Απ’ όσο γνωρίζω, ένας από τους βασικούς όρους των Μνημονίων είναι και η παράδοση του εθνικού μας πλούτου στους δανειστές μας. Και ερωτώ την Κυβέρνηση εάν ισχύει ακόμα ο όρος αυτός. Γιατί εάν ισχύει, τότε δεν έχουμε το δικαίωμα να παράξουμε πλούτο. Δηλαδή οικονομική ανάπτυξη. Γιατί αυτομάτως η αξία του πλούτου που θα παραχθεί, οφείλει να κατατεθεί στο Ταμείο των δανειστών μας. Με λίγα λόγια, σύμφωνα με το Μνημόνιο, δεν έχουμε το δικαίωμα της οικονομικής ανόρθωσης της χώρας δίχως την έγκριση των δανειστών μας.
Τότε, πώς θα πάμε μπροστά; Μόνο με τις ξένες επενδύσεις;
Αυτοί οι φόβοι μου δυστυχώς επιβεβαιώνονται από το γεγονός ότι και η παρούσα κυβέρνηση όπως και οι προηγούμενες δεν ανακηρύσσει την ελληνική ΑΟΖ και ως εκ τούτου ενώ η Κύπρος κάνει γεωτρήσεις, στη δική μας ΑΟΖ εμείς δεν κάνουμε. Γιατί όπως είπα, ο πλούτος της δικής μας ΑΟΖ δεν μας ανήκει εφ’ όσον δεν έχουμε ξεπληρώσει τα δάνεια. Τα οποία, ενώ κανονικά θα έπρεπε να ελαττωθούν μετά από τα χρόνια της λιτότητας που μας επιβάλανε οι δανειστές μας, αντιθέτως αυξήθηκαν σε βαθμό που η χώρα μας να ανήκει για πολλές δεκαετίες ακόμα στους δανειστές μας. Οι οποίοι από τη μια μεριά κατέβασαν πολλά σκαλιά το επίπεδο της ζωής μας, ενώ από την άλλη μας φόρτωναν με νέα οικονομικά βάρη, ώστε να καρπώνονται όλα τα έσοδα από τον εθνικό μας πλούτο για πολλές δεκαετίες. Ίσως για πάντα!
Εύχομαι αυτή η κυβέρνηση να έχει καταργήσει αυτόν τον επαίσχυντο όρο που μαζί με την παράδοση και της εθνικής μας ανεξαρτησίας αποτελούν τις δύο αιτίες της βαθειάς κρίσης στην οποία μας έχουν οδηγήσει.
Σε αντίθεση με μας, βλέπουμε την Πορτογαλία και την Ιρλανδία να προχωρούν με άλματα, ακριβώς γιατί τα δικά τους Μνημόνια ήσαν αποκλειστικά οικονομικού χαρακτήρα. Γεγονός που αποδεικνύειότι οι Ευρωπαίοι δανειστές μας μάς αντιμετώπισαν σαν λαό β΄ κατηγορίας.
Πέρασαν 100 ημέρες με πλήθος θετικών κατά την άποψή μου ενεργειών, κύριε Μητσοτάκη. Λυπάμαι που θα το πω, όμως δεν είδα ακόμα αυτή η θετική σας πρόθεση να περνά στην καθημερινότητα του λαού μας. Π.χ. την ελάττωση της ανεργίας. Επίσης οι μισθοί εξακολουθούν να παραμένουν στα 400 ευρώ χωρίς να υπάρχει άμεση προοπτική για αύξηση.
Μετά τα μαύρα χρόνια που πέρασαν οι Έλληνες, θα έπρεπε σήμερα να βλέπουν καθαρά ότι η μηχανή παραγωγής πλούτου, η οικονομική ανάπτυξη μπαίνει επί τέλους μπροστά με δεκάδες, εκατοντάδες τρόπους ανόρθωσης της εθνικής οικονομίας και κατ’ επέκταση της κοινωνικής μας ανάπτυξης.
Τι φταίει;
Εάν όπως πολύ το φοβάμαι, ισχύουν ακόμα οι όροι που αφορούν την εθνική μας ανεξαρτησία και τον εθνικό μας πλούτο, τότε πιστεύω ότι η σημερινή κυβέρνηση πολύ σύντομα θα χάσει την ελπίδα που στήριξε επάνω της το 40% των Ελλήνων για την μεγάλη και βαθειά αλλαγή που μονάχα η εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου μπορεί να φέρει.
Ο Γόρδιος δεσμός δεν λύνεται αλλά κόβεται.
Αυτό είναι το σπαθί σας. Και αυτό θέλει το 100% των Ελλήνων.
Αθήνα, 18.10.2019
Μίκης Θεοδωράκης
Στο άρθρο 2 της «Σύμβασης Δανειακής Διευκόλυνσης», του λεγόμενου Μνημονίου, αναφέρει ρητά ότι οι δανειστές έχουν το δικαίωμα να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα και τις υποχρεώσεις τους από τις δανειακές συμβάσεις σε τρίτο κράτος ή πρόσωπο. Η Ελλάδα δεν έχει αυτό το δικαίωμα. (Γ. Κασιμάτης- στο: Μίκης Θεοδωράκης «Πολιτικά, Θεωρία- πράξη», τ. Β’, ΤΟ ΒΗΜΑ, σ. 263).
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό σημαίνει ότι οι δανειστές μπορούν να μεταβιβάσουν τα δικαιώματα του υποθαλάσσιου πλούτου. Όπου «δικαιώματα» βλέπε εκμετάλλευση και έσοδα από εκμετάλλευση. Ο Γ. Κασιμάτης το 2012 γράφει «νομίζω μεταβιβάστηκαν ήδη τα δικαιώματα του υποθαλάσσιου πλούτου της Ελλάδας». (Στο ίδιο, σ. 265)
Εδώ να σημειώσουμε ότι οι όροι δέσμευσης του πρώτου Μνημονίου υφίστανται και στα άλλα δύο μνημόνια.
Γιατί κανένας δεν μιλάει για την ανύπαρκτη νομιμότητα του χρέους;
Να σημειώσουμε ακόμη ότι ουδέποτε «βγήκαμε από τα μνημόνια», όπως ισχυριζόταν η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Τι σημαίνει «βγήκαμε»; Δηλαδή ότι η ημερομηνία λήξης των δανειακών συμβάσεων ήταν ο χειμώνας του 2019; Ποιος δανείζει για 9 χρόνια μόνον και μάλιστα με τρεις δανειακές συμβάσεις, όπου η τρίτη έχει υπογραφεί το 2015 δηλαδή μόλις πριν τέσσερα χρόνια;
Οι θεσμοί: Η τελευταία ταινία του Κώστα Γαβρά αποκαλύπτει ότι το Γιούρογκρουπ δεν έχει νομική υπόσταση. Ότι είναι ένας παράνομος μηχανισμός.
Ερώτημα: Οι ελληνικές κυβερνήσεις γιατί διαπραγματεύονται με κάποιους παράνομους; Γιατί κανένας δεν έχει καταγγείλει αυτόν τον μηχανισμό ως παράνομο; Ούτε κάποιος από την κυβέρνηση του κ. Σαμαρά, ούτε ο κ. Βαρουφάκης το είχε πει ποτέ, ούτε οι κύριοι Τσίπρας, Τσακαλώτος και τώρα ούτε ο κ. Μητσοτάκης ή κάποιος από τους υπουργούς της κυβέρνησης.
Και πώς ένας παράνομος μηχανισμός επιβάλλει μνημόνια; Και δεν είναι παράνομα αυτά τα μνημόνια, αφού τα επιβάλλει ένας παράνομος μηχανισμός;
Αναρωτιέμαι πώς γίνεται ενώ έχουμε τόσα πλεονάσματα να αυξάνεται το χρέος της χώρας. Από την άλλη, όχι μόνο δεν μας αφήνουν να δουλέψουμε, αλλά μια τόσο χρεωμένη χώρα εξακολουθεί να αγοράζει όπλα!
Η ανεργία, οι άθλιοι μισθοί και οι άθλιες συντάξεις, οι κατασχέσεις των τραπεζικών λογαριασμών, η τρομακτική αύξηση των τιμών, έχουν δημιουργήσει μεγάλη φτώχεια. Από την άλλη, αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο ο πλούτος εκείνων που πλουτίζουν από τη δυστυχία του κόσμου. Όχι μόνον πλουτίζουν, αλλά εκφασίζονται όλο και περισσότερο. Το περιστατικό χειροδικίας του μάγειρα- εργοδότη σε εργαζόμενο το περασμένο καλοκαίρι δεν είναι μεμονωμένο περιστατικό. Είναι η κορυφή του παγόβουνου.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά γίναμε δυστυχισμένοι, όχι τόσο λόγω των οικονομικών προβλημάτων, αλλά κυρίως επειδή δεν έχουμε μέλλον. Όμως, οι δυστυχισμένοι δεν μπορούν να γίνουν λαός. Γιατί οι δυστυχισμένοι δεν μπορούν να κάνουν όνειρα.
Μόνον η ενότητά μας θα μας έδινε διέξοδο. Αλλά αυτή εμποδίζεται από κομματικούς και άλλους μηχανισμούς.
Όσο για εμάς τους θεοδωρακιστές να πω: Η σημερινή εποχή μάς έχει ανάγκη περισσότερο από ποτέ. Και να ρωτήσω: Εμείς τι ακριβώς κάνουμε γι αυτό;
Προφανώς και δεν έχουμε βγει απ' τα μνημόνια μιας και τώρα βρισκόμαστε στο 4ο, πιο σκληρό μνημόνιο απ' όλα, το οποίο θα τραβήξει έως το 2060, με κανέναν απ' τους επαχθείς όρους των προηγούμενων μνημονίων και δανειακών συμβάσεων να έχει ακυρωθεί και με την χώρα να έχει δεσμευθεί για πλεονάσματα 3,5% του ΑΕΠ έως το 2022 και 2,2% έως το 2060, αν δεν κάνω λάθος. Με αυτά τα γιγαντιαία - ματωμένα - πλεονάσματα δεν υπάρχει καμία περίπτωση να υπάρξει οποιαδήποτε ανάπτυξη στην χώρα. Αυτό που χρειάζεται η χώρα αυτή τη στιγμή για να βγει λίγο στο ξέφωτο κατά την άποψή μου είναι χαμηλά πρωτογενή πλεονάσματα και με κάποιο τρόπο απαλλαγή απ' το μεγαλύτερο μέρος του χρέους της, αλλά δυστυχώς η κυβέρνηση δεν είναι διατεθειμένη να κινηθεί προς αυτήν την κατεύθυνση. Μην ξεχνάμε ότι τον Ιούλιο του 2015 η τότε κυβέρνηση συνθηκολόγησε και πέταξε στα σκουπίδια το 62% του Ελληνικού λαού που ψήφισε ΌΧΙ στο Δημοψήφισμα, αλλά και η σημερινή κυβέρνηση που τότε ήταν αξιωματική αντιπολίτευση, όταν η τότε κυβέρνηση διαπραγματευόταν ή τέλος πάντως προσπαθούσε να διαπραγματευθεί σκληρά, η ΝΔ και το υπόλοιπο μνημονιακό τόξο φώναζε "υπογράψτε ότι σας δώσουν" και "κράτα Γερούν". Τα ξεχάσαμε; Μνημόνιο ζούμε και βιώνουμε λοιπόν ακόμα, με όλους τους επαχθείς όρους αυτών να είναι ενεργότατοι. Τα μνημόνια και ότι αυτά συνεπάγονται είναι η κοινωνική κι η εθνική πραγματικότητα.
Διαγραφή