Ο Μίκης στα Χανιά και το δώρο τού Μοράλες (Ρεπορτάζ/μαρτυρία και αποκλειστικό βίντεο)

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΟΛΑ ΤΙΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ ΣΤΗΝ ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ ΜΙΚΗ ΣΤΑ ΧΑΝΙΑ

Αγαπητοι αναγνώστες,

Ζήσαμε, άλλοι από κοντά και άλλοι απο μακριά μέσω του διαδικτύου, μαγικές στιγμές από ένα γεμάτο θεοδωρακικό τριήμερο στην Κρήτη, παρουσία του ίδιου του Μίκη Θεοδωράκη που έλαβε και χάρισε συγκινητικές στιγμές!

Παρακάτω δημοσιεύουμε το κείμενο της φίλης του Θεοδωρακισμού/Theodorakism, Αναστασίας Βούλγαρη, που βρέθηκε στα Χανιά και μεταφέρει τις μαρτυρίες της και ένα αποκλειστικό βίντεο, όπου ο Μίκης λαμβάνει το δώρο του προέδρου της Βολιβίας, Έβο Μοράλες!

Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού/Theodorakism

Ο Μίκης στα Χανιά και το δώρο τού Μοράλες

της Αναστασίας Βούλγαρη

 

Ο Μίκης στον Γαλατά

Σάββατο 4 Ιουνίου 2016. Ο κρητικός ήλιος ξαστερώνει τα βουνά, ξασπρίζει τις πέτρες και φέρνει μαζί με τον άνεμο τον Μίκη στο πατρικό του σπίτι του στον Γαλατά. Η είδηση της άφιξης του στην Κρήτη είχε ήδη γίνει παγκόσμια είδηση.

Ψάχνω με το βλέμμα εκείνο το νιογέννητο δεντράκι που κράταγαν μες την νυχτερινή καταιγίδα, ενώ λυσσομανούσε ο αέρας, ο Γιώργος και η Ασπασία Θεοδωράκη, μην σπάσει το λεπτό του κορμάκι και τσακίσει το παιδί τους ο βασανιστής της Μακρονήσου… Τώρα θα ‘χει γίνει ένα μεγάλο δέντρο με ρίζες βαθειές μέσα στη γη και στον χρόνο και μέσα στη μνήμη… Των Χανιωτών, των Κρητών κι όλων των λαών του κόσμου. Γιατί οι ρίζες του είναι ποτισμένες με τις νότες του Ζορμπά και τους στίχους της Όμορφης πόλης, που έγραψε ο Γιάννης Θεοδωράκης.

Το μικρό αγροτόσπιτο της οικογένειας Θεοδωράκη, στην οδό Γ. Θεοδωράκη,μεταμορφώθηκε σ’ ένα αριστούργημα αρχιτεκτονικής, χάρη στις άοκνες και πολύχρονες προσπάθειες του Παγκρητίου Συλλόγου Φίλων Μίκη Θεοδωράκη και του προέδρου του Γιώργου Αγοραστάκη, τη συνεργασία του Δημάρχου Χανίων, αλλά και ολόκληρου του Δημοτικού Συμβουλίου, το οποίο ανακήρυξε ομόφωνα τον Μίκη επίτιμο δημότη Χανίων και, κυρίως, χάρη σ’ εκείνους που εργάστηκαν σκληρά με το μυαλό και τα χέρια τους για να χτιστεί εκ νέου το σπίτι.

Ο Μίκης φθάνει στο Μουσείο. Γελαστός, ευτυχισμένος, γαλήνιος. Τα παιδάκια της χορωδίας του Βενιζελείου Ωδείου Χανίων τον υποδέχονται τραγουδώντας το «Καραβάκι», ένα από τα πρώτα του τραγούδια. Συνοδευόμενος από τον Δήμαρχο και τα μέλη του Συλλόγου, ξεναγείται στο Μουσείο και συνομιλεί με τους φίλους του.

Ο Σύνδεσμος Ιστορικών Καφέ Ευρώπης τιμά τον Μίκη και του παραδίδει, μέσω του προέδρου του Βασίλη Σταθάκη, μια τιμητική πλακέτα. Ο κ. Σταθάκης ευχαρίστησε τον Μίκη για την παραχώρηση της μελωδίας «Όμορφη πόλη» στην ιστοσελίδα του συνδέσμου.

Ο Μίκης αποχωρεί ευτυχής, λουσμένος από την αγάπη τού κόσμου.

Ο Μίκης στο Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου

Το απόγευμα της ίδιας ημέρας βρισκόμαστε στο παλιό νεώριο του ενετικού λιμανιού, το σημερινό Κέντρο Αρχιτεκτονικής Μεσογείου. Άξιο τ’ όνομά του, καθώς εσωτερικά είναι ένα στολίδι. Ξύλο και διακριτικό μέταλλο κοσμούν τον εσωτερικό χώρο, ο οποίος πληροί όλες τις σύγχρονες προδιαγραφές.

Πριν την εκδήλωση ο Μίκης επισκέπτεται το Παλιό Τελωνείο, το οποίο ανακατασκευάζεται και θα μετατραπεί σε Σύγχρονο Κέντρο Πολιτιστικών Δραστηριοτήτων «Μίκης Θεοδωράκης».

Ο Μίκης είπε: «Γιατί αργεί τόσο; Εγώ κρατώ τις δυνάμεις μου αλλά…» κι έπειτα εξέφρασε την ελπίδα ο χώρος να εγκαινιαστεί με το δικό του λιμπρέτο, σε μουσική και στίχους προσαρμοσμένους στη σημερινή εποχή, «Ο Διόνυσος στον καιρό των μνημονίων» (πηγή: εφ. Χανιώτικα νέα, αρ.φ. 14.872, 6/6/2016, σ.29).

Τον Μίκη υποδέχεται η χορωδία «Passe-partout», η οποία αποτελείται από τριάντα, σχεδόν, πανέμορφα αγόρια και κορίτσια με εκπληκτικές φωνές. Υπεύθυνος της χορωδίας ο εξαίρετος μουσικός Γιάννης Γιαννακάκης, η αφορμή που η Σοφία Μανουσάκη τραγουδά Θεοδωράκη. «Φεγγάρι μάγια μου ‘κανες» τραγουδούν τα παιδιά και το πρόσωπο τού Μίκη φωτίζεται από χαρά και αγάπη.

Ακολουθούν οι ομιλίες, η ανακήρυξη τού Μίκη σε επίτιμο δημότη Χανίων και η παράδοση του χρυσού κλειδιού της πόλης, η ομιλία του Πρύτανη του Πολυτεχνείου Κρήτης, Βασίλη Διγαλάκη, ο οποίος του παραδίδει την το χρυσό μετάλλιο τού Πολυτεχνείου.

Η χορωδία τραγουδά και πάλι. Τα παιδιά εννοούν κάθε λέξη των τραγουδιών. Ερμηνεύουν με ιδιαίτερο τρόπο το «Αρνιέμαι».

Ο Μίκης παίρνει το λόγο και ξεκινά την ομιλία του χαιρετώντας τον Αρχιεπίσκοπο Κρήτης κ. Ειρηναίο, καλό του φίλο εδώ και πολλά χρόνια. Ο κ. Ειρηναίος αποκαλεί τον Μίκη «Ουρανομίκη».

«Έχω συνδέσει απόλυτα μέσα μου την πατρίδα με την Ορθοδοξία. Και δεν θα ήμασταν σήμερα εδώ, να μιλάμε αυτήν τη γλώσσα, ελεύθεροι, για όσα νιώθουμε μέσα μας (δίχως αυτήν). Γιατί ό,τι και να μας πάρουν, εκείνο που έχει σημασία, δεν είναι να είσαι δούλος αλλά να πιστεύεις ότι είσαι δούλος. Εμείς ποτέ δεν πιστέψαμε ότι είμαστε δούλοι», είπε ο Μίκης και συνέχισε την ομιλία του, παραθέτοντας αποσπάσματα από τον Επιτάφιο τού Περικλή.

Είπε ότι η μόνη λύση σήμερα είναι η επανάσταση κι η αίθουσα σείστηκε από τα χειροκροτήματα τη στιγμή που είπε ότι αν ήταν νέος θα έπαιρνε τ’ όπλο και θα κατέβαινε στις πλατείες. Η φράση του Μίκη ήταν ξεκάθαρη όταν μίλησε για επανάσταση και βεβαίως εννοούσε, ξεκάθαρα, επανάσταση ενάντια στους ξένους δυνάστες μας. Ουδείς εκ των παρευρισκομένων κατανόησε κάτι διαφορετικό…

Ο Μίκης ολοκληρώνει την ομιλία του και καθώς τα παιδιά τραγουδούν την «Όμορφη και πόλη», σύρεται ο ξύλινος τοίχος της σκηνής και εμφανίζεται μπροστά μας η θάλασσα!

Καθώς ο Μίκης αποχωρεί από την αίθουσα, τα παιδιά τον κυκλώνουν και του τραγουδούν την «Άρνηση» κι εκείνος τα διευθύνει.

Η πομπή του Διόνυσου

Ο Μίκης βγαίνει από το κτίριο και διασχίζει το ενετικό λιμάνι. Ο κρητικός ήλιος στην αρχή της δύσης του ροδίζει τον ουρανό κι η θάλασσα του δειλινού ανατριχιάζει. Τα καΐκια λικνίζονται στο πέρασμα του, σαν χαιρετισμοί από τους αντάρτες προγόνους ή σαν προάγγελοι των επόμενων γενεών ότι θα ζήσουν ελεύθεροι. Η σπορά του Μίκη καρπίζει…

Εμείς τον ακολουθούμε. Κοιτάζω τον λιόγερμα και λέω στην φίλη μου: «Ελισάβετ, η πομπή του Διονύσου…». Η Ελισάβετ έχει αφιερωθεί στη μουσική τού Μίκη κι όταν τραγουδάει γεμίζει ο κόσμος ομορφιά.

Ο Μίκης στο θέατρο «Μίκης Θεοδωράκης» στον Εμπρόσνερο Αποκορώνου

Κυριακή 5 Ιουνίου στο θεατράκι του Εμπρόσνερου. Κατάμεστο από κόσμο.

Κατά τις 8:30μμ φθάνει ο Μίκης. Μπαλωθιές καλωσορίσματος. Τον υποδέχεται η ανδρική χορωδία μ’ ένα ριζίτικο.

Μετά από λίγο ξεκινά η συναυλία. Το Μουσικό Σύνολο Vamos είναι ένα εξαιρετικό συγκρότημα με εκπληκτικούς μουσικούς και τραγουδιστές.

Ακούσαμε γνωστά τραγούδια του Μίκη με ωραία και σύγχρονη ενορχήστρωση (που δεν ξέφευγε όμως καθόλου από το θεοδωρακικό μουσικό ύφος) και τα απολαύσαμε σαν να ήταν η πρώτη φορά που τα ακούγαμε!

Ούγκο Τσάβες, Φιντέλ Κάστρο και Έβο Μοράλες

Έπειτα, ένας φίλος του Μίκη από τη Γερμανία, ο Χένινγκ Τσίροκ (Henning Zierock), ο οποίος διατηρεί επί 40 χρόνια τη χορωδία «Chorus Theodorakis» στο Τούμπινγκεν, πρόσφερε στον Μίκη το δώρο τού προέδρου της Βολιβίας Έβο Μοράλες: Την παρουσίαση του Canto General στη Βολιβία κι ένα χειρόγραφο μήνυμα τού Προέδρου γραμμένο επάνω στην παρτιτούρα. 

Η συναυλία τελείωσε. Ο Μίκης αποχωρεί. Μπαλωθιές αποχαιρετισμού. «Να ξανάρθεις» τού λέει ο κόσμος.

Επιστροφή στην Αθήνα.

Κρήτη, καρδιά της Ελλάδας όπως σε αποκάλεσε ο Μίκης, σ’ ευχαριστούμε!

Κλείνω το κείμενο μου με το αγαπημένο ριζίτικο τού Μίκη, σαν μια ελάχιστη πράξη ευγνωμοσύνης προς τους Χανιώτες και τις Χανιώτισσες που μας έκαναν τόσο μα τόσο ευτυχισμένους και χάρισαν στον Μίκη μας τόση πολλή αγάπη και χαρά.

Σε ψηλό βουνό, σε ριζιμιό χαράκι, κάθεται έν’ αητός.

Βρεγμένος, χιονισμένος ο καημένος και παρακαλεί.

Και παρακαλεί τον ήλιο ν' ανατείλει.

Ήλιε ανάτειλε, ήλιε ανάτειλε.

Ήλιε λάμψε και δωσ' μου για να λιώσουνε

τα χιόνια από τα φτερά μου και τα κρούσταλλα

από τ' ακράνυχά μου.