Στην είδηση της ίδρυσης της Ελληνικού Διαστημικού
Οργανισμού, όλοι μας γελάσαμε, χλευάσαμε ή καυτηριάσαμε το γεγονός. Τέλος
πάντων, έπειτα ήρθε η πρόσληψη του αξιοσέβαστου Δρα Παναγιώτη Κριμιζή και
κάποιοι θα σκέφτηκαν «εντάξει, κάτι μπορεί να γίνει σωστά». Η τελευταία πράξη
όμως, γράφτηκε τις προάλλες με την παραίτηση
του διακεκριμένου πρώην πλέον προέδρου της ΕΛ.Δ.Ο. .
Ο λόγος; Μα φυσικά ο ίδιος λόγος που η μικρή μας
ψωροκώσταινα δεν μπορεί να προχωρήσει ούτε βήμα παραπέρα. Οι γνωστοί-άγνωστοι
καρεκλοκένταυροι οπορτουνιστές της κυβέρνησης παραμερίζουν αξιόλογες προσωπικότητες
που έχουν σκοπό να παράγουν ποιοτικό έργο προς όφελος των πολλών και στη θέση τους
φυτεύουν «δικά τους» παιδιά προς όφελος των ολίγων κυβερνητικών στελεχών και
φίλων.
Η παραπάνω παράγραφος, χαρακτηρίζει απόλυτα την
κυβερνητική τακτική που εφαρμόζεται στη χώρα μας, τα τελευταία 200 περίπου
χρόνια! Δεν σας πάω σε εξοστρακισμούς και κώνια της κλασσικής Ελλάδας. Ας πάμε
σιγά-σιγά…
Πάρτε το χαμπάρι παιδιά και ας το κάνουμε λιανά. Ένα
Σύστημα σαν της Ελλάδας δεν ισιώνει. Μόνο κατεδαφίζεται. Το «ανατρέπεται»
φαντάζει χαλαρή λέξη, ενω η κατεδάφιση ταιριάζει απόλυτα!
Με την κρίση και τα μνημόνια, ξεστραβωθήκαμε εντελώς. Μας
άνοιξαν τόσο τα μάτια που γίναμε σαν τον Κούλη όταν χαίρεται και χαμογελάει.
Οκτώ χρόνια μνημονίων και κακών πολιτικών, κακών κυβερνητών στο τιμόνι της ελλαδίτσας μας κι εμείς καθόμαστε απλοί παρατηρητές να χαζεύουμε Tsipres, Καρανίκες και Φλαμπουράρηδες να παίζουν την κυβέρνηση στις πλάτες μας.
Οκτώ χρόνια μνημονίων και κακών πολιτικών, κακών κυβερνητών στο τιμόνι της ελλαδίτσας μας κι εμείς καθόμαστε απλοί παρατηρητές να χαζεύουμε Tsipres, Καρανίκες και Φλαμπουράρηδες να παίζουν την κυβέρνηση στις πλάτες μας.
Ας επανέλθουμε στην αρχική μας αναφορά όμως, για να τη
συνδέσουμε με την αριστερόστροφη κυβέρνησή μας και με το κακό το ριζικό μας.
Αποφασίζεις να ιδρύσεις Διαστημικό Οργανισμό και
προσλαμβάνεις τον αξιότερο, τον καλλίτερο, τον καταλληλότερο. Ε, λοιπόν, αυτό
που φαντάζει αυτονόητο, απλά δεν αρκεί! Δεν αρκεί, διότι εσύ που τον
προσλαμβάνεις, δεν είσαι ούτε άξιος, ούτε κατάλληλος, ούτε καν καλός.
Αντιθέτως, είσαι εντελώς ανάξιος, ακατάλληλος και τόσο κακός στο να διοικείς,
που ακόμη όταν η χώρα είναι περισσότερο γονατισμένη από οποιαδήποτε άλλη στιγμή
στην μεταπολεμική ιστορία της, εξακολουθείς να εφαρμόζεις πολιτικές του
παρελθόντος (βλ.: ΜΠΑΣΟΚ) μόνο και μόνο για να διατηρηθείς στην καρέκλα σου!
Δεν μιλάμε για μεμονωμένο περιστατικό, μιλάμε για
νοοτροπία 10ετιών, που έχει πλέον μπει και στο ντι εν έι των ίδιων των πολιτών.
Σάμπως αυτό το ντι εν έι δεν κάνει κουμάντο σε κάθε εθνικές εκλογές; Αυτό το
ντι εν έι λοιπόν δεν είναι παρωδικό. Καλλιεργήθηκε, αναπτύχθηκε και πλέον
ρίζωσε σε μεγάλο μέρος του Λαού μας. Γι’ αυτό και ΝΑΙ, έχουμε τις κυβερνήσεις
που μας αξίζουν.
Όταν έχεις από τη μία πλευρά έναν Μίκη που σου δείχνει το
φεγγάρι και από την άλλη ένα πολιτικό Σύστημα που βρίζει, διαβάλλει και
προβοκάρει το δάκτυλο του Μίκη κι εσύ καταλήγεις να βλέπεις τελικά το δάκτυλο
του Μίκη, τότε αυτό σημαίνει πως κάτι δεν πάει καλά σε ένα μεγάλο μέρος, αν όχι
το μεγαλύτερο, αυτού του Λαού.
Ο Σταμάτης Κριμιζής λοιπόν, δεν παραιτήθηκε απλά από τη
θέση του προέδρου του Ελληνικού Διαστημικού Οργανισμού, για… προσωπικούς
λόγους! Παραιτήθηκε ξεκάθαρα για πολιτικούς λόγους, διότι διατηρεί την
αξιοπρέπειά του, απέναντι σε κατσαπλιάδες πολιτικούς που νομίζουν πως επειδή κάθισαν
σε μία καρέκλα, μπορούν να και το παίζουν από Ιατροί, και Εισαγγελείς, και
Αστροφυσικοί και Πανεπιστήμονες κάθε λογής. Ενώ στη πραγματικότητα δεν κάνουν
ούτε για καντηλανάφτες.
Τι ανέφερε στην ανακοίνωση παραίτησής του ο Δρας
Κριμιζής:
«Εκτίμησή μου είναι ότι γίνεται προσπάθεια καθαρής χειραγώγησης του ΕΛΔΟ προς προκαθορισμένες κατευθύνσεις. Διέκρινα ξεκάθαρη διάθεση και συχνά επιμονή να προωθηθούν δράσεις χωρίς αξιολόγηση, χωρίς αξιοκρατία, μακριά από τα διεθνή πρότυπα, να υπηρετηθούν προσωπικές ατζέντες και να υπάρχει πλήρης έλεγχος από τη Γενική Γραμματεία».
«Εκτίμησή μου είναι ότι γίνεται προσπάθεια καθαρής χειραγώγησης του ΕΛΔΟ προς προκαθορισμένες κατευθύνσεις. Διέκρινα ξεκάθαρη διάθεση και συχνά επιμονή να προωθηθούν δράσεις χωρίς αξιολόγηση, χωρίς αξιοκρατία, μακριά από τα διεθνή πρότυπα, να υπηρετηθούν προσωπικές ατζέντες και να υπάρχει πλήρης έλεγχος από τη Γενική Γραμματεία».
Δηλαδή, διαπιστώνουμε πως εφαρμόζεται η ίδια τακτική που
έχει διαλύσει το κράτος εδώ και 10ετίες, για να βολευτούν με διαφόρους τρόπους,
10-15 ανάξιοι καιροσκόποι πολιτικοί και παρατρεχάμενοί τους στου Έλληνα
φορολογούμενου το κεφάλι.
Αυτή η ελληνική πραγματικότητα λοιπόν δεν διορθώνεται, με
κανέναν Μίκη, με κανέναν Κριμιζή ή και με τον θεό τον ίδιο να κατέβει και να
αναλάβει δημόσιο πόστο!
Το κράτος μας δυστυχώς χρειάζεται ένα τρανταχτό reboot όπως
το λένε στο χωριό μου. Διάλυση, ξεμοντάρισμα και μοντάρισμα από την αρχή, με
νέα υλικά, νέα δεδομένα.
Κι επειδή αυτό μόνο ο ενωμένος Λαός μπορεί να το πετύχει
σωστά, αλλά προς το παρόν το «σύμβολο το αιώνιο» κοιμάται για τα καλά, ας προσπαθήσουμε
να κάνουμε το reboot
στον εαυτό μας. Να περισώσουμε ό,τι μπορούμε μέσα μας, στην οικογένειά μας. Στον
άμεσο περίγυρό μας.
Θα ήταν μια καλή αρχή…
Ο Σπινθήρας
info@theodorakism.gr
Είναι γεγονός ότι η Ελλάδα έχει κορυφαίους επιστήμονες. Διαπρέπουν, κυρίως, στο εξωτερικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην Ελλάδα, όσοι από τους κορυφαίους κατορθώσουν να μην τους κατασπαράξουν οι μέτριοι της κομματοκρατίας, αφήνουν γερό αποτύπωμα στο μυαλό των φοιτητών που έχουν διδάξει ή εξακολουθούν να διδάσκουν. Παραδείγματα: Κασιμάτης στη Νομική, Κουγιουμτζάκης στην Ψυχολογία, Δόικος στη Φιλοσοφία, Κοντογιώργης στις Πολιτικές Επιστήμες, Δανέζης στην Φυσική κ.ά.
Η επιστημονική έρευνα στην Ελλάδα είναι εξαρτημένη από τα ξένα πανεπιστήμια και οι επιστήμονές μας στον τομέα της έρευνας είναι υποχρεωμένοι να ακολουθούν τις εντολές των ξένων. Αυτό συμβαίνει επειδή από τη δημιουργία του Νεοελληνικού Κράτους και μετά κυριάρχησαν στις Επιστήμες οι εξωνυμένοι και υποταγμένοι στη Δύση διανοούμενοι, οι οποίοι επέβαλλαν το δόγμα «οι Έλληνες είμαστε ανίκανοι να παράγουμε Σκέψη, γι αυτό χρειαζόμαστε τους ξένους».
Οι μέτριοι της κομματοκρατίας, οι οποίοι λειτουργούν σαν μαφιόζικη συμμορία, καρατομούν κάθε έναν που ξεχωρίζει. Στο βάθος του κάδρου τα κονδύλια, που πρέπει να τα μοιραστούν με τους δικούς τους.
Κι ο λαός; Τι κάνει; Δεν θα συμφωνήσω ότι έχουμε την κυβέρνηση που μας αξίζει. Αντίθετα, η κυβέρνηση διαμορφώνει τον λαό σύμφωνα με τη δική της αισθητική, τη δική της μετριότητα και κακότητα, τη δική της φαυλότητα, τη δική της παλιανθρωπιά. Κάνει δηλαδή τον λαό κατ' εικόνα και ομοίωσή της.
Μα γιατί δεν αντιδρά ο λαός; Συνηθίζουμε να λέμε και ξεχνάμε ίσως ότι ο λαός βγήκε στους δρόμους με 3 κορυφαίες στιγμές: 12 Φλεβάρη 2012, το ΟΧΙ, και το συλλαλητήριο της 4ης Φεβρουαρίου.
Και στις 3 περιπτώσεις η αριστερά ξέσκισε τον λαό. Με προδοσία, αδιαφορία, με την αριστερίστικη/ διασπαστική γραμμή του ταξικού αγώνα (ενώ σήμερα ο αγώνας πρέπει να είναι πρώτα εθνικοαπελευθρωτικός- το ταξικό θα ακολουθούσε). Η λεηλασία του συναισθήματος του λαού από την αριστερά (κομουνιστική και μη) έφτασε στο ζενίθ όταν βάφτισε τους διαδηλωτές της Θεσσαλονίκης και της Αθήνας, για το σκοπιανό, «ακροδεξιούς» και «φασίστες».
Σήμερα ο λαός βρίσκεται με την πλάτη στον τοίχο και ακόμα αμύνεται. Σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΛΣΤΑΤ 5,1 εκ. Ελληνες ζουν στο όριο της φτώχιας με 385 ευρώ τον μήνα και 1,5 εκ. Ελληνες βρίσκονται κάτω από το όριο της φτώχιας- 183 ευρώ τον μήνα. Δηλ. έξι κατομμύρια εξακόσιες χιλιάδες Έλληνες στην απόλυτη φτωχια και δυστυχία. Πώς να ξεσηκωθούν χωρίς Κίνημα; Χωρίς ηγεσία; Χωρίς οργάνωση; Προσπαθεί ο λαός να κρατηθεί όρθιος, βγαίνει στους δρόμους και μετά έρχονται οι αυτόκλητοι «προστάτες» του να τον βρίσουν, να τον λοιδωρήσουν, να τον σπιλώσουν και να τον αποπροσανατολίσουν. Λυγάει ο λαός, τι να κάνει; Εδώ ώρες-ώρες λυγάμε εμείς και μέχρι να συνέλθουμε περνάει καιρός, τι να κάνει ο λαός; Μόνος του κι εγκατελελειμένος. Είναι και οι παθογένειες της κοινωνίας...
Δεν επιχειρώ να αθωώσω κανέναν, απλώς προτιμώ να κοιτάζω πρώτα τη δική μου καμπούρα πριν κατηγορήσω τους άλλους καμπούρηδες. Άλλωστε, υπέροχοι λαοί δεν υπάρχουν εγγενώς. Ο άνθρωπος είναι άνθρωπος. Ανθίζει με το καλό, ξεραίνεται με το κακό.
Η άρνηση του εαυτού είναι μεγάλη κατάρα για έναν λαό, και δυστυχώς σε αυτή τη φάση βρισκόμαστε τώρα. Αυτό πρέπει να ανατραπεί πρωτίστως.
Και κάτι τελευταίο: Το «σύμβολο το αιώνιο» δεν κοιμάται. Ξενυχτά, βλέπει εφιάλτες, κλαίει και πονά. Κι ας μην τρέχουν δάκρυα στα μάτια του, κι ας μην ουρλιάζει από πόνο. Η σφαγή είναι εσωτερική και γι αυτό ανυπόφορη. Γι αυτό είμαστε όλοι τόσο απαρηγόρητοι. Γι αυτό στρεφόμαστε ο ένας εναντίον του άλλου. Γιατί μας έπεισαν ότι είμαστε ανάξιοι για το καλό και άξιοι μόνο για το κακό.
Αυτό πρέπει να ανατρέψουμε.