Ένα
θέμα που με απασχολεί εδώ και αρκετό καιρό, είναι αυτό των αποκαλύψεων του Μίκη
σχετικά με την περίφημη «ψηφοφορία της ντροπής» στη Βουλή για την Αναθεώρηση του Συντάγματος το 1986. Θέμα το
οποίο τόνισε ακόμη μία φορά ο Μίκης Θεοδωράκης, στην τελευταία του δήλωση/παρέμβαση,
καθώς με την εν λόγω αναθεώρηση ο ρόλος του Προέδρου της Δημοκρατίας από
ρυθμιστής της πολιτικής ομαλότητας μετατράπηκε σε «διακοσμητικό» θεσμό, με τον
Πρωθυπουργό να συγκεντρώνει πάνω του όλες τις εξουσίες.
Βρισκόμαστε
στα 1986, στη Βουλή των Ελλήνων ψηφίζεται η Αναθεώρηση του Συντάγματος και το
ΚΚΕ έχει αποφασίσει να στηρίξει την πρόταση του ΠΑΣΟΚ (κυβέρνηση), ακόμη και
χωρίς την προσθήκη της Απλής Αναλογικής ως εκλογικό σύστημα! Η συνεδρία της Βουλής
διεξάγεται υπό ορατών και αόρατων απειλών (βλ. πρωτοσέλιδα Αυριανής) ενώ η
αίθουσα είναι …φωταγωγημένη με δεκάδες προβολείς πάνω σε κάθε έναν βουλευτή! Ο
Μίκης αντιδρά και είναι έτοιμος να …βγάλει τα ρούχα του μες στην αίθουσα, αν
δεν κλείσουν οι προβολείς! Ο Γ.Γ. του ΚΚΕ, Χαρίλαος Φλωράκης, εμφανώς σε αμηχανία
παρακαλεί τον Μίκη να σταματήσει! Κάποιοι προβολείς χαμηλώνουν και ο Μίκης
κάθεται. Το τέλος της ψηφοφορίας, βρίσκει δύο άκυρα (μουτζουρωμένα) ψηφοδέλτια
από τους βουλευτές του ΚΚΕ: Ένα του Μίκη και ένα του Στάθη Παναγούλη.
Τις
τελευταίες ημέρες, προσπάθησα να επικοινωνήσω τόσο με τον Στάθη Παναγούλη, όσο
και με τον Μίκη Θεοδωράκη. Επικοινωνώντας με το πολιτικό γραφείο του Στάθη
Παναγούλη, κατάφερα να του μιλήσω, ωστόσο η μνήμη του ήταν πολύ εξασθενημένη
σχετικά με το περιστατικό. Μου ζήτησε ευγενικά, ωστόσο, να βρεθούμε από κοντά
για να τα πούμε. Δεσμεύομαι να επανέλθω λοιπόν στο άμεσο μέλλον, παραθέτοντας
την πλευρά Παναγούλη!
Ο
Μίκης Θεοδωράκης από την άλλη, σε μία σύντομη τηλεφωνική επικοινωνία,
αποδείχθηκε... ελέφαντας στη μνήμη του και μου μίλησε για την «ψηφοφορία της ντροπής»,
για την θέση του στο κομμουνιστικό κόμμα εκείνη την εποχή ενώ άδραξα την
ευκαιρία να τον ρωτήσω και για ένα θέμα που «καίει» τα τελευταία χρόνια, σε
ότι αφορά στην υπόθεση «Ανάπτυξη» στον καιρό των μνημονίων!
Σπινθ.:
Το άρθρο σας για την ψηφοφορία της ντροπής, όπως την ονομάσατε τότε,
ήταν πολύ αποκαλυπτικό και νομίζω γράφτηκε στην κατάλληλη εποχή. Όπως
γνωρίζετε, η απήχησή του υπήρξε μεγάλη. Φυσικά υπήρξαν και αντιδράσεις, όπως
άλλωστε ήταν φυσικό. Νομίζω ότι λίγο μετά την ψηφοφορία αυτή, στα 1986,
υποβάλατε την παραίτησή σας από Βουλευτής του ΚΚΕ. Τα όσα μας αποκαλύψατε ήταν
ένας από τους λόγους της παραίτησής σας;
Μ.Θ.
Σε ότι αφορά την ψηφοφορία και την
Αναθεώρηση, τα αναφέρω όλα στο άρθρο μου «Είμαστε θύματα μιας τραγικής
φαρσοκωμωδίας». Για την παραίτηση, κάθε άλλο. Θα έλεγα μάλιστα ότι κατάλαβαν
ότι ο παραμερισμός μου μέσα στο κόμμα υπήρξε σφάλμα και γι’ αυτό θέλησαν να το
διορθώσουν.
Σπινθ.:
Πώς;
Μ.Θ.
Ήταν η εποχή που ορισμένοι παράγοντες του
ΠΑΣΟΚ όπως ο Αρσένης, ο Μαγκάκης, ο Λάζαρης και κάποιοι άλλοι συνεννοήθηκαν με
την ηγεσία του ΚΚΕ (ήμουν κι εγώ εκεί) και συζήτησαν για τη δημιουργία ενός
ΜΕΤΩΠΟΥ. Μετά από δυο μέρες με κάλεσε το Πολιτικό Γραφείο, μου ανακοίνωσαν ότι
αποφάσισαν να με προτείνουν ως Ηγέτη του Μετώπου αυτού και με ρώτησαν εάν
δέχομαι. Τους απάντησα καταφατικά, με τον όρο ότι στην περίπτωση αυτή θα έπρεπε
να γίνω μέλος του Π.Γ. το οποίο θα ήταν ο ουσιαστικός εγκέφαλος της νέας
Οργάνωσης. Εκείνοι μου προέβαλαν ορισμένα διαδικαστικά θέματα που εμπόδιζαν την
ικανοποίηση του αιτήματός μου. Τους απάντησα ότι δεν είμαι διατεθειμένος να
τρώω μασημένη τροφή. Οπότε με παρακάλεσαν να περιμένω για να αποφασίσουν. Τους
είπα ότι μπορώ να περιμένω ακόμα και ένα μήνα. Μετά…
Σπινθ.:
Τι έγινε;
Μ.Θ.
Πήγα στο Παρίσι και περίμενα. Μετά από
ένα μήνα η απάντηση ήταν αρνητική, οπότε κι εγώ υπέβαλα αμέσως την παραίτησή
μου στον Πρόεδρο της Βουλής.
Σπινθ.:
Να ρωτήσω τώρα και κάτι άλλο. Τι πιστεύετε για το πρόβλημα των επενδύσεων που
βρίσκεται σήμερα στο κέντρο της επικαιρότητας;
Μ.Θ. Αντί για «επενδύσεις» εμείς
χρησιμοποιήσαμε τον όρο «κοινοπραξίες» και τις συνδέσαμε με την ανάπτυξη του
πλούτου της χώρας. Η επένδυση έχει ίσως κακό προηγούμενο. Όμως με τον όρο
«Κοινοπραξία» εννοούμε μια συμφωνία, κατά την οποία εμείς βάζουμε τις πηγές του
πλούτου και οι συναλλασσόμενοι, Κράτη και Εταιρίες θα διαθέτανε την τεχνογνωσία
και τα αναγκαία κεφάλαια. Δεν ξέρω άλλο τρόπο προκειμένου να αξιοποιήσουμε
τον εθνικό μας πλούτο.
Σπινθ.:
Ως Ιδρυτής της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών-Σπίθα, είσαστε και υπέρμαχος της κήρυξης
ΑΟΖ (Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη) για την εκμετάλλευση του υποθαλάσσιου
πλούτου σε φυσικό αέριο και υδρογονάνθρακες. Αρκετοί ωστόσο φοβούνται το
ενδεχόμενο «ξεπουλήματος» του εθνικού μας πλούτου! Πως φαντάζεστε εσείς μία
ανεξάρτητη κυβέρνηση να εφαρμόζει μία τέτοια πολιτική;
Μ.Θ.:
Πιστεύουμε ότι η μη κήρυξη της ΑΟΖ από
την Κυβέρνηση είναι ένα μεγάλο εθνικό λάθος, για το οποίο η Ιστορία θα είναι
αμείλικτη μαζί τους. Όσοι μιλούν για ξεπούλημα, τι εννοούν; Ότι δίνουμε
εδάφη ή ότι τα κέρδη πάνε στους ξένους; Πρώτον, Η συμφωνία θα έχει
ημερομηνία λήξης. Δεύτερον, δεν υπάρχει καν θέμα για την εθνική μας
κυριαρχία. Τα εδάφη είναι και θα παραμείνουν ελληνικά. Τρίτον, τα
ποσοστά θα πρέπει να είναι για παράδειγμα 70% Ελλάδα - 30% Ξένοι. Τέταρτον,
διαφυλάττεται ως κόρη οφθαλμού το μοναδικό κάλλος της χώρας και λαμβάνονται όλα
τα μέτρα, ώστε να αποκλειστεί ενδεχόμενο επιπτώσεων στο περιβάλλον από την
αξιοποίηση αυτή.
Με την ευκαιρία της
δημόσιας αναμόχλευσης των θεμάτων αυτών, προτείνω να προβάλουμε ξανά τις θέσεις
μας για τον πλούτο της χώρας και τις κοινοπραξίες. Πρέπει να
θυμίζουμε ξανά και ξανά τον πλούτο των προγραμματικών αρχών της «Σπίθας» σε
σχέση με το μέλλον της χώρας.
Το γεγονός ότι η «Σπίθα»
έπαψε να λειτουργεί ως οργάνωση, δεν σημαίνει ότι μαζί με εκείνους που μας
εγκατέλειψαν χάθηκαν και οι ιδέες μας. Τουναντίον, οι ιδέες είναι εδώ
και σε κάθε περίπτωση θα τις αναρτούμε ξανά και ξανά, γιατί γνωρίζουμε ότι γύρω
μας υπάρχει μια άτυπη - αόρατη μερίδα ανθρώπων που μας παρακολουθεί. Μας
διαβάζει και ανεξάρτητα από το αν συμφωνεί ή διαφωνεί, προβληματίζεται.
Και ο προβληματισμός είναι η αφετηρία για τη συγκρότηση των ιδεολογικών
κινημάτων που βοηθούν ένα Λαό να ξεφύγει από την παθητική στασιμότητα και να
προχωρήσει, έως ότου μπορέσει να σταθεί όρθιος!».
Τέλος
συνομιλίας…
Ο Σπινθήρας
info@theodorakism.gr
Οι πρώτες αποκαλύψεις για τον αμύθητο εθνικό μας πλούτο έγιναν από τον Μίκη Θεοδωράκη το 2012. Τον Νοέμβριο του ίδιου έτους, η Σπίθα διοργάνωσε εκδήλωση για τον εθνικό πλούτο στο Ίδρυμα "Μιχάλης Κακογιάννης", με ομιλητές τον Μίκη Θεοδωράκη, τον Γιώργο Κασιμάτη, τον Νίκο Λυγερό, τον Ηλία Κονοφάγο και τον Αντώνη Φώσκολο, ο οποίος μίλησε μέσω διαδικτυακής σύνδεσης από τον Καναδά. Οι τρεις ειδικοί επιστήμονες μας ενημέρωσαν για τα τεράστια κοιτάσματα σε φυσικό αέριο, υδρίτες και πετρέλαιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Μίκης Θεοδωράκης, είχε ήδη προτείνει το σύστημα των Κοινοπραξιών και στην ομιλία του στην εκδήλωση επανέλαβε την πρόταση. Πάγια θέση του η κατοχύρωση του εθνικού συμφέροντος σε οποιαδήποτε συναλλαγή με κράτη ή/ και εταιρείες, με μια ανεξάρτητη και ελεύθερη εθνική οικονομική πολιτική με οικονομικές σχέσεις με όλες τις χώρες του κόσμου.
Ο Μίκης έχει γράψει πολλές φορές και έχει πει σε ομιλίες του ότι η ανακήρυξη της ΑΟΖ και η εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου είναι η λύση στο σημερινό πρόβλημα της χώρας, με την προϋπόθεση, βεβαίως, ότι η χώρα θα απαλλαγεί από τους παράνομους όρους δανεισμού, που δεσμεύουν τα κέρδη των επενδύσεων προς όφελος των δανειστών.
Αυτό που ο πολύς κόσμος δεν γνωρίζει είναι ότι και στα 3 μνημόνια υπάρχει όρος που λέει ότι από τις επενδύσεις η Ελλάδα δεν παίρνει ούτε ένα ευρώ, αντίθετα τα κέρδη πηγαίνουν όλα στους δανειστές.
Όμως, οποιαδήποτε κυβέρνηση μπορεί να απαιτήσει την κατάργηση αυτών των όρων. Τι θα έλεγαν τότε οι δανειστές; Ότι δεν το δέχονται; Αποκλείεται, γιατί τότε θα τους το επέβαλαν οι εταιρείες ή τα κράτη με τα οποία θα συνεργαζόμασταν.