Ταξιδεύοντας με τον Μίκη - της Αναστασίας Βούλγαρη

Ηλέκτρα, Αντιγόνη, Requiem, Raven, Κατάσταση Πολιορκίας, Μήδεια, Μπαλέτο Ζορμπάς, Canto General, Μαουτχάουζεν. Το ταξίδι του Μίκη σε τριάντα χώρες μέσα από την κάμερα του Αστέρη Κούτουλα, στη νέα ταινία του «Ταξιδεύοντας με τον Μίκη». Μουσική-χορός-έρωτας-αγώνας-θάνατος σε σπειροειδή ανέλιξη. 

Ο Ακάρ, ο Πανάρετος και η Μαρίνα ως παράλληλη ιστορία, την οποία ο σκηνοθέτης εμπνέεται από τους «Δρόμους του Αρχάγγελου», την αυτοβιογραφία του Μίκη Θεοδωράκη. Μια ποιητική ιστορία μέσα σε μια κινηματογραφική αφήγηση γεμάτη μουσική και ποιητικότητα. Ο Αστέρης εικονοποιεί το υπερλογικό, αλλά και το λογικό, το γήινο, το απλό, που όμως στην τέχνη είναι πάντα δύσκολο.   

Η εσωτερική πάλη του Μίκη Ακάρ, του Μίκη Πανάρετου, ενώ ο έρωτας υπερίπταται, διαχέεται παντού στα πάντα, άφοβος, άχρονος, αέναος. 

Η συμφιλίωση με το «εγώ», καθώς γίνεται «εμείς» μέσα από πράξεις κατάφασης και μετουσιώνεται σε μουσική και αγώνες.  

Η Μαρίνα σαν ένα αερικό του σύγχρονου κόσμου, ένα διαρκές ερωτικό κάλεσμα.

Ο Μίκης διευθύνει. Ο Μίκης ταξιδεύει, γελάει, αστειεύεται, αυτοσαρκάζεται, τρώει σοκολάτες, καπνίζει, κλείνει τα μάτια για ν’ αναπαυτεί η σκέψη. Πού ταξιδεύει ο νους του; Σε ποιες μουσικές, σε ποιους τόπους έρωτα, σε ποια πεδία μαχών, σε ποιες κοιλάδες θανάτου; Στο βάθος η Μυρτώ με τα γαλήνια μάτια– ήρεμη δύναμη παντοτινής αγάπης. 

Ο Μίκης μάς κοιτάζει κατάματα. «Κόκκινα τα συναισθήματα ομοβροντούν»– 

Ο Μίκης στη διαδήλωση στην πλατεία Συντάγματος. Τη στιγμή που οι δυνάμεις καταστολής τού πετούν χημικά ο χρόνος μηδενίζεται. Ο Μίκης γίνεται και πάλι είκοσι χρονών –στ’ αλήθεια, έπαψε ποτέ να είναι;–, αρνείται να υποχωρήσει στη βία των ΜΑΤ και χαράζει στην αυγή του 21ου αιώνα το  μεγάλο «Ναι» στη ζωή με πελώρια κόκκινα γράμματα, καθώς η Ιστορία εγκυμονεί, ενώ γύρω της μαίνεται ο πόλεμος, το πολύχρωμο μέλλον της ανθρωπότητας.

Αναστασία Βούλγαρη

Θεατρική συγγραφέας, ποιήτρια

Αθήνα, 30/10/2018   

          

Το κείμενο στα γερμανικά. 

Μετάφραση: Ίνα Κούτουλα

“Unterwegs mit Mikis” – von Anastasia Voulgari

// Das große „Ja“ zum Leben //

Electra, Antigone, Requiem, Raven, Im Belagerungszustand, Medea, Zorbas-Ballett, Canto General, Mauthausen. Mikis‘ Reise in dreißig Länder, mitverfolgt von Asteris Kutulas’ Kamera-Auge, dokumentiert in dessen neuem Film „Dance Fight Love Die – Unterwegs mit Mikis“. Musik, Tanz, Liebe, Kampf, Tod in Spiralentwicklung.

Akar, Panaretos und Marina als Parallelgeschichte, inspiriert von Mikis Theodorakis’ Autobiographie „Die Wege des Erzengels“. Eine poetische Geschichte in einer filmischen Erzählung voll Musik und Poesie. Asteris Kutulas visualisiert darin das Überlogische, aber auch das Logische, das Erdige, das Einfache, das in der Kunst aber immer schwierig zu fassen ist.

Mikis’ innerer Kampf, den er austrägt mit Akar, den er austrägt mit Panaretos, während die Liebe über allem steht – furchtlos, zeitlos, endlos.

Die Versöhnung mit dem eigenen „Ich“, während es zum „Wir“ wird durch Akte der Bejahung und sich in Musik verwandelt und in kämpferische Auseinandersetzungen mündet.

Marina wie ein ätherisches Wesen der modernen Welt, ein permanenter erotischer Lockruf.

Mikis dirigiert. Mikis reist, lacht, scherzt, nimmt sich selbst auf die Schippe, isst Schokolade, raucht und schließt die Augen, um sein Denken zu beruhigen. Wohin reist sein Geist? Zu welcher Musik, an welche Orte der Liebe, zu welchen Schlachtfeldern, in welche Täler des Todes? Im Hintergrund Myrto mit dem klaren Blick – eine ruhige Kraft immerwährender Liebe.

Mikis schaut uns ruhig an. „Rot die Gefühle zerspringen … “ Mikis beim Protest auf dem Syntagma-Platz. In dem Augenblick, als die Einsatzkräfte ihn mit Tränengas beschießen, bleibt die Zeit stehen. Mikis wird wieder zum Zwanzigjährigen (Hand auf’s Herz … hat er jemals aufgehört, zwanzig zu sein?), weigert sich, der Gewalt der MAT-Polizei-Einheit zu weichen und prägt zu Beginn des 21. Jahrhunderts das große „Ja“ zum Leben, in riesigen roten Buchstaben, während die Geschichte, umtost von Krieg und Verwüstung, die farbenfreudige Zukunft der Menschheit gebiert.

Anastasia Voulgari, Schriftstellerin, Dichterin

https://dancefightlovedie.blog/2018/11/14/unterwegs-mit-mikis-von-anastasia-voulgari/