ΑΝΤΕ PORTAS KOLASI – του Νίκου Ρίγγα

Άρθρο του Νίκου Ρίγγα σχετικά με το κείμενο του Μίκη Θεοδωράκη "Μονοπάτι προς το Μέλλον"

Στο κάλεσμα του ΜΙΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ (Μονοπάτι προς το μέλλον) για επανεξέταση του όντος ΑΝΘΡΩΠΟΣ θα πρέπει κάθε βαθιά σκεπτόμενος άνθρωπος να ανταποκριθεί, γιατί τα όσα περιγράφει  είναι  ανατριχιαστικά για το κοντινό μέλλον!

Και επιβεβαιώνονται οι προβλέψεις του ΜΙΚΗ και με τα παρακάτω δυο απλοϊκά αλλά πολύ σημαδιακά περιστατικά, εκ των οποίων το πρώτο είναι βιωμένο από εμένα τον ίδιο, και το άλλο κυκλοφόρησε σαν ανέκδοτο από πολλά χρόνια τώρα.

1^ο. Πριν 15 περίπου χρόνια πεζοπορούσα μόνος μου ψηλά στα Τζουμέρκα της  ΑΡΤΑΣ από το χωριό Άγναντα στο χωριό Καταρράχτη σε μονοπάτι ανάμεσα στο φαλακρό και παγωμένο μέρος της Τζούμας και το αραιό πράσινο που απλωνόταν και πύκνωνε προς τα κάτω .

Στο δρόμο συνάντησα έναν Γέροντα τσομπάνο, ο οποίος, όπως μου είπε, ήταν αγράμματος και ήταν 93 χρόνων. Χαιρέτησα το Γέροντα και ήπια νερό και πήρα λίγα γκόρτσα  που μού’ δωσε και , που αρχίζοντας να τα τρώω, ο Γέροντας μου άρχισε κουβέντα. Και ενώ νόμισα ότι η κουβέντα θα διαρκούσε  2-3 λεπτά, ο αγράμματος  αλλά σοφός Γέροντας  μου μιλούσε επί τρεις και πλέον ώρες (!),  αφήνοντάς με άλαλο με τα όσα μου έλεγε! Με λίγα λόγια μου απόδειξε έμπραχτα ότι, εάν δεν υπήρχαν τα πουλιά, οι μέλισσες, οι πεταλούδες, τα μυρμήγκια, τα σκουλήκια και οι μύκητες δεν θα υπήρχε ούτε πανίδα ούτε χλωρίδα πάνω στη Γη μας!

Τα επιχειρήματά του ήταν ατράνταχτα και στηρίζονταν πάνω στην οξύτατη παρατηρητικότητα του Γέροντα που θύμιζε την αρχαία ελληνική σκέψη που λειτουργούσε με την ακαπίστρωτη φαντασία και την ανατομική παρατηρητικότητα.  Αυτό με κατάπληξε κυριολεκτικά και γι’ αυτό όταν απομακρύνθηκα από το Γέροντα  φασκέλωνα νοερά τον εαυτό μου λέγοντάς του: “Να και τα πτυχία σου, να και  τα βιβλία σου,  να και τα τραγούδια σου, να και όλα σου!  Εδώ είναι η σοφία, η οποία  δημιουργείται μέσα από τον ελεύθερο απεριόριστο ποιοτικό ΧΡΟΝΟ, ο οποίος σου δημιουργεί νοερή ερωτική σχέση με την μόνη αυθεντία που είναι η ΦΥΣΗ,  η οποία σε  ευεργετεί στη συνέχεια καρπώνοντάς σε με γνώσεις για τα μυστικά της ζωής και ολόκληρου του σύμπαντου”.

2^ο. Πριν πολλά χρόνια κυκλοφόρησε ετούτο το ανέκδοτο.

Σε μια σύναξη βιομηχάνων με δημοσιογράφους από όλο τον κόσμο, ένας βιομήχανος  δήλωσε στους δημοσιογράφους: “Η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ που στο αρκετά σύντομο  μέλλον για κάθε εργοστάσιο δεν θα χρειάζεται παρά μόνο ΕΝΑΣ  ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΙ ΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ! “Κι αμέσως με απορία κάποιος δημοσιογράφος τον ρώτησε: “Τι θα χρειάζεται ο Σκύλος;“ και η απάντηση του βιομηχάνου, “Για να φυλάει το εργοστάσιο! . . .”   και τότε όλοι μαζί οι δημοσιογράφοι ρώτησαν, “Και τότε τι θα χρειάζεται ο άνθρωπος;“. Και η απάντηση του βιομήχανου ήταν κυνικά καταλυτική,  “ΜΑ, ΓΙΑ ΝΑ ΤΑΪΖΕΙ ΤΟ ΣΚΥΛΟ!’’.

Αυτά τα δυο περιστατικά συμβολίζουν με πολλή εφιαλτική παραστατικότητα ΤΟΝ ΑΝΘΡΩΠΟ ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΤΙΑΝΘΡΩΠΟ.

Ο ΜΙΚΗΣ, βλέποντας γενιές μπροστά από εμάς, προβλέπει την υποδούλωση του ανθρώπου και τη μετάλλαξή του σε ΜΟΥΓΚΟ ΕΡΓΑΛΕΙΟ! (Ο ΜΙΚΗΣ είναι κατά την αρχαιοελληνική έννοια κορυφαίος Ποιητής και ο μεγάλος ψυχαναλυτής  Σίγκμουντ ΦΡΟΪΝΤ έχει πει ότι, “Όπου και να με πήγαν οι θεωρίες μου,  ΒΡΗΚΑ ΟΤΙ ΚΑΠΟΙΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ ΕΙΧΕ ΗΔΗ ΠΑΕΙ ΕΚΕΙ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΕΜΕΝΑ)

       

Γι’ αυτό και νομιμοποίησαν τη βαρβαρότητα, γι’ αυτό και, επειδή οι άνθρωποι πια ζουν πολλά χρόνια, θέλουν να καταργήσουν την ασφαλιστική τους κάλυψη,  γι’ αυτό και επικροτούν και κάνουν τους πόλεμους, γι’ αυτό και ανέχονται τα ναρκωτικά, την πορνεία, τον υπόκοσμο. Τώρα πληρώνουν οι Λαοί την πτώση του αντίπαλου δέους, που ήταν το ανύπνωτο όνειρο του “17“. Έτσι, αυτά τα ανθρωποειδή σκοπεύουν να οδηγήσουν τον άνθρωπο ακόμη και σε νέο παγκόσμιο πόλεμο, που αυτή τη φορά θα είναι αυτοκαταστροφικός .

Ο φόβος και η ανασφάλεια, οδηγούν κυρίως τον άνθρωπο μέσα σ΄ όλους τους αιώνες σε απόκτηση προσωπικών στοιχείων που συγκροτούν κυρίως τους θηρευτές - εξουσιαστές  όλων των αιώνων, όπως  πολύ   σωστά   επισημαίνει ο ΜΙΚΗΣ.  Γι’ αυτό οι πονηροί αντάμα με τους ανεγκέφαλους Μαμωνάδες εκμεταλεύονται τα χρηματιστήρια, τους τζόγους, τους άρτους με τα θεάματα, τις . . .νόμιμες κλοπές και τις λαμπερές γυάλινες  Κίρκες . . . , με αποτέλεσμα ο άνθρωπος να οδεύει προς την επιδιωκόμενη από τα ανθρωποειδή μετάλλαξή του.

Πράγματι, από τούς αρχαίους χρόνους μέχρι σήμερα τα κυβερνητικά συστήματα με τα οποία κυβερνήθηκε ο άνθρωπος σ΄ όλη  τη  Γη (Βασιλεία, Τυραννία, Δημοκρατία, Αριστοκρατία, Ολιγαρχία, Δικτατορία κλπ) δεν οδήγησαν τον άνθρωπο στο σωστό δρόμο, παρά το γεγονός  ότι πολλές φωτισμένες και θαρραλέες μειοψηφίες πρόσφεραν και τη ζωή τους ακόμη για να βρει επί  τέλους ο άνθρωπος το δρόμο του.

Και τώρα οι αντιάνθρωποι που κυριαρχούν στη Γη οδηγούν την ανθρωπότητα  στην κόλαση, αφού ήδη οι χώρες που έχουν πολεμικές βιομηχανίες μιθριδατίζουν τους  Λαούς τους, οι οποίοι αποχτούν ΑΝΟΣΙΑ και δέχονται τους πόλεμους και τους νεκρούς τους  με το παιδικό  - θα’ λεγα - επιχείρημα ότι, όπως τα αυτοκίνητα, τα αεροπλάνα, και τα πλοία έχουν νεκρούς και κανένας δε σκέφτηκε να τα καταργήσει, έτσι και τις πολεμικές βιομηχανίες  μας  δεν μπορούμε να τις καταργήσουμε κι ας έχουν  πολλαπλάσιους νεκρούς , καθόσον οι πολεμικές βιομηχανίες και οι πόλεμοι    ΑΥΞΑΝΟΥΝ ΤΟ ΕΙΣΟΔΗΜΑ ΜΑΣ  ! Μ’ αυτή ΤΗΝ ΑΝΟΣΙΑ ΚΑΙ ΗΛΙΘΙΟΤΗΤΑ θα φτάσουμε  στο σημείο, όπου αυτοί οι Λαοί, για να μη σταματήσουν οι πόλεμοι θα κατεβαίνουν στους δρόμους σε διαδηλώσεις και με πολλή  αποφασιστικότητα και απανθρωπιά  θα κραυγάζουν τα συνθήματα, ΖΗΤΩ ΟΙ ΠΟΛΕΜΟΙ, ΚΑΤΩ Η  ΕΙΡΗΝΗ!

Κι όλα αυτά γιατί οι Μαμωνάδες όλων των αιώνων εξουσιάζουν με τη βία τους Λαούς, με αποτέλεσμα όλοι οι Λαοί να βιώνουν διαιώνιους εμφύλιους πόλεμους, οι οποίοι διευκολύνουν τη διαχειρησή τους …

Όμως, αγαπημένε ΜΙΚΗ, πιστεύω ότι και οι προπαπούδες Ποιητάδες μας  έχουν σοβαρές ευθύνες για τους πόλεμους ακόμη και μέσα στους ίδιους τους Λαούς.

Σου θυμίζω, ότι στην ΙΛΙΑΔΑ Ο ΟΜΗΡΟΣ ΜΕ ΠΟΛΥ ΖΗΛΟ περιγράφει τη μονομαχία του ΕΚΤΟΡΑ ΜΕ ΤΟΝ ΑΙΑΝΤΑ  με διθυραμβικούς τρόπους μπροστά στους δυο στρατούς των Αχαιών και των Τρώων (Ελληνικών και των δύο). Κι αφού περιγράφει με θαυμασμό και λεπτομέρεια τις πανοπλίες των μονομάχων   προχωράει στη συνέχεια με πολλά παινέματα στην  διήγηση της γιγάντιας πάλης τους! Κατόπιν, εξιστορεί ότι οι μονομάχοι, μετά από ολοήμερη μονομαχία, ΕΚΑΝΑΝ ΔΙΑΛΕΙΜΜΑ ΞΕΚΟΥΡΑΣΗΣ, ώστε ξεκούραστοι να ξαναρχίσουν τη μονομαχία τους!

Και  - άκουσον άκουσον -  κατά τη διάρκεια της ξεκούρασης   ΑΝΤΑΛΛΑΞΑΝ  ΠΟΛΕΜΙΚΑ  ΔΩΡΑ (σπάθη με ζώνη) ΓΙΑ  ΤΗΝ  ΠΟΛΕΜΙΚΗ ΤΟΥΣ ΑΝΔΡΕΙΑ! Κι όλα αυτά γινόντουσαν μπροστά  στα βλέμματα  και τις ζητωκραυγές των δυο αντίπαλων στρατευμάτων  που παρακολουθούσαν με θαυμασμό την μονομαχία του Αίαντα με τον Εκτορα!

Ε, αυτή η περιγραφή ΑΠΟΤΕΛΕΙ ΥΜΝΟ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ, ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟΝ  ΥΜΝΟ ΤΟΝ ΕΚΑΝΕ Ο ΚΟΡΥΦΑΙΟΣ ΜΑΣ ΑΡΧΑΙΟΣ ΠΟΙΗΤΗΣ, Ο  ΟΜΗΡΟΣ!

Δυστυχώς λοιπόν ακόμη και οι αρχαίοι Ποιητάδες μας έχουν  τεράστια ευθύνη  για την εμπέδωση των πόλεμων… (ανοίξτε την  ΙΛΙΑΔΑ – 206 έως 315 - και διαβάζοντας γι’ αυτή τη μονομαχία θα πειστείτε για την τραγική αυτή αλήθεια).  Ευτυχώς πια κανένας ποιητής στην οικουμένη δεν εξυμνεί τους πόλεμους, γι’ αυτό και συμβολικά  μοιάζει  σήμερα η ΘΕΑ ΠΟΙΗΣΗ να ζητά ευθύνες από τον πρωθιερειό της τον ΟΜΗΡΟ, που, έστω άθελά του, επαινεί τους μονομάχους ενός πόλεμου και μάλιστα  του πρώτου εμφύλιου πόλεμου όλης της Ιστορίας.

Το κάλεσμα λοιπόν του ΜΙΚΗ να  ξαναμελετήσουμε τον άνθρωπο και όλη την πορεία του  αποτελεί κορυφαίο χρέος  του σημερινού ανθρώπου, ώστε να προφτάσει ANTE  PORTAS κίνδυνο της  αυτοκαταστροφής!

Από τους Ακαδημαϊκούς, τους Πανεπιστημιακούς, τους  Επιστήμονες και τους Δημιουργούς, λίγοι δυστυχώς, κατά τη γνώμη μου, είναι εκείνοι που θα ενεργήσουν θετικά σ’ αυτό το οικουμενικό κάλεσμα. Κι αυτό επειδή το πολιτικό Σύστημα τους έχει εγκλωβίσει στην ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ, και καλλιεργώντας και τον κάθε λογής  φόβο τους περιορίζει στις μικροαπολαύσεις της οικογένειας  και της ματαιοδοξίας . . . .

Όμως, ό,τι μικρό κι αν έγινε μέχρι σήμερα στην ιστορία του ανθρώπου δεν οφείλεται στις “άγραφτες“ πλειοψηφίες, αλλά στις ζωντανές, τις οραματικές, τις αποφασισμένες μειοψηφίες, γι’ αυτό και επιβάλλεται να απλώσουμε αυτό το κάλεσμα σαν ανάγκη  επιβίωσης του ανθρώπου και της Μάνας του της Γης.

Σαν κατάληξη όλων των παραπάνω αναφερόμενων βάζω στον κάθε αναγνώστη ετούτο το σχετικό ερώτημα:

Ποιον θεωρείς φίλε μου αρμόδιο, υπεύθυνο, σοφό και ρεαλιστή από τους δυο αναφερόμενους στην αρχή τούτων των σκέψεων ,  τον αγράμματο  Γέροντα ή τον  “γραμματισμένο“ βιομήχανο,    ώστε ο καθένας τους να μας απαντήσει για το τι πρέπει να γίνει προκειμένου να σωθεί τελικά άνθρωπος; 

Ο σοφός Γέροντας ΕΧΕΙ ΣΥΜΒΟΥΛΟ ΤΗ ΦΥΣΗ, με την οποία έχει δημιουργήσει ευεργετική γνωστική σχέση,  Ο ΔΕ ΒΙΟΜΗΧΑΝΟΣ έχει σύμβουλο μόνο τον πλούτο του, γι’ αυτό  και έχει για φύλακά του ΤΟΝ ΚΕΡΒΕΡΟ, για τον οποίο έχει βάλει να τον ΤΑΊΖΕΙ ΚΑΙ  ΝΑ ΤΟΝ ΦΡΟΝΤΙΖΕΙ Ο ΔΟΥΛΟΣ ΤΟΥ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ!

Είμαι σίγουρος ότι ανάμεσα στους δυο μονάχα ο σοφός Γέροντας  θα απαντούσε στο μέγα ερώτημα, τι φταίει τέλος πάντων και δεν βρήκε μέχρι σήμερα ο Άνθρωπος το δρόμο του.

Στοχαστικά λοιπόν, νηφάλια, απλοϊκά, αληθινά και αδιάψευστα θα μας έλεγε:

“ΛΕΙΠΕΙ ΤΟ ΠΑΝΑΝΘΡΩΠΙΝΟ ΚΑΙ ΑΜΟΙΒΑΙΟ Σ’ ΑΓΑΠΩ, ΜΑΖΙ ΚΑΙ Η ΠΑΝΑΓΙΑ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, Η ΟΠΟΙΑ ΕΙΝΑΙ Η ΜΑΝΑ, Η ΑΡΜΟΝΙΑ ΚΑΙ Η ΛΥΔΙΑ ΛΙΘΟΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ ΑΞΙΩΝ ! … “

Αυτά σημαίνουν κυριολεκτικά TON ΑΝΘΡΩΠΟ, ΚΑΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ μπορεί αδιαμφισβήτητα να είναι Ο ΚΟΙΝΟΣ ΠΑΡΟΝΟΜΑΣΤΗΣ των  διαφορετικών απόψεων, ώστε να βρεθεί επιτέλους ο ζητούμενος  σωστός δρόμος.