«Ως αρχαίος άνεμος»: Ο πιο αδικημένος κύκλος του Μίκη σε νέα ηχογράφηση

Πηγή: ogdoo.gr


Ο πιο αδικημένος και πιο αγαπημένος κύκλος τραγουδιών του Μίκη Θεοδωράκη ηχογραφήθηκε ξανά από ξεχωριστούς ερμηνευτές.

«Ως αρχαίος άνεμος»

Το λυρικό έργο του Μίκη Θεοδωράκη «Ως Αρχαίος Άνεμος» (ραψωδία για δυο φωνές και κουιντέτο), σε ποίηση του ποιητή Διονύση Καρατζά γράφτηκε την άνοιξη του 1987 και κυκλοφόρησε το φθινόπωρο της ίδιας χρονιάς, με τις φωνές του ίδιου του συνθέτη και της Σοφίας Μιχαηλίδη. Για λόγους που δεν σχετίζονται με την καλλιτεχνική αξία του έργου, δε γνώρισε την αναγνώριση που θα του άξιζε. (Ένα χαρακτηριστικό του αυτού του δίσκου ήταν πως έπαιζε μόνο η πρώτη πλευρά. Όλα τα κομμάτια ήταν γραμμένα μόνο στην πρώτη πλευρά).

Το έργο ηχογραφήθηκε τον περασμένο Γενάρη με πρωτοβουλία και μερική χορηγία του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, με τις φωνές του Μπάμπη Τσέρτου και της Ειρήνης Καράγιαννη και απαγγελία του ίδιου του ποιητή. Αποτελείται από δώδεκα μέρη όπου η αντρική με τη γυναικεία φωνή είναι σε διάλογο μεταξύ τους αλλά και με τα σολιστικά όργανα. Η όλη ατμόσφαιρα του έργου είναι άκρως λυρική, ερωτική και ποιητική με έντονες αρμονικές εναλλαγές και πολύ ζωντανές εικόνες με επικρατέστερα τα στοιχεία της θάλασσας και του ανέμου που υμνούν την ελληνικότητα και την αιώνια αγάπη. Στις 22 Οκτωβρίου 2017 το «Ως αρχαίος άνεμος» παρουσιάστηκε ζωντανά στο θέατρο του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου Κύπρου, στα πλαίσια του πολιτιστικού μήνα που ήταν αφιερωμένος στον Μίκη Θεοδωράκη.

Η νέα ηχογράφηση πραγματοποιήθηκε στο studio Odeon με ηχολήπτη τον Ηλία Λάκκα. Η καλλιτεχνική επιμέλεια ήταν του Δημήτρη Παπαγγελίδη και της Μαριλίζας Παπαδούρη Παπαγγελίδη.

Παίζουν οι μουσικοί:

Δημήτρης Παπαγγελίδης (κλασική κιθάρα)
Μαριλίζα Παπαδούρη Παπαγγελίδη (βιολοντσέλο)
Τίνα Δεσύλλα (όμποε, cor anglais)
Γιάννης Τσέρτος (πιάνο)
Δημήτρης Τσεκούρας (κοντραμπάσο)

Το πορτρέτο του εξωφύλλου και εικαστικά διανθίσματα ενθέτου έγιναν από τον Μιχάλη Πέρδικας (Μίκης Θεοδωράκης Παπαγγελίδης) και η οργάνωση παραγωγής από τον Αλέξανδρο Θεοδωράκη Παπαγγελίδη. Ο δίσκος κυκλοφορεί από τον «Καθρέφτη ήχων αληθινών».

Τα τραγούδια του cd

1) Ως αρχαίος άνεμος (Απαγγελία)
2) Γεωργός νερών (Απαγγελία)
3) Τα παλιά φεγγάρια (Απαγγελία)
4) Γιατί είσαι θάλασσα (Απαγγελία)
5) Αγρύπνια
6) Ως αρχαίος άνεμος
7) Γεωργός νερών
8) Το χρώμα μαύρο
9) Με κυνηγάει η βροχή
10) Το νησί
11) Τα παλιά φεγγάρια
12) Εποχή νερού
13) Γιατί είσαι θάλασσα
14) Οι επισκέψεις μου
15) Αίσθηση
16) Μπλε βαθύ
17) Λέξεις (Απαγγελία)

«Η βαθιά χαρά του παππού Μίκη»

Από τους δεκάδες κύκλους τραγουδιών που έγραψα στην δεκαετία του ΄80 και παρέμειναν άγνωστοι στο ελληνικό κοινό, ο κύκλος «Ως αρχαίος άνεμος» είναι ο πιο αδικημένος. Και για τον λόγο αυτόν, ο πιο αγαπημένος μου.

Ο σπάνιος λυρισμός της ποίησης του Διονύση Καρατζά σε μορφή ενός φανταστικού διαλόγου με βρήκε σε μια εποχή που επιχειρούσα την έξοδο από το τονικό σύστημα γράφοντας πολύχρωμες μελωδίες σε συνδυασμό με συνεχείς αρμονικές μετατροπίες, έτσι που ο Λόγος, το Μέλος και η Αρμονία λες και ήταν η προέκταση του πόνου της ψυχής και του έρωτα.

Για τον λόγο αυτόν χαιρετίζω την καινούρια έκδοση του έργου αυτού που τόσο πολύ με γοήτευσε το άκουσμά της. Είναι όλοι υπέροχοι!

Ας μου επιτραπεί όμως να εκφράσω την βαθειά χαρά του παππού Μίκη για τα δυο εγγόνια του: τον Μίκη για τα πανέμορφα στολίδια στο εξώφυλλο και στο ένθετο του CD και τον Αλέξανδρο που κάνει το πρώτο του βήμα στον χώρο της παραγωγής.

Αθήνα, 12.4.2018
Μίκης Θεοδωράκης

Λίγα λόγια του ποιητή

Ο έρωτας, ως αρχαίος άνεμος, ξεγυμνώνει επιφάνειες και φωτίζει βάθη. Περιφέρεται σε στεριές, θάλασσες και σώματα και διαπερνά αιώνες και πατρίδες. Μέσα από τον μύθο, τη μνήμη, το πάθος, τον πόνο και τον θρίαμβο ανακαινίζει τον διάλογο του ανθρώπου με τον εαυτό του, τον άλλον και τον κόσμο. Διευκολύνει την αποκάλυψη της αλήθειας και την εμβάθυνση της ελευθερίας, συστατικών στοιχείων της πολιτικής ωριμότητας και της προσωπικής αυτοπεποίθησης και ευθύνης.

Το έργο «Ως αρχαίος άνεμος», με τη συνεχή ροή των μουσικών εικόνων και την εναλλαγή ανδρικής και γυναικείας φωνής, αναδεικνύει τον έρωτα ως εκλεπτυσμένη -εσωτερικής καταγωγής- απαίτηση ζωής, απέναντι στην άξεστη -εξωτερικής προέλευσης- δύναμη επιβολής που συνιστά τη βαρβαρότητα.

Διονύσης Καρατζάς