Δεν υπάρχει καμιά αμφιβολία ότι κανονικά οι εκλογές γίνονται για την ανάδειξη της κοινοβουλευτικής δύναμης που θα οδηγήσει τον Λαό στην επόμενη τετραετία εφαρμόζοντας το πρόγραμμά της. Στις προσεχείς όμως εκλογές, ποιο θα είναι το πρόγραμμα που θα εφαρμόσει όποιο κόμμα κερδίσει;
Χθες ο κ. Γιούνγκερ μας θύμισε ότι έχει ήδη ψηφιστεί από την Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ και τις Βρυξέλλες το «εθνικό» μας πρόγραμμα δηλαδή το Τρίτο Μνημόνιο και -ως αληθινός γκαουλάιτερ- μας απείλησε ότι αν δεν το εφαρμόσουμε, θα τιμωρηθούμε σκληρά.
Μεταφέρω τη σκέψη μου στην εποχή της γερμανικής κατοχής και σκέφτομαι πώς θα αντιδρούσαν οι Έλληνες στην περίπτωση που ο τότε γκαουλάιτερ αποφάσιζε να γίνουν εκλογές. Δηλαδή θα δεχόταν να πάρουν μέρος σ’ αυτή τη διακωμώδηση της Δημοκρατίας συγκροτώντας κόμματα με «πρόγραμμα εξουσίας» ή θα έπαιρναν τα βουνά όπως και έγινε, γιατί όπως αποδείχθηκε, οι Έλληνες εκείνης της εποχής ήταν ακόμα πατριώτες περήφανοι και αντιμετώπιζαν τους πάνοπλους γκαουλάιτερ όρθιοι και έτοιμοι να θυσιαστούν για την τιμή και την αξιοπρέπεια της πατρίδας.
Και ερωτώ: Υπάρχει ή όχι σήμερα διακωμώδηση της Δημοκρατίας, όταν κάποιος ισχυρός που πάνω από τα κεφάλια μας ελέγχει 100% τη χώρα μας, μας «αφήνει» να έχουμε κόμματα με διαφορετικές απόψεις, έτσι, για τα μάτια του κόσμου και για τα δελτία των οκτώ, με τον όρο ότι όποιος κι αν κερδίσει τις εκλογές θα είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει το ίδιο πρόγραμμα, δηλαδή αυτό που επέβαλε ο κύριος Γκαουλάιτερ, αφού προηγουμένως κατάφερε να εξασφαλίσει και μια ελληνική υπογραφή.
Κι ας μην διανοηθεί κανείς να αμφισβητήσει την σύγκριση που κάνω ανάμεσα στις δύο κατοχές, τη σημερινή και την προχθεσινή, με τη δικαιολογία ότι τότε υπήρχαν όπλα ενώ τώρα τάχα δεν υπάρχουν. Γιατί τι είναι άραγε η οικονομική ασφυξία; Στην περίοδο της ξένης κατοχής οι Γερμανοί αν δεν τους πείραζες, δεν σε πειράζανε. Όμως τότε, γιατί ξεσηκώθηκαν οι Έλληνες; Ξεσηκώθηκαν βασικά για ηθικούς λόγους. Γιατί ντρέπονταν να τους διατάζουν οι άλλοι και να αποφασίζουν για τη ζωή τους οι άλλοι. Ξεσηκώθηκαν για την Τιμή! Γι’ αυτή την έρμη Τιμή, που για μας, για όλους τους περήφανους και ελεύθερους πατριώτες, ήταν η πεμπτουσία της ύπαρξής μας.
Εγώ και η «Σπίθα» θα εξακολουθήσουμε να θεωρούμε αυτή την Τιμή και την Αξιοπρέπεια ως την πεμπτουσία του Έλληνα πατριώτη και γι’ αυτό αντιμετωπίζουμε τις εκλογές σαν τραγική ειρωνία, ένα παιχνίδι των κυρίων Γιούνγκερ για να είμαστε φρόνιμα και καλά παιδιά, με την ψευδαίσθηση ότι είμαστε κυρίαρχος Λαός! Εμείς δεν πρόκειται να βοηθήσουμε τους ξένους να βάλουν τη θηλιά στο λαιμό μας!
Αθήνα, 11.9.2015
Μίκης Θεοδωράκης
Οχι μονο ο Γιουνκερ αλλα και ο επικεφαλης των δυο οργανισμων EFSF KAI ESM Κλαους Ρεσλινγκ,σε συνεντευξη του στην Σλοβενικη εφημεριδα "DELO" την Τεταρτη δηλωνε
ΑπάντησηΔιαγραφήαναφερόμενος στις επικείμενες ελληνικές εκλογές" Δεν έχει μεγάλη σημασία ποια θα είναι η επόμενη κυβέρνηση αφού περισσότεροι από το 80% των βουλευτών της προηγούμενης Βουλής υποστήριξαν το πρόγραμμα(δες ΜΝΗΜΟΝΙΑ). Αυτό που έχει σημασία,σημειωνει, είναι να υπάρχει λειτουργική κυβέρνηση (δες προδοτικη) το συντομότερο δυνατό έτσι ώστε να συνεχιστεί μετεκλογικά η εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων.
Εμεις του απανταμε..
Οσο υπαρχει Μικης και Σπιθα τα σχεδια τους ,αργα η γρηγορα, θα καταρευσουν σαν χαρτινοι πυργοι!!
ΣΤΕΛΙΟΣ ΔΙΑΜΑΝΤΗΣ
Συγχαρητήρια για το σχόλιο συναγωνιστή!
ΔιαγραφήΈνας ΑΝΤΡΑΣ έχει απομείνει στην Ελλάδα και το όνομά του είναι ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για την σταθερή και αταλάντευτη θέση του για αγώνα πραγματικό εκτός του βρώμικου και σάπιου συστήματος και εκτός των βρώμικων και σάπιων εκλογικών διαδικασιών, εν ώρα ξένης κατοχής της πατρίδας!
Ο αγώνας για την απελευθέρωση της Ελλάδος θα γίνει μέσα στον λαό το επόμενο διάστημα, όταν ο λαός καταλάβει που έμπλεξε και σε τι μαγγανοπήγαδο έχει πέσει.
Τώρα δεν το καταλαβαίνει, αλλά θα το καταλάβει σύντομα!
Έρχεται κάποια στιγμή στην ζωή του ανθρώπου που λέει: Ως εδώ και μη παρέκει! Και τότε παύουν οι συναισθηματισμοί, τα «μήπως», τα «ίσως», τα «να δώσουμε μια ευκαιρία ακόμα».
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε όλους εκείνους που σκέφτονται να απαντήσουν στον Μίκη, ότι, τάχα, οι εποχές των αγώνων πέρασαν γιατί ο Έλληνας άλλαξε προς το χειρότερο, θα απαντήσω ότι:
«Βάσει μελέτης του «Γραφείου Προϋπολογισμού του Κράτους» της Βουλής:
– 3,8 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κοντά στο όριο της φτώχειας (432 ευρώ το μήνα ανά άτομο)
– 2,5 εκατομμύρια Έλληνες ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας (233 ευρώ το μήνα ανά άτομο, που σημαίνει ακραία φτώχεια)
– Δηλαδή το 58% του Ελληνικού πληθυσμού, 6,3 εκατομμύρια πολίτες, ζουν κοντά ή κάτω από το όριο της φτώχειας». http://www.mkiellinikou.org/blog/2015/09/11/vraveush-2/
Και θα ρωτήσω: Αυτοί οι συμπατριώτες μας δεν αποτελούν την εν δυνάμει επαναστατική μάζα ενός Παλλαϊκού Μετώπου Αντίστασης, αρκεί να βρεθεί εκείνη η πολιτική πρωτοπορία που θα την πείσει, θα την ενώσει και θα την οργανώσει;
Η απάντηση είναι ναι, αποτελούν.
Γιατί δεν επαναστατικοποιούνται; Διότι η κομματοκρατία πέτυχε να κρατήσει τον λαό μακριά από την μοναδική πολιτική πρωτοπορία, την Σπίθα. Άλλη πρωτοπορία, μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει. Με υπαλλήλους κομμάτων επαναστατικές διαδικασίες δεν μπορούν να υπάρξουν.
(Κι οι δήθεν ορκισμένοι φίλοι του Μίκη -ας το πούμε επιτέλους- όταν έγινε η Σπίθα κρατήθηκαν μακριά. Και είτε διαφώνησαν μαζί του είτε παρακολουθούσαν εκ του μακρόθεν το εγχείρημα, περιμένοντας να «στρώσει το πράμα» (sic) και μετά να έλθουν).
Διότι η μοναδική γνήσια και ξεκάθαρη αντιμνημονιακή δύναμη, το ΚΚΕ, που έπρεπε να σηκώσει το βάρος ενός Παλλαϊκού Μετώπου, δεν το έκανε. Όπως επέλεξε να μην συνεργαστεί με τον Μίκη, ενώ τα στελέχη του γνωρίζουν καλά ότι σε περίπτωση που γινόταν μια τέτοια συνεργασία την επόμενη το πρωί θα είχαμε το Παλλαϊκό Μέτωπο.
Διότι ο λεγόμενος «κόσμος της αριστεράς» βουλιάζει μέσα στον μικροαστισμό του. Διότι ο οπορτουνισμός (δεξιός κι αριστερός), έχει επικρατήσει παντού μέσα στην Αριστερά. Φρόντισαν οι ηγεσίες γι αυτό… Οι λίγες φωνές που επιμένουν είτε σκεπάζονται είτε σωπαίνουν.
Οδεύουμε, λοιπόν, ολοταχώς στο σημείο μηδέν με οδηγούς τους σφουγγοκωλάριους των Γκαουλάιτερ, που υπογράφουν μνημόνια, κατ’ εντολήν των αφεντάδων τους.
Κι αφού δεν μας απόμεινε τίποτε άλλο, ας υπερασπιστούμε το μοναδικό πράγμα που μας απέμεινε. Την Τιμή μας!
Πολύ βαριά λέξη για να την προσπεράσουμε.