ΣΠΑΝΙΑ ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΑ ΑΠΟ ΑΝΕΚΔΟΤΑ ΕΡΓΑ ΜΙΚΗ, ΜΕ ΚΩΧ ΚΑΙ ΑΡΛΕΤΑ!

Το κανάλι του Γιώργου Παπαστεφάνου στο Youtube

Παραθέτουμε παρακάτω δύο σπάνια ντοκουμέντα-βίντεο, που βλέπουν για πρώτη φορά το φως της δημοσιότητας, από το αρχείο του Γιώργου Παπαστεφάνου, όπως τα ανέρτησε ο ίδιος στο προσωπικό του κανάλι στο youtube, στις 8 Μαϊου (2015)!

Απολαύστε τα!

Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού

 

"Η ΗΛΙΚΙΑ ΤΗΣ ΓΕΙΤΟΝΙΑΣ ΜΟΥ" ΕΝΑΣ ΔΙΣΚΟΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΓΙΝΕ ΠΟΤΕ

Το 1966 ο Μίκης Θεοδωράκης έγραψε για τη Μαρίζα Κωχ μια συλλογή τραγουδιών με γενικό τίτλο «Η ηλικία της γειτονιάς μου» πάνω σε στίχους του σκηνοθέτη Μιχάλη Παπανικολάου. Αυτά τα τραγούδια τα έλεγε εκείνο το χειμώνα η Μαρίζα στο «Τζάκι» της οδού Μουρούζη. Μετά την 21η Απριλίου του 1967 όμως, όλοι σκόρπισαν και ξεχάστηκαν και τα τραγούδια που δεν πρόλαβαν να βγουν σε δίσκο.

Στη Μουσική βραδιά του 1976 η Μαρίζα μας θύμισε ένα από εκείνα τα τραγούδια του Μίκη, την «Περσεφόνη την Πατρινιά». Μαζί της ένας εξαίρετος τραγουδοποιός και φίλος, ο Θανάσης Γκαϊφύλλιας, που υποστηρίζοντας από νωρίς την αποκέντρωση άφησε την ξελογιάστρα Αθήνα και εγκαταστάθηκε στην Κομοτηνή.

Γιώργος Παπαστεφάνου (από το προσωπικό του αρχείο)

Η ΜΑΡΙΖΑ ΚΩΧ ΘΥΜΑΤΑΙ ΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΤΩΝ ΜΠΟΥΑΤ

"Ως μαθήτρια στο Ελληνικό Ωδείο Ηλιούπολης, βρέθηκα μέσα σ' ένα κλίμα μαθητών και μουσικών που είχαν ήδη εμπλακεί στο μουσικό κίνημα του «Νέου Κύματος». Αυτοί με παρέσυραν στο ξενύχτι της μπουάτ - ήταν άγρια ξενύχτια αυτά, κρατούσαν μέχρι τις 4 το πρωί! Πολλοί γονείς είχαν κλάψει. Σου μιλάω για τις παραμονές της δικτατορίας, '66 - '67. Οι χώροι αυτοί ήταν πάντοτε μικροί και πάντοτε με ένα όργανο που συνόδευε τον τραγουδιστή, χωρίς μικρόφωνα. Θυμάμαι την Καίτη Χωματά, τον Κώστα Χατζή, την Πόπη Αστεριάδη, τον Γιάννη Σπανό. Σε μια χρονιά είχα μπει σε όλες τις τότε μπουάτ, στη «Ρουλότα» όπου και πρωτοτραγούδησα το '66. Επειδή ήμουν παιδί του Ωδείου, τραγούδησα το «Άβε Μαρία». και άρχισα να έχω προτάσεις για συνεργασία. Μετά γνώρισα τα «Ταβάνια», τραγούδησα κι εκεί.

Εκεί, ένα βράδυ, είχε έρθει και ο Μίκης Θεοδωράκης, και μου πρότεινε να τραγουδήσω στη μπουάτ «Τζάκι», στην οδό Μουρούζη. Εκεί εμφανιζόταν ο ίδιος με τη Μαρία Φαραντούρη και τον Αντώνη Καλογιάννη, και τους μουσικούς του, τον Διδήλη, τον Καρνέζη, τον Παπαδόπουλο. Εκεί είχε παίξει και ο Χατζιδάκις με τη Μούσχουρη. Εκεί ήταν η πρεσβεία της Σοβιετικής Ένωσης, και η Πυροσβεστική, και νοιώθαμε κάπως προστατευμένοι, γιατί ήταν και η εποχή των Λαμπράκηδων και ήμασταν εκτεθειμένοι. Πήγα εκεί, τραγούδησα, ήταν μία από τις πρώτες περιπτώσεις μπουάτ όπου μπήκε μέσα ένα ολόκληρο μουσικό συγκρότημα. Εκεί ο Θεοδωράκης έγραψε το «Η ηλικία της γειτονιάς μου» και το τραγουδούσα εγώ σε πρώτη εκτέλεση. Η νύχτα της 21ης Απριλίου μας βρήκε εκεί μαζεμένους με τον Μίκη. Καθώς βγαίναμε έξω μετά το τέλος του προγράμματος, στις 2 τα ξημερώματα, απλώνει τις χερούκλες του και λέει: «Αυτός ο ήχος είναι από τανκς». Για μας ήταν πρωτόγνωρος θόρυβος. Μας λέει: «Καθένας στα σπίτια σας, και πείτε στη Μυρτώ ότι είμαι καλά». Εκεί σταμάτησε και η επαφή μου με τις μπουάτ".

ΟΙ ΑΡΧΙΚΕΣ ΕΚΤΕΛΕΣΕΙΣ ΤΟΥ "ROMANCERO GITANO" ΜΕ ΤΗΝ ΑΡΛΕΤΑ

Το «Romancero Gitano» του Μίκη Θεοδωράκη, στηριγμένο στην ποίηση του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και με απόδοση του Οδυσσέα Ελύτη στα ελληνικά, επρόκειτο να ηχογραφηθεί σε δίσκο με την Αρλέτα, αλλά με την 21η Απριλίου του 1967 το σχέδιο ναυάγησε. Ωστόσο, η Αρλέτα είχε μάθει τα τραγούδια και τα 'λεγε στην παρέα με την κιθάρα της - καμιά φορά και στις μπουάτ που εμφανιζόταν, αφού τα τραγούδια ήταν άγνωστα. Κάπως έτσι τα πρωτάκουσα κι εγώ και βεβαίως τα ερωτεύθηκα!

Σκέφτηκα λοιπόν τότε, να τα ηχογραφήσουμε σε στούντιο, μόνο και μόνο για να υπάρχουν. Ο φίλος ηχολήπτης Θοδωρής Χρυσανθόπουλος δέχθηκε πρόθυμα να γίνει συνεργός κι έτσι το Σάββατο 30 Οκτωβρίου του 1971, 7 με 9 το βράδυ, στο στούντιο ECHO του Κοσμά, με κλειδαμπαρωμένες τις πόρτες, η Αρλέτα με την κιθάρα της, είπε και τα επτά τραγούδια του «Ρομανθέρο», με το δικό της απαράμιλλο τρόπο. Επτά χρόνια αργότερα, το 1978, όταν τα τραγούδια του Θεοδωράκη κυκλοφορούσαν πια ελεύθερα, η Αρλέτα ξαναηχογράφησε το «Ρομανθέρο Χιτάνο» στην εταιρία «Λύρα», έχοντας δίπλα της στην δεύτερη κιθάρα τον Βασίλη Ρακόπουλο. 

Στη δική μας, πρώτη εγγραφή, τη φωνή της Αρλέτας πλαισιώνουν σκίτσα του Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα και κάποιες εικόνες παρμένες μέσα από το περιοδικό «Θέατρο» του Κώστα Νίτσου, από το τεύχος που ήταν αφιερωμένο στον αδικοχαμένο ποιητή.

Γιώργος Παπαστεφάνου (από το προσωπικό του αρχείο)