ΜΑΔΟΥΡΙΣΜΟΣ - του Μίκη Θεοδωράκη



Ο Μαδουρισμός είναι η καινούρια έμπρακτη τακτική για την διαιώνιση της κυβερνητικής εξουσίας με «νόμιμα» μέσα. Η προσπάθεια αυτή επιχειρείται αυτή τη στιγμή στη Βενεζουέλα, όπου η λαϊκή αντιπολίτευση βρίσκεται μαχητικά στους δρόμους αντιμέτωπη με τον κατασταλτικό μηχανισμό μιας άλλοτε προοδευτικής κυβέρνησης που έχει χάσει την πλειοψηφία μέσα στον λαό και μέσα στη Βουλή. Ενώ ο ελληνικός μαδουρισμός έχει χάσει μεν την πλειοψηφία μέσα στον λαό, όμως ο λαός δεν είναι μαχητικά στους δρόμους όπως στο Καράκας, τουναντίον φαίνεται εντελώς εξουδετερωμένος, ενώ η κυβέρνηση έχει την πλειοψηφία μέσα στο ελληνικό κοινοβούλιο.

Οπότε οι συνθήκες για την εφαρμογή του μαδουρισμού δηλαδή την παράνομη διαιώνιση της εξουσίας με δήθεν συνταγματικά μέτρα είναι ευνοϊκότερες για το παρόν και το μέλλον εις το διηνεκές της ουσιαστικά μειοψηφικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ με την πλαστή πλειοψηφία στη Βουλή.

Η εισβολή του εκ Ρωσίας Ιβάν Σαββίδη με τη σαφή καταδίκη-πρόβλεψη για τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης πρέπει να αναλυθεί κάτω από το πρίσμα του πνεύματος του Μαδουρισμού, δεδομένου ότι εκφράζει δημοσίως αυτό που πολλοί πλέον γνωρίζουν, ότι δηλαδή από τη στιγμή που ένας αριστερός μεταβάλλεται σε έναν αμοραλιστή εξουσιομανή δεν υπάρχουν ηθικά εμπόδια προκειμένου να διατηρήσει επ’ αόριστον τα προνόμια της εξουσίας του.

Αυτός λοιπόν ο Ιβάν ο τρομερός με τον κομπασμό του πάμπλουτου και τον κυνισμό του νεοφώτιστου στην αρένα της ελληνικής πολιτικής πραγματικότητας, γνωρίζει ως φαίνεται καλά, από πρώτο χέρι ότι στην Ελλάδα του κοντινού μέλλοντος δεν θα υπάρξουν πλέον αξιωματικές αντιπολιτεύσεις και άλλες δημοκρατικές αστειότητες.

Είναι σαν να λέει στον κύριο Τσίπρα «Ήρθα για να ενώσω τη γροθιά μου με τη δική σου για να απαλλαγούμε μια για πάντα από τους “εχθρούς του λαού” και να χτίσουμε την καινούρια εξουσία με εκείνα τα «νόμιμα μέσα» που θα την μεταβάλουν σε διαρκή και αμετάβλητη». Κάπου εδώ μπαίνει και ο Πούτιν, που κυβερνά μεν σχεδόν δύο δεκαετίες, στηρίζεται όμως στην μεγάλη πλειοψηφία του ρωσικού λαού. Μπορεί ίσως να πιστεύει ο κύριος Σαββίδης ότι ο εξουδετερωμένος σήμερα ελληνικός λαός είναι δυνατόν να κάνει τον Τσίπρα Πούτιν, ότι είναι δυνατόν να μεταβληθεί σε οπαδό των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ και Τσίπρα με τη βοήθεια της πλύσης εγκεφάλου που ευελπιστεί να κάνει ο ίδιος εφ’ όσον πάρει στα χέρια του την τηλεόραση.

Πάντως δηλώνω ότι είμαι βέβαιος ότι με Ιβάν ή χωρίς Ιβάν η ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ έχει ήδη αρχίσει να κινείται στα βήματα του Μαδουρισμού. Οι δεκάδες χιλιάδες διορισμοί αποβλέπουν στον πλήρη έλεγχο του Κράτους. Το σχέδιο Παππά απέτυχε στην επιδίωξη του ελέγχου των ΜΜΕ. Όμως τώρα με τον Ιβάν, φαίνεται ότι θα επιχειρηθεί και νέα επέλαση για τον έλεγχο της διαμόρφωσης της κοινής γνώμης.

Τέλος, ομολογώ ότι ανησυχώ για τις ένοπλες δυνάμεις. Στην εποχή της πάλης κατά των Μνημονίων, ο Πάνος Καμένος με επισκέφθηκε για να μου πει «Μίκη, κάλεσέ μας όλους» (εννοώντας τους επί κεφαλής των αντιμνημονιακών σχηματισμών), «κλείσε μας μέσα και μη μας αφήσεις να φύγουμε πριν συμφωνήσουμε…». Αυτό δείχνει το πόσο δυναμικός και αυθόρμητος είναι ο σημερινός επί κεφαλής των ενόπλων μας δυνάμεων. Ο οποίος ως φαίνεται βρίσκεται υπό την επιρροή της γοητείας του κυρίου Τσίπρα. Δηλαδή του εγκεφάλου για την επιβολή του Μαδουρισμού στην χώρα μας.

Το γεγονός αυτό με οδηγεί στη σκέψη ότι αρχίσαμε να παίζουμε με τη φωτιά. Και είμαι εγώ ο ίδιος, που με πλήρη ευθύνη επισημαίνω τον καινούριο μεγάλο εθνικό κίνδυνο, όπως από τον Μάρτιο του 1967 προσπάθησα να προφυλάξω την πατρίδα μου από τον επερχόμενο κίνδυνο της Δικτατορίας. Τότε δεν με άκουσαν ούτε οι Αριστεροί αλλά ούτε και οι Κεντρώοι και οι Δεξιοί. Οι σύντροφοί μου μάλιστα φρόντισαν να με απομονώσουν δυο βδομάδες πριν την Χούντα.

Όλοι όμως οι ηγέτες εκείνου του καιρού πιάστηκαν με τις πιτζάμες. Ενώ εγώ που ήξερα τον κίνδυνο, διέφυγα, κρύφτηκα και μετά από δύο εβδομάδες είχα την τιμή μαζί με λιγοστούς συναγωνιστές να ιδρύσουμε την πρώτη αντιστασιακή οργάνωση, το Πατριωτικό Μέτωπο. Ποιος άραγε ή ποιοι θα έχουν την τιμή να οργανώσουν το νέο Πατριωτικό Μέτωπο;

Αθήνα, 4.5.2017
Μίκης Θεοδωράκης

Σχόλια

  1. Κυρ δάσκαλε. Κυρ δάσκαλε που με άφησες αγράμματο με τις παλιές γραμματικές δεν βγαίνει μεροκάματο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Με όλο το σεβασμό μου προς τον μεγάλο Μίκη μας, επιτρέψτε μου μιαν επισήμανση: η σύγκριση του Τσίπρα με το φαινόμενο Τσάβες-Μαδούρο και ο ίδιος ο όρος "Μαδουρισμός", είναι μάλλον ατυχείς και ανεδαφικοί παραλληλισμοί, μεσούσης της αμερικανικής εκστρατείας ωμής επέμβασης των ΗΠΑ σε Βενεζουέλα και αλλαχού... Με τιμή
    Δημήτρης Πατέλης
    Δάσκαλος φιλοσοφίας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ο Μίκης αναφέρεται στα βασικά δεδομένα κατοχής και διαχείρισης της εξουσίας. Είναι ακριβώς όπως τα περιγράφει. Η διαφορά είναι μόνο ως προς τον προσανατολισμό των ηγετών. Ο Τσίπρας είναι πειθήνιο όργανο και επομένως δεν υποστηρίζεται η λαϊκή αντίδραση, σε αντίθεση με τον Μαδούρο.

      Διαγραφή
    2. Για ποια Αμερικανικής εκστρατείας ωμής επέμβασης των ΗΠΑ στην Βενεζουέλα μιλάτε;

      Δεν διαβάσατε για τα δημοσιεύματα που δείχνουν τις αυταρχικές και δικτατορικές τάσεις και πρακτικές της κυβέρνησης Μαδούρο;

      http://www.enikos.gr/international/513797/xaos-sti-venezouela-tou-madouro-video-sok-me-tethorakismeno-na-pa

      Δεν μάθατε ότι η λαϊκή του απήχηση έχει καταποντιστεί και ότι ο λαός έχει στραφεί εναντίον του; Δεν μάθατε για τις μεθόδους που χρησιμοποιεί για να καταστέλλει τις λαϊκές διαδηλώσεις;

      Και σε κανένα μέρος του άρθρου του ο Μίκης Θεοδωράκης δεν αναφέρει τον Τσάβεζ, ούτε κριτικάρει τον Τσάβεζ. Αναφέρει τον Μαδούρο, συγκεκριμένα. Αν εσείς θέλετε να υποστηρίξετε τον Μαδούρο και τις πρακτικές του στον βωμό μιάς καθεστώσας και εξουσιαστικής αριστεράς, δικαίωμά σας. Αλλά πλέον ο παραλληλισμός Τσάβεζ - Μαδούρο ώστε να υποστηριχθεί ο Μαδούρο, απλά δεν έχει βάση διότι όπως καταλαβαίνετε είναι δύο διαφορετικοί άνθρωποι - ηγέτες κι αυτό φαίνεται απ' τον τρόπο διακυβέρνησης του ενός και του άλλου και από την λαϊκή απήχηση που είχε ο ένας σε σύγκριση με αυτή που έχει (ή μάλλον που πια δεν έχει) ο άλλος.

      Διαγραφή
  3. Σπύρος Βούλγαρης5 Μαΐου 2017 στις 4:36 μ.μ.


    Θα ήθελα μια απάντηση στο ερώτημα του Μίκη Θεοδωράκη.Ποιος άραγε ή ποιοι θα έχουν την τιμή να οργανώσουν το νέο Πατριωτικό Μέτωπο;
    Εγώ το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να δηλώσω παρόν στον εαυτό μου. Υπάρχει κανείς άλλος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. "Όταν ένας αριστερός μεταβάλλεται σε έναν αμοραλιστή εξουσιομανή, δεν υπάρχουν ηθικά εμπόδια προκειμένου να διατηρήσει επ΄αόριστον τα προνόμια της εξουσίας του"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Να βαλουμε και τον Μαδουρο στα κακα παιδια που δεν γονατισαν μπροστα στην Αμερικη οπως οΚανταφι ο Σανταμ ο Ασαντ ο Μιλοσεβιτς ο Βορεκορεατης που σηκωνουν κεφαλι κοντρα στις ΗΠΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Χρήστος Παρίσης7 Μαΐου 2017 στις 10:56 π.μ.

    Να πέσει λοιπόν,ο Μαδούρο,ή μάλλον, το καθεστώς που στηρίζει τον Μαδούρο. Όπως ,αύριο, να πέσει και ο «δικτάτορας» Μοράλες,όπως ανετράπη και η (περισσότερο νεο- φιλελευθερη παρά σοσιαλδημοκράτις) πρόεδρος της Βραζιλίας, ( και η προσόμοια της Αργεντινής), απλά και μόνον διότι υπήρχαν υπόνοιες στο Ιμπέριουμ ότι δεν θα το στήριζαν και πολύ σθεναρά,όταν θα ερχόταν η ώρα –αυτή που ζούμε σήμερα- να προχωρήσουν στην ανατροπή των αντιαποικιακών-φιλολαικών καθεστώτων στην Βενεζουέλα,Ισημερινό,Βολιβία και ,λίγο μετα από αυτά,στην Κούβα. Διότι ,βέβαια,τα καθεστώτα αυτά,χωρίς να τολμούν να προχωρήσουν περισσότερο, πήραν κάποια στοιχειώδη μέτρα ανακούφισης των δυστυχισμένων λαών τους,εθνικοποιώντας κάποιες πηγές πλούτου,παρέχοντας λαική στέγη,εκπαιδευση και δομές κοινωνικής πρόνοιας. Πράγματα ΑΔΙΑΝΟΗΤΑ για το Αμερικανοσιωνιστικό και Ευρωνατοικό Ιμπέριουμ. Που χρηματοδοτεί τις «αντιπολιτεύσεις» στις χώρες αυτές, (όπως έκανε και στην Ουκρανία και τη Συρία ), για να ανατρέψουν τους «δικτάτορες» αυτούς,και ,βέβαια,να εγκαθιδρύσουν την «Ελευθερία» και τη «Δημοκρατία» ,ήτοι ,πρίν απ’ όλα να χαρίσουν τον οιονδήποτε εθνικό πλούτο
    (πετρέλαιο,ορυκτά,δάση,ύδατα,αγροτική γή,κλπ) στις εταιρίες που λυμαίνονται και τον υπόλοιπο ευτυχή και χαρούμενο «Ελευθερο Κόσμο» τους,στον οποίο έχει και η χώρα μας την τιμή και την ευτυχία να ανήκει (για τα επόμενα 97 έτη,κατά το προηγούμενο μνημόνιο Συριζα,του 2015). Δεν είναι «μαχητικά» ο «λαός» στους δρομους,όπως γράφετε,σεβαστέ μας Μίκη, όπως δεν ήταν ο λαός της Χιλής στα 1972-73 στους δρόμους ,αλλά οι «κατσαρόλες» των προνομιούχων προαστίων του Σαντιάγο,οι ίδιες «κατσαρόλες» του Καράκας σήμερα,με την καθοδήγηση των Υπηρεσιών του Πενταγώνου. Και βέβαια, ο Μαδούρο έχει τρομερές ευθύνες για το σημερινό κατάντημα της χώρας του,άλλά επειδή δεν ετόλμησε να αποκόψει τη Βενεζουέλα από τον θανάσιμο εναγκαλισμό του αμερικανοσιωνισμου,και όχι γιατι δεν την παραδίδει σε αυτόν.

    Εμείς,προφανώς έχουμε δικαίωμα να έιμεθα οι κήνσορες άλλων,αφου,από πολιτική άποψη,είμεθα τυχεροί,που έχουμε το δικαίωμα να εκλέγουμε κάθε τέσσερα χρόνια,έναν από τους εγκεκριμένους υποψηφίους της Τριμερούς Επιτροπής ή του Ρότσιλντ,ήτοι κάποιο τσιράκι τους, ως πρωθυπουργούς ή και απλά τοπικά ανδρείκελα στα κράτη - υποτελείς του ΔΝΤ και της Παγκόσμιας Τράπεζας και των θυγατρικών τους, (Ευρωπαïκη Τράπεζα ,κλπ,κλπ).
    Αυτά εννοούσατε,σεβαστέ μας Μίκη,όταν καλούσατε σε «αντιμνημονιακό αγώνα» τον λαό? Μαδούρο είναι ο τσίπρας και η κυβέρνηση της νέας Κατοχής,ή ανδρείκελο χειρότερο και από τά διαβόητα εκείνα ανδρείκελα του Βιετνάμ ,στα 1960 -75 ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βεβαίως να πέσει! ΤΩΡΑ! Κάποιος που σκοτώνει τον λαό του φυσικά και πρέπει να πέσει!

      H προσπάθεια στήριξης και δικαιολόγησης από κάποιων του Μαδούρο, είναι το λιγότερο αστεία. Μην διαστρεβλώνετε τα λόγια του Μίκη Θεοδωράκη κατά το κομματικό σας δοκούν.

      Ο Θεοδωράκης δεν μίλησε ούτε για τον Μοράλες, ούτε για τον Τσάβεζ, ούτε για την Κούβα. Μίλησε για τον Μαδούρο και μόνο, που αυτή την στιγμή σκοτώνει τον λαό του και συμπεριφέρεται αλαζονικά, αυταρχικά και δικτατορικά, με μεταμφίεση αριστερού και δημοκράτη!

      Τα φαινόμενα αυτά ουδέποτε παρουσιάστηκαν επι Τσάβεζ στην Βενεζουέλα. Ο λαός της Βενεζουέλας ξέρει καλύτερα απο εσάς. Τον Τσάβεζ τον στήριζε ολοκληρωτικά. Το ίδιο και τον Φιντέλ στην Κούβα, του οποίου ο πόλεμος απ' τους Αμερικανούς υπήρξε 100 φορές μεγαλύτερος και επί πολύ περισσότερα έτη από αυτόν τον πόλεμο που λέτε ότι δέχεται σήμερα ο Μαδούρο. Κι όμως! Επί Φιντέλ ουδέποτε παρατηρήθηκαν τέτοιες πρακτικές και ουδέποτε σκότωσε ο Φιντέλ διαδηλωτές. Τα περί Αμερικανών αυτήν την στιγμή είναι εντελώς αστεία και αποτελούν φτηνές δικαιολογίες για να στηριχθεί με το ζόρι ένας ηγέτης που στην πραγματικότητα είναι πιο φασίστας και απ' τους φασίστες.

      Τα περί εθνικού πλούτου να τα λέτε σε αυτό εδώ το ιστολόγιο και στον Μίκη Θεοδωράκη που έχει κάνει αγώνα όσο κανένας άλλο σε αυτήν εδώ την χώρα απ' 2010 έως σήμερα και με διαδηλώσεις και με ομιλίες και με εκδηλώσεις και με συνεντεύξεις, είναι το λιγότερο εκτός πραγματικότητας και είναι και εκ του πονηρού!



      Διαγραφή
    2. Η περίπτωση Μαδούρο

      Είναι σχεδόν αδήριτος ιστορικός και πολιτικός κανόνας ότι οι επίγονοι που ανέβηκαν στην εξουσία στη σκιά και μετά την απώλεια ηγετών που άλλαξαν τη χώρα και την εποχή τους, ανεξάρτητα από το πόσο θετικά μπορεί να κρίνει κανείς το πώς την άλλαξαν, βρήκαν τελικά το καταφύγιο της δικής τους εξουσίας στον αυταρχισμό. Και ο λόγος είναι απλός και προφανής: όταν ο πρωτογενής εκείνος ηγέτης που τους νομιμοποιούσε είτε με τα έργα του είτε με την επιρροή του στο λαό δεν υπήρχε πια, το μόνο που απέμενε σε τέτοιου είδους επιγόνους ήταν ένα: να συγκρατήσουν την εξουσία με τη βία, ειδικά εκεί που αυτό είναι δυνατό να συμβεί. Κάτι τέτοιο είναι πολύ δύσκολο να γίνει σε σύγχρονα δυτικά πολιτεύματα, αλλά, αντιθέτως, είναι δυνατό σε χώρες όπου οι δομές της δημοκρατίας δεν έχουν ισχυροποιηθεί αρκετά ώστε να μην το επιτρέπουν. Αυτή ακριβώς είναι και η περίπτωση Μαδούρο: δεν πρόκειται για τίποτα περισσότερο και για τίποτα λιγότερο από τον αναγκαστικό διάδοχο ενός αμφιλεγόμενου πλην αδιαμφισβήτητου ηγέτη, τον οποίο, φυσικά, θα κρίνει, στο τέλος, η Ιστορία. Τον Μαδούρο όμως, τον έκρινε ήδη η πραγματικότητα και αυτό όχι μόνον δεν αλλάζει πια, αλλά, αντιθέτως, η απαξία του θα γίνεται ημέρα με την ημέρα όλο και πιο έντονη. Έσυρε μια ολόκληρη χώρα στον απόλυτο αυταρχισμό, έλιωσε πολίτες της κάτω από τα τανκς, αφού πρώτα κατάφερε να μετατρέψει μια κοινωνία μιας πλούσιας χώρας σε ζούγκλα που ο ένας πατάει τον άλλον για ένα κομμάτι ψωμί. Αν ο Μαδούρο ήταν δεξιός δικτάτορας, όλος ο πλανήτης θα είχε σήμερα επαναστατήσει εναντίον του. Εχει όμως την "τύχη" να είναι αριστερός δικτάτορας και τα εγκλήματά του να βρίσκουν υποστηρικτές - όχι φυσικά στον σκλαβωμένο λαό του, αλλά στις διάφορες αριστερές ιντελιγκέτσιες των δημοκρατικών κοινωνιών που τον καταλαβαίνουν στα πλαίσια της διεθνολογικής τους ανάλυσης για τις μεγάλες πολιτικές συγκρούσεις του κόσμου και τα υπαρκτά ή, συνήθως, ανύπαρκτα παρασκήνιά τους. Αναλύσεις που φυσικά δεν λένε τίποτα στους ανθρώπους που ζουν αυτή ή κάθε άλλη τέτοια καταπίεση, της οποίας το μοναδικό κόκκινο χρώμα που βλέπουν είναι το αίμα του διπλανού τους να βάφει τους δρόμους. Αίμα ανθρώπων που πότισε το "μεγάλο δέντρο της Ελευθερίας" και που είχαν όνομα, οικογένεια, διεύθυνση, ζωή. Αλλά τα έδωσαν για να ποτιστεί αυτό το δέντρο. Τουλάχιστον λοιπόν, όταν "αναλύουμε" το γιατί τους σκότωσαν, αυτούς τους γνήσιους ήρωες, ας τους σεβαστούμε.

      Γεώργιος Π. Μαλούχος

      Διαγραφή
    3. Ευχαριστούμε τον κ.Μαλούχο απο καρδιάς για το σχόλιό του, που βάζει τα πράγματα στην θέση τους και στην σωστή τους διάσταση!

      Διαγραφή
  7. Χρήστος Παρίσης7 Μαΐου 2017 στις 6:50 μ.μ.

    a) δεν αποδέχομαι τον προσβλητικό τόνο της απαντήσεώς σας. β) Διαστρέφετε πλήρως το νόημα των γραφομένων μου,και αυτό είναι προφανές γιά όλους όσους διαβάσουν προσεκτικά τι ακριβώς υποστηρίζω. γ) Ως υπεύθυνο γιά την σημερινή κατάντια της χώρας εκείνης,ονόμασα και έδειξα τον Μαδούρο,το παραβλέπετε,δικαίωμά σας, δ) απο που συμπεράνατε ότι έχω καποια κομματική ιδιότητα ή "συμφερον",οπως γράφετε? ε) Η τελευταία σας παράγραφος περι του ότι είναι εκτός τοπου οι αναφορές μου στον εθνικό πλούτο δεν έχουν καμμία απολύτως σχέση με αυτά που ανέφερα,τα οποία είναι σε άμεση συνάρτηση με το όλο θέμα της απάντησής μου. Ατυχήσατε λοιπόν και εδώ,όπως και στην υβριστική σας κατ' εμού αναφορά στο τέλος ότι τα γραφέντα απο εμένα "είναι εκ του πονηρού". Σας αφήνω στην κρίση των αναγνωστών σας. Διερωτώμαι δε, επιπροσθέτως και εν τέλει , εάν οι προσβλητικές και υβριστικές σας φράσεις περιλαμβάνονται στην εξουσιοδότηση που δείχνετε να έχετε απο τον Μίκη να ερμηνεύετε αυθεντικώς την σκέψη του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι προφανές οτι απ' το άρθρο του Μίκη Θεοδωράκη τις τελυταίες μέρες θίχτηκαν οι υποστηρικτές του Μαδούρο απ' την μια μεριά και οι υποστηρικτές του Τσίπρα απ' την άλλη (που ο Μ.Θεοδωράκης τον παραλληλίζει με τον Μαδούρο).

      Θα μας κρίνουν όπως λέτε όλους οι αναγνώστες μας. Και η ιστορία κάποια στιγμή θα μιλήσει και για τον Μαδούρο και για τον Τσίπρα και για τον Μίκη Θεοδωράκη.

      Μέχρι τώρα πάντως οτι έχει πει και οτι έχει προβλέψει μέσα στις δεκαετίες ο Μίκης Θεοδωράκης έχει επαληθευτεί πλήρως, εν αντιθέσει με εκείνους που τον πολεμούσαν σε πρώτο χρόνο όταν δήλωνε κάτι. Το ίδιο συμβαίνει και τώρα. Κάποια στιγμή μετά απο 10 ή 20 χρόνια θα αναφωνήσουν πάλι "είχε δίκιο ο Μίκης".

      Τα ξέρουμε, τα έχουμε ζήσει και τα ζούμε καθημερινά.

      Όσο για το ύφος μας, μια χαρά είναι απέναντί σας. Εσείς προσβάλετε τον Μίκη Θεοδωράκη με το σχόλιό σας. Και προσβολές τέτοιου είδους απο εμάς δεν θα μένουν αναπάντητες, απ' την στιγμή που έχουμε την ευγένεια και αναρτούμε οτι γράφετε δίχως καμία λογοκρισία.

      "Αυτά εννοούσατε,σεβαστέ μας Μίκη,όταν καλούσατε σε «αντιμνημονιακό αγώνα» τον λαό?" (απαράδεκτο και ειρωνικό ύφος και εκτός τόπου και χρόνου και πραγματικότητας τα συμπεράσματα που θέλετε να βγάλετε).



      Διαγραφή
    2. Διαβάζοντας τα όσα μόλις πιο πάνω γράψατε δεν εκπλήσσομαι ούτε από την έκδηλη νευρικότητα, ούτε από το γεγονός ότι δεν είπατε ούτε μία λέξη επί της ουσίας, ούτε από την έλλειψη, επιτρέψτε μου την κρίση, στοιχειώδους αξιοπρέπειας αυτού του κειμένου και την προφανή αδυναμία του να κατανοήσει τις στοιχειώδεις αρχές της ελευθερίας του λόγου. Μετά από το αμέσως πιο πάνω κείμενό σας νομίζω μπορεί να κατανοήσει κανείς πολύ καλύτερα και τα όσα γράφετε στο αρχικό σας κείμενο. Μα δεν είναι όλα αυτά που με κάνουν να επανέλθω, κάτι που δεν σκόπευα να κάνω. Το κάνω για έναν εντελώς άλλο λόγο, ο οποίος με εντυπωσιάζει ακόμη περισσότερο απ' ότι όλα τα προηγούμενα μαζί. Και ο λόγος είναι ότι μου είναι αδύνατον να αντιληφθώ το πώς μπορεί κανείς να διανοείται ότι ένας άνθρωπος που αφιέρωσε όλη τη ζωή του και όλο το έργο του στις αξίες της ελευθερίας, της δημοκρατίας και του ανθρωπισμού και ταυτίστηκε σε παγκόσμια κλίμακα με αυτά τα ιδανικά όπως ο Μίκης Θεοδωράκης ο οποίος πέρασε χρόνια ολόκληρα στις φυλακές, στις εξορίες και στα βασανιστήρια για τις αξίες και τις ιδέες του, θα ήταν ποτέ δυνατόν να μην εξοργιστεί και να μην αντιδράσει βλέποντας τα τανκς να συνθλίβουν ανθρώπους που παλεύουν για την ελευθερία τους. Κάποιος που θεωρεί ότι κάτι τέτοιο θα ήταν ποτέ δυνατόν να συμβεί ίσως θα πρέπει να σκεφτεί από την αρχή το τι έχει ο ίδιος αντιληφθεί τόσο για το τι σημαίνει ο Μίκης Θεοδωράκης και το έργο του, όσο και για το τι σημαίνει Ελευθερία.

      Γεώργιος Π. Μαλούχος

      Διαγραφή
  8. Σπύρος Βούλγαρης7 Μαΐου 2017 στις 10:15 μ.μ.

    Ο Μαδούρο στηρίζεται στην πλειοψηφία του Λαού και του Στρατού η στην μειοψηφία του λαού και στην πλειοψηφία του Στρατού;Αυτό το ερώτημα έχει σχέση με την τελευταία παράγραφο του Μίκη θεοδωράκη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Tώρα πια στηρίζεται απ' την μειοψηφία του λαού και απ' την πλειοψηφία του στρατού. Είναι βέβαιο. Αλλιώς θα έκανε ελεύθερες δημοκρατικές εκλογές. Αλλά τις φοβάται γιατί ξέρει. Απόδειξη οτι επιδιώκει συνταγματική αναθεώρηση για να διατηρήσει την εξουσία και να φέρει το σύνταγμα στα μέτρα του με βάση την νέα κατάσταση που έχει διαμορφωθεί στην χώρα, που είναι εναντίον του.

      Διαγραφή
  9. Πολύ σωστός ο παραλληλισμός Τσίπρα- Μαδούρο, αν και επιεικής για τον Τσίπρα.

    Γιατί ο Μαδούρο είναι ο καταστροφέας της Μπολιβοριανής Επανάστασης και, με τις ενέργειές του, καταδικάζει ολόκληρο το Λατινοαμερικανικό Κίνημα, ενώ ο Τσίπρας είναι παγκόσμιος προδότης.

    Διότι: 1ον Ήταν ο ελληνικός λαός, ο οποίος με τον ξεσηκωμό του την περίοδο 2011-2013, έδωσε το εναρκτήριο λάκτισμα για τον πανευρωπαϊκό αγώνα κατά του νέου Ολοκληρωτισμού. Να θυμηθούμε ότι μετά την Ελλάδα βγήκαν στους δρόμους οι λαοί της Ευρώπης (Ισπανία, Γαλλία, Ιταλία κ.λ.π) και ο αμερικανικός λαός. Η Σπίθα ήταν ήδη στους δρόμους από τον Γενάρη του 2011.

    2ον: ΟΛΟΚΛΗΡΗ Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ παρακολουθούσε τον αγωνιζόμενο ελληνικό λαό και τον Μίκη Θεοδωράκη, να διαδηλώνουν, να ξεσηκώνονται και να δέχονται τις ανελέητες επιθέσεις των ΜΑΤ.

    Η ΑΝΘΡΩΠΟΤΗΤΑ ΜΑΣ ΠΕΡΙΜΕΝΕ! Γιατί οι λαοί γνώριζαν ότι αν εμείς είχαμε σημαντικές νίκες, θα είχαμε δώσει ένα γερό χτύπημα στις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης. Που σημαίνει ότι θα είχε σημάνει η αρχή του τέλους για τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης. Γιατί μετά τον ελληνικό λαό θα ακολουθούσε ο ξεσηκωμός κι άλλων λαών και κάποτε όλων των λαών.

    Τι έκανε ο Τσίπρας; Με την επαίσχυντη προδοσία του ελληνικού λαού, κατεδάφισε και το ευρωπαϊκό και αμερικανικό κίνημα. Ηττηθήκαμε και μαζί μας και οι λαοί της Ευρώπης.

    Αποτέλεσμα: Η Ελλάδα στον γύψο των μνημονίων και η Γαλλία –το λίκνο της αστικής δημοκρατίας και ένα από τα βασικότερα κέντρα του σύγχρονου πολιτισμού– να βρίσκεται μπροστά στο φριχτό δίλημμα Μακρόν ή Λεπέν και να εκλέγει τον κ. Μακρόν, τον θιασώτη της παγκοσμιοποίησης και συνεργάτη του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου.

    Να προσθέσουμε ότι κανένας εκ των επικριτών του Μίκη, δεν σχολίασε το σύνολο του κειμένου του, αλλά έσπευσαν να υπερασπιστούν τον Μαδούρο. Δεν κατάλαβαν άραγε πόσο ανησυχητικά είναι όλα αυτά που γράφει ο Μίκης; Δεν κατάλαβαν για τι μας προειδοποιεί ο Μίκης; Ας προσέξουν μία μία τις λέξεις που χρησιμοποιεί! Ας αναρωτηθούν γιατί γράφει για παράνομη διαιώνιση της εξουσίας. Για τις ανησυχίες του για τον στρατό; Πόσο πιο καθαρά να μας το πει;

    Μήπως όμως το πρόβλημα είναι ότι στην ερώτηση του Μίκη «ποιος άραγε ή ποιοι θα έχουν την τιμή να οργανώσουν το νέο Πατριωτικό Μέτωπο;» δεν υπάρχει κανένας –πλην ελαχίστων– να απαντήσει «παρών!»; Μήπως αυτή η ανομολόγητη ντροπή –για τη δειλία – τους κάνει να υπερασπίζονται με τόση θέρμη, τον Μαδούρο;

    Μήπως τελικά το πρόβλημα τους δεν είναι ο «Μαδουρισμός» που γράφει ο Μίκης, αλλά η έλλειψη αυτής της γενναιότητας;







    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Χρήστος Παρίσης8 Μαΐου 2017 στις 12:20 μ.μ.

    Συνεχίζετε να διαστρέφετε το νόημα των γραφομένων μου και να με προσβάλλετε. Ας είναι. Α) Από πού προκύπτει ότι η φράση μου «αυτό εννοούσατε,σεβαστέ μας Μίκη,…» ενείχε ειρωνεία ? β) Ανέφερα –συνοπτικά,διότι είναι προφανές ότι δεν γίνεται αλλιώς σε μια απάντηση-σχόλιο - ΓΕΓΟΝΟΤΑ και καταστάσεις ,που λαμβάνουν χώρα εκεί.Τόνισα ότι ο Μαδούρο έχει τρομερές ευθύνες για όλα αυτά. ( το σχόλιο του κ. Μαλούχου-δεν τυχαίνει να τον γνωρίζω- εάν προς εμένα απευθύνεται,είναι εντελώς άστοχο,ας ξαναδεί προσεκτικά ό,τι εγραψα ) Υπογράμμισα ένα γενικό πλαίσιο στο οποίο εξελίσσεται τη στιγμή αυτή η ολοκληρωτική επίθεση του Αμερικανοσιωνιστικού Αξονα –με τελικό στόχο βέβαια την εξαπόλυση ενός πολέμου κατά των χωρών της Ευρασίας,με αρχή από τη Β. Κορέα και το Ιράν (πολέμου -σωτηρία για την βαλτωμένη καπιταλιστική οικονομία των Δυτικών χωρών-αυτών που ο κ. Μαλούχος χαρακτηρίζει «Σύγχρονες δημοκρατίες » ) ,πλαίσιο στο οποίο εντάσσεται και η σειρά των κινήσεων στη λατινική Αμερική ,ανατροπή της νόμιμης προέδρου στη Βραζιλία (αλλά μη αρεστής στις «σύγχρονες δημοκρατίες», σχέδια για ανατροπή –με διαφορα μέσα- του Μοράλες,και λοιπών ηγετων (τους ανέφερα), και κατευθυνόμενες και χρηματοδοτούμενες ‘διαδηλώσεις» κατσαρόλας στην Βενεζουέλα. Στα οσα ΣΥΓΚΕΚΡΙΜΕΝΑ ανέφερα,καμμία απάντηση,ειμή μόνον εντελώς αστήρικτοι ισχυρισμοί περί δήθεν «ειρωνείας» «πονηρίας» μου και αφορισμοί περι «δημοκρατίας», «ελευθερίας» κλπ. ,που πλεονάζουν τόσο στην Αμερικανοσιωνιστική Αυτοκρατορία ,ώστε κάνει εξαγωγή τουςσε όλη τη Γή… [παρεμπιπτόντως, οι «συγχρονες δημοκρατίες» έχουν και προφανές δικαίωμα να παρεμβαίνουν και με την ΦΥΣΙΚΗ ΠΑΡΟΥΣΙΑ ανώτατων στελεχών τους σε άλες ανεξάρτητες χώρες,να ηγούνται μισθοφορικών συμμοριών και να καλούν σε ανατροπή νόμιμα εκλεγμένων προέδρων,όπως έγινε στην Ουκρανία το 2013,με την ανατροπή του Γιανουκόβιτς . Αυτό βεβαια ουδόλως ενόχλησε τους θαυμαστές των ‘συγχρόνων δημοκρατιών», αντιθέτως θα διαρρήγνυαν τα ιμάτιά τους – και δικαίως - εάν παρουσιαζόταν μπροστα στο Λευκο Οίκο η στο Ελυζέ μια ομάδα ,ας πούμε, υπουργών εξωτερικων του Σανταμ Χουσείν,του Καντάφι ή και Κινέζων αντιτοίχων και ,επικεφαλής (συγγνώμην ,επικεφαλή,κατά τη νέα γραμματικη ) ομάδων συμμοριτών και επαγγελματιών δολοφόνων ,καλούσαν σε ανατροπή του Αμερικανού ή του Γάλλου Προέδρου .Κατα τα λοιπά ,και πάλι παραπέμπω στα αρχικά μου γραφόμενα,στα οποία και επιμένω ,εάν δε –έστω και ανυπαιτίως-εστενοχώρησα κάποιους,τους ζητώ συγγνώμην.
    Χρήστος Παρίσης,Ηλιούπολη, τηλ. 697-2364356

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Aυτά που γράφετε παρουσιάζοντας τα αρνητικά των Δυτικών Δημοκρατιών είναι αυτονόητα. Δεν έχει νόημα να τα γράφετε γιατί αποπροσανατολίζουν την σκέψη σας. Τα ξέρουν όλοι και είναι γνωστά. Από που προκύπτει ότι επειδή κάνουμε κριτική στον Μαδούρο και κάνει κριτική στον Μαδούρο ο Μίκης Θεοδωράκης, υπερασπιζόμαστε τις σημερινές Δυτικές Δημοκρατίες που αναφέρατε και τις θαυμάζουμε κιόλας; Δηλαδή σε ηγέτες με αριστερή ή κομμουνιστική αφετηρία που παρεκκλίνουν όμως κάποια στιγμή της προοδευτικής τους πορείας απαγορεύεται να κάνουμε κριτική επειδή η Δύση έχει ευθύνες που έρχονται απ' το παρελθόν και φυσικά συνεχίζονται προς το παρόν και το μέλλον; Τόσο κοντόφθαλμα και δογματικά σκέφτονται μόνο μέλη του ΚΚ.

      Ο Θεοδωράκης είναι κομμουνιστής. Δεν το ξέρετε; Το να γράφετε στο σχόλιό σας για τις ιμπεριαλιστικές επιθέσεις κάθε είδους διαχρονικά της Δύσης στις προοδευτικές χώρες της Λατινικής Αμερικής και αλλού, είναι σαν να ανακαλύπτετε ξαφνικά τον τροχό εν έτει 2017. Το άρθρο του Θεοδωράκη αναφέρεται όμως στον Μαδούρο και την συσχέτιση της αυταρχικής του διακυβέρνησης (δυστυχώς έτσι κατέληξε να είναι) με την διακυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα. Αν προσέξετε και οι δύο ξεκίνησαν από αλλού, στόχευαν σε άλλα πράγματα και κατέληξαν αλλού, σε εντελώς αντίθετη κατεύθυνση!

      Αυτά που κάνει ο Μαδούρο, αν δεν το καταλάβατε, δεν είναι ενάντια στους Αμερικανούς, αλλά υπέρ τους. Διότι μόνο εκείνους ευνοεί ο τρόπος που κυβερνά ο Μαδούρο και μόνο ζημιά κάνει στο αριστερό προοδευτικό λατινοαμερικάνικο κίνημα η φορά που έχει πάρει το καθεστώς του. Κάποιος που είναι πραγματικά εχθρός της Αμερικής και του Αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και γενικά της Δύσης, δεν έχει παρά να εξοργιστεί απ' τις πρακτικές Μαδούρο και απ' την ζημιά που κάνει στο κίνημα αλλά και στην σπίλωση που μοιραία θα γίνει απο κάποιους, της σπουδαίας και ιερής παρακαταθήκης που άφησαν οι μεγάλοι Ούγκο Τσάβεζ και Φιντέλ Κάστρο.

      Διαγραφή
  11. Χρήστος Παρίσης11 Μαΐου 2017 στις 6:07 μ.μ.

    Νομίζω ότι δεν διαφωνούμε ουσιαστικά στα σημεία που αναφέρεσθε. Μάλλον δημιουργήθηκε παρερμηνεία των γραφομένων μου,λόγω της αποσπασματικής υφής των σχολίων. Η αναφορά σε «θαυμαστές των δυτικών δημοκρατιών» και το υπόλοιπο σχετικό σχόλιο αφορούσε τον κ.Γ. Μαλούχο και μόνον. Ο Μαδούρο και το καθεστώς εκεί είναι οι υπεύθυνοι για την επερχόμενη καταστροφή. «Οσοι κάνουν μισές επαναστάσεις ,δεν κάνουν άλλο από το να σκάβουν τον τάφο τους» είχε πεί ο Σαίν –Ζύστ. Μάλλον θα έπρεπε να προσθέσουμε σήμερα ότι «όσοι δεν έχουν τη θέληση και τη γνώση να φέρουν εις πέρας μια επανάσταση,καλύτερα να κάθονται στο σπιτάκι τους. Παρά δε το κοινώς νομιζόμενο,πιστεύω ότι ο Αλλιέντε στα 1973 ,με την παρόμοια τακτική του,οδήγησε στη (βέβαιη) σφαγή τον λαό της Χιλής,δικαίωμα δε τέτοιο δεν είχε. Τι διαφορετικό άρα γε θα έπρεπε να περιμένουν από τον Πινοτσέτ και τους πάτρωνές του ? Κλείνω σημειώνοντας ότι όπως φαίνεται και από πρόσφατο σχετικά σχόλιό μου εδώ,θεωρώ ότι το ΚΚΕ έχει παύσει πρό πολλού όχι μόνον να εκφράζει τά πληβειακά στρώματα ,αλλά έχει παύσει και να ενδιαφέρεται - έστω και ανθρωπιστικώς - για την τύχη τους. Για την κυβέρνηση του συριζα,σε σχόλιό μου εδώ πάλι,στις αρχές Μαρτίου 2015,είχα γράψει ότι πρόκειται για μια ακόμη μνημονιακή κυβέρνηση – όργανο της Τριμερούς Επιτροπής και τόνιζα ότι στα τέλη Μαϊου-Ιούνιο 2015 (αν θυμάμαι καλά ) ,θα υπέγραφαν το Τρίτο Μνημόνιο. Τέλος,αν δεν θεωρούσα τον Μίκη κομμουνιστή,δεν θα ήμουν μέλος του ιστοτόπου σας. Ευχαριστώ για την προσοχή σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Κε Παρίση εμείς ευχαριστούμε για τον διάλογο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Μαδουρισμός ξεμαδουρισμός αυτό που θα μείνει θα ναι το ... Μάδημα!

    Αχιλλέας Θεομηνίδης

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Πάρτε μέρος στον διάλογο.

Σχόλια υβριστικά και σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εκάστοτε ανάρτησης, όπως επίσης και σχόλια που προκαλούν εντάσεις και διαπληκτισμούς, θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Επίσης ανώνυμα σχόλια δεν θα αναρτώνται.