και διάδοση του έργου του και θεωρούμε ότι αν ο λαός το γνωρίσει σε βάθος και όχι επιφανειακά, θα ξέρει από μόνος του τι πρέπει να κάνει, που πρέπει να πάει και ποιόν πολιτικό δρόμο να διαβεί. 

Τέλος θέλουμε να σημειώσουμε ότι ο Μίκης Θεοδωράκης και το έργο του απ’ την μια πλευρά και ο Ελληνικός λαός απ’ την άλλη, δεν χρειάζονται μεσάζοντες που να το ερμηνεύουν κατά το δοκούν με βάση το δικό τους ιδιοτελές συμφέρον και με βάση την δική τους οπτική ή στόχευση, η οποία εμπεριέχει παραμορφωτικούς φακούς. Το μόνο που χρειάζεται είναι να γίνουμε κοινωνοί του έργου και της δράσης του προς τον Ελληνικό λαό.

Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού / Theodorakism