Ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ Δημήτρης Κουτσούμπας, με αφορμή την εκδήλωση της ερχόμενης Τετάρτης, δήλωσε:
«"Μίκης Θεοδωράκης: Ο πολυτάλαντος, ο πολυδιάστατος, ο πολυσύνθετος, ο πολυδύναμος. Είναι απ' αυτούς που «όταν χορεύουν στην πλατεία/μέσα στα σπίτια τρέμουν τα ταβάνια/και κουδουνίζουνε τα γυαλικά στα ράφια». Ρωμιός. Γνήσιος Ρωμιός. Κι έχει πάντα κρεμασμένο στον κόρφο του, σε χοντρό, λαϊκό, τσαγκαράδικο σπάγκο (κι όχι χρυσή αλυσιδίτσα) γκόλφι του την Ελλάδα. Κι η Ελλάδα αναγνωρίζει στο έργο του το πρόσωπό της".
Αυτά τα λόγια του Γιάννη Ρίτσου δε θα μπορούσα να τα καταλάβω, όταν 10χρονο παιδί, το 1965, έβλεπα και άκουγα για πρώτη φορά τον Μίκη, στη μεγάλη συναυλία του στο Δημοτικό Θέατρο στη Λαμία. Τότε που ζητούσα να μου δώσουν να φορέσω κι εγώ την κονκάρδα με το "Ζ" που φόραγαν οι Λαμπράκηδες, για να θυμίζουν σε όλους ότι ο Λαμπράκης ΖΕΙ. Είχε προηγηθεί η δολοφονία του Γρηγόρη Λαμπράκη.
Όμως, αυτά τα λόγια μπορούν, όσα χρόνια και να περάσουν, να μιλήσουν για τον Μίκη Θεοδωράκη, που για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια, ευτύχησε να δει τα έργα του να ριζώνουν στην καρδιά και το μυαλό ενός ολόκληρου λαού, γιατί σ' αυτά τα έργα είναι χαραγμένα οι αγωνίες, οι πόθοι, τα οράματά του.
Και οι ρίζες είναι τόσο βαθιές, γιατί το έργο που δημιούργησε ο Μίκης είναι ζυμωμένο με τους ιστορικούς αγώνες του λαού μας. Αγώνες που ο ίδιος ο Μίκης έβαλε τη σφραγίδα, όχι μόνο με τη μουσική αλλά και με την προσωπική συμμετοχή και δράση του.
Αυτά τα έργα με το γνήσιο ανθρωπισμό αναδύουν αυτό που έλεγε και ο Μπρεχτ:"Το πιο σημαντικό μάθημα που έμαθα, ήταν πως το μέλλον της ανθρωπότητας μπορεί να ιδωθεί μόνον «από τα κάτω», από τη σκοπιά των καταπιεζόμενων και των εκμεταλλευόμενων. Μόνο όποιος αγωνίζεται μαζί τους, αγωνίζεται για την ανθρωπότητα".
Ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης, που έβαλε στα χείλη μας και την καρδιά μας, για να "πολεμάμε και να τραγουδάμε", τους στίχους των μεγάλων μας ποιητών, όπως του Γιάννη Ρίτσου,"Μικρός λαός και πολεμά, δίχως σπαθιά και βόλια, για όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι", αλλά και..."τη Ρωμιοσύνη μην την κλαις, εκεί που πάει να σκύψει... να τη πετιέται αποξαρχής κι αντρειεύει και θεριεύει...", είναι παρών με το έργο του σε όλους τους μικρούς και μεγάλους αγώνες του λαού μας».
Για τον Κουτσούμπα και τους πολλούς άλλους θα είναι πάντα ''Ο μεγάλος μας μουσικοσυνθέτης''.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέχρι εκεί μπορεί να φτάσει η αναγνώριση τους προς το πρόσωπό του.
Τους τυφλώνει εξάλλου η ακτινοβολία του.
Για εμένα, και για πολλούς, θα παραμείνει η προσωποποίηση του πρωτοπόρου Αγωνιστή για την Ελευθερία.
Το γνήσιο, εν ζωή, πνεύμα έκφρασης του Ελληνισμού.
Το αφιέρωμα της Κεντρικής Επιτροπής, δηλαδή του ανώτερου καθοδηγητικού οργάνου του Κομουνιστικού Κόμματος, στον Μίκη Θεοδωράκη είναι ιστορικής σημασίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΡωμηος, οχι Ελληνας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήαυτο τα λεει ολα
Δηλαδή;
Διαγραφή