Μία συγκλονιστική προσπάθεια μαθητών πίσω στο 2013, να αναδείξουν το μείζον πρόβλημα της χώρας μας, τη σύγχρονη μετανάστευση στην εποχή των Μνημονίων.
Υπό τον ήχο και του "Της Ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μού' κανες...)", οι μαθητές των 1ου ΕΠΑΛ & ΕΚ ΑΡΓΟΥΣ, περιγράφουν με απόλυτη σαφήνεια την παρελθοντική και τωρινή κατάσταση στη χώρα μας και κλείνουν την ταινίας τους όπως αρμόζει σε νεαρούς επαναστάτες:
Με αισιοδοξία και σιγουριά για ένα καλλίτερο μέλλον.
Συγχαρητήρια στα παιδιά μας γι' αυτή τη δουλειά.
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού/Theodorakism
Η ταινία του 1ου ΕΠΑΛ ΑΡΓΟΥΣ και 1ου Ε.Κ. Άργους με τίτλο "Μαμά μην κλαις θα τα λέμε στο Skype" κατέκτησε τις καρδιές των θεατών και το: 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ (στην κατηγορία 17-20 ετών) του Διαγωνιστικού τμήματος στη 13η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας CameraZizanio 2013, του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας. 1o ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ DUFF 2014 Ντουμπρόβνικ Κροατίας. 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ καλύτερης μαθητικής ταινίας στο 6ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Λάρισας Artfools.
Η ταινία των μαθητών του τομέα Ηλεκτρονικής-Ηλεκτρολογίας και του τομέα Μηχανολογίας πραγματεύεται τη μετανάστευση των νέων Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον. "Παλιά οι Έλληνες μετανάστευαν εξαιτίας της φτώχειας, της ανέχειας. Κουβαλούσαν τις αναμνήσεις τους σαν ξόρκια, για τους δράκους της ξενιτιάς κι έσερναν, εκτός από τους ταπεινούς τους μπόγους, πιότερο την υπόσχεση για επιστροφή. Όλα για αυτή τη μέρα του γυρισμού... Αν είναι αλήθεια ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία, στην περίπτωση της Ελλάδας ισχύει σαφώς το δεύτερο. Εγκλωβισμένη στη δίνη της κρίσης και με την ανεργία να απογειώνεται, σπρώχνει στο περιθώριο τα παιδιά της. Παλιά στη ξενιτειά ζητούσαν δυνατά κορμιά. Τώρα ζητούν δυνατά μυαλά. Τα Ελληνικά μυαλά.. Οι Έλληνες παίρνουν και πάλι το δρόμο της μετανάστευσης.. Η οικονομική κρίση «σκότωσε» τα όνειρα των νέων. Η λέξη ανεργία τους στοίχειωσε. Πολλοί δεν αναγνωρίζουν πια τον τόπο που μεγάλωσαν. Αγωνία, θλίψη, και ανεργία. Έτσι πήραν τη μεγάλη απόφαση να φύγουν και να αναζητήσουν τη δική τους Ιθάκη, που θα τους επιτρέπει τουλάχιστον να ονειρεύονται.... Φεύγουν κατά χιλιάδες. Νέοι με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, έμπειροι τεχνικοί αλλά και απελπισμένοι μεσήλικες. Παρηγορούν τους δικούς τους «μην κλαις, βρε μαμά, θα τα λέμε στο σκάιπ»...."
Υπό τον ήχο και του "Της Ξενιτιάς (Φεγγάρι μάγια μού' κανες...)", οι μαθητές των 1ου ΕΠΑΛ & ΕΚ ΑΡΓΟΥΣ, περιγράφουν με απόλυτη σαφήνεια την παρελθοντική και τωρινή κατάσταση στη χώρα μας και κλείνουν την ταινίας τους όπως αρμόζει σε νεαρούς επαναστάτες:
Με αισιοδοξία και σιγουριά για ένα καλλίτερο μέλλον.
Συγχαρητήρια στα παιδιά μας γι' αυτή τη δουλειά.
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού/Theodorakism
Η ταινία του 1ου ΕΠΑΛ ΑΡΓΟΥΣ και 1ου Ε.Κ. Άργους με τίτλο "Μαμά μην κλαις θα τα λέμε στο Skype" κατέκτησε τις καρδιές των θεατών και το: 1ο ΒΡΑΒΕΙΟ (στην κατηγορία 17-20 ετών) του Διαγωνιστικού τμήματος στη 13η Ευρωπαϊκή Συνάντηση Νεανικής Οπτικοακουστικής Δημιουργίας CameraZizanio 2013, του Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου Ολυμπίας. 1o ΒΡΑΒΕΙΟ στην κατηγορία Ντοκιμαντέρ στο Διεθνές Φεστιβάλ DUFF 2014 Ντουμπρόβνικ Κροατίας. 3ο ΒΡΑΒΕΙΟ καλύτερης μαθητικής ταινίας στο 6ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ Λάρισας Artfools.
Σκηνοθεσία: ΚΩΣΤΑΣ ΜΑΖΟΣ
Διευθυντής Φωτογραφίας: ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ
Αφηγήτρια: ΑΡΙΣΤΟΜΕΝΟΠΟΥΛΟΥ ΑΣΗΜΙΝΑ
Η ταινία των μαθητών του τομέα Ηλεκτρονικής-Ηλεκτρολογίας και του τομέα Μηχανολογίας πραγματεύεται τη μετανάστευση των νέων Ελλήνων επιστημόνων στο εξωτερικό για ένα καλύτερο μέλλον. "Παλιά οι Έλληνες μετανάστευαν εξαιτίας της φτώχειας, της ανέχειας. Κουβαλούσαν τις αναμνήσεις τους σαν ξόρκια, για τους δράκους της ξενιτιάς κι έσερναν, εκτός από τους ταπεινούς τους μπόγους, πιότερο την υπόσχεση για επιστροφή. Όλα για αυτή τη μέρα του γυρισμού... Αν είναι αλήθεια ότι η Ιστορία επαναλαμβάνεται είτε ως φάρσα είτε ως τραγωδία, στην περίπτωση της Ελλάδας ισχύει σαφώς το δεύτερο. Εγκλωβισμένη στη δίνη της κρίσης και με την ανεργία να απογειώνεται, σπρώχνει στο περιθώριο τα παιδιά της. Παλιά στη ξενιτειά ζητούσαν δυνατά κορμιά. Τώρα ζητούν δυνατά μυαλά. Τα Ελληνικά μυαλά.. Οι Έλληνες παίρνουν και πάλι το δρόμο της μετανάστευσης.. Η οικονομική κρίση «σκότωσε» τα όνειρα των νέων. Η λέξη ανεργία τους στοίχειωσε. Πολλοί δεν αναγνωρίζουν πια τον τόπο που μεγάλωσαν. Αγωνία, θλίψη, και ανεργία. Έτσι πήραν τη μεγάλη απόφαση να φύγουν και να αναζητήσουν τη δική τους Ιθάκη, που θα τους επιτρέπει τουλάχιστον να ονειρεύονται.... Φεύγουν κατά χιλιάδες. Νέοι με μεταπτυχιακά, διδακτορικά, έμπειροι τεχνικοί αλλά και απελπισμένοι μεσήλικες. Παρηγορούν τους δικούς τους «μην κλαις, βρε μαμά, θα τα λέμε στο σκάιπ»...."
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Πάρτε μέρος στον διάλογο.
Σχόλια υβριστικά και σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εκάστοτε ανάρτησης, όπως επίσης και σχόλια που προκαλούν εντάσεις και διαπληκτισμούς, θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Επίσης ανώνυμα σχόλια δεν θα αναρτώνται.