Εδώ Πνύκα, Λαός και Δημοκρατία - του Σωτήρη Μπότα

Αυτό που απέφυγα στη ζωή μου ήταν η χρήση των ναρκωτικών και ο ψεύτικος κόσμος της παράνοιας.

Πενήντα χρονών σήμερα και αναρωτιέμαι τί σκοτώνει περισσότερο τον εγκέφαλο, τα ναρκωτικά ή οι ναρκέμποροι των Ειδήσεων;

Σήμερα η Αμερική και ο Ομπάμα, όπως αναφέρουν τα Ειδησεογραφικά Πρακτορεία, δίνουν στήριξη στην Ελλάδα και ο Αμερικανός Πρόεδρος με ξεκάθαρο λόγο λέει:

"Δεν μπορεί κανείς να ξεζουμίζει έναν λαό".

Και εμείς εδώ πανηγυρίζουμε και χαιρόμαστε γιατί το εκλογικό αποτέλεσμα της Ελλάδος ως φαινόμενο πεταλούδας δημιουργεί δίνες αέρα και κυκλώνες σε όλο τον κόσμο.

Ανατριχιάζουν τα οστά του Μπίσμαρκ, γυρίζει ανάποδα ο σκελετός του Τρούμαν, τρίζει στο μουσείο το αναπηρικό καρότσι του Ρούζβελτ, άνοιξε τα μάτια του ο ταριχευμένος Λένιν και φωνές ακούγονται από το κενοτάφιο του Νέλσον Μαντέλα:

"τι κρίμα που δεν έζησα περισσότερο, για να δω την αλλαγή του κόσμου"

Η στάχτη του Γκάντι πήρε ξανά σχήμα και προσεύχεται για τον λαό που αποτινάσσει ζυγούς χιλιετηρίδων ενώ σε όλες τις πλατείες της Ελλάδος παίζονται παιάνες και το γνωστό τραγούδι.

"Γιατί χαίρεται και χαμογελά ο κόσμος μας, πατέρα"....

Σήκω ρε Γέρο του Μωριά, σήκω Θοδωρή Κολοκοτρώνη, ανέβα στην Πνύκα και φώναξε:

Πού πάτε ωρέ Έλληνες και τι λόγια σας αραδιάζουνε;

Η φυλακή μου στο Ανάπλι ξανανοίγει για όλους σας, γιατί στον τοίχο του Μπελογιάννη εκτέλεσαν και την μνήμη του ελληνικού λαού.

Τι είπε ωρέ ο Αμερικάνος; "Δεν μπορεί κανείς να ξεζουμίζει έναν λαό";

Να ξεχάσουμε δηλαδή όταν μας βομβάρδιζαν στον τιμημένο Γράμμο με τις βόμβες Ναπάλμ το '49;
Να ξεχάσουμε τα ξεροκόμματα του Μάρσαλ και την αρπαγή της εθνικής μας περιουσίας;
Να ξεχάσουμε τις δίκες και τις εκτελέσεις των ηρώων του '46 -- '54;
Να ξεχάσουμε την Συνθήκη Ζυρίχης;
Να ξεχάσουμε χούντες;
Να ξεχάσουμε Κυπριακό;
Να ξεχάσουμε τα Βιετνάμ σας;
Να ξεχάσουμε τους πολέμους στον Περσικό;
Να ξεχάσουμε το Γιόμ Κιπούρ και το ματοβαμμένο χρώμα των πετροδόλαρων;

Ωρέ εμείς απ'τους αρχαίους χρόνους είχαμε για γλυκό το μέλι απ'τα θυμάρια της θύμισης και των θυμών.

Πάρτε την βιομηχανική σας ζάχαρη, γιατί ο λαός μας ξέρει τί σημαίνει κομματική τερηδόνα.

Ούτε οδοντόκρεμες θέλουμε κομματικές ούτε οδοντίατρους με χαμόγελο, που θα μας βγάλουνε τα δόντια.

Ωρέ αετοί του πολέμου και της δυστυχίας, ποιόν πάτε να κοιμήσετε χτυπώντας τον στην πλάτη;

Εδώ ακόμα θέατρο για τον λαό, γράφει ο Αισχύλος, ο Σοφοκλής, ο Ευρυπίδης και όχι τραπεζικοί θεατρογράφοι και σκηνοθέτες καμμένων ομολόγων.

Όχι, σε λίγο θα μας έρθετε σαν το Πάπα να μας ζητήσετε συγγνώμη για τις Σταυροφορίες και την Άλωση.

Πάρτε τον κομματοσυρφετό σας και το κομματικό σας μπουλούκι, γιατί εδώ το θέατρο το στήνει ο λαός και την προβιά μας δεν την έχουμε για τα χρηματιστηριακά σας γουναράδικα.
Εδώ δεν είναι "φαιό νταμάρι που ασκούνται παίζοντας ξένοι φαντάροι"
Εδώ είναι το λημέρι μου.
Εδώ είναι το αντάρτικο του Άρη.
Εδώ είναι το αίμα του Νίκου Μπελογιάννη.
Εδώ είναι η φωνή του Αλέκου Παναγούλη.
Τ'άκουσες Αμερική; Αλλού τα ναρκωτικά σας...

Εδώ Πνύκα, Λαός και Δημοκρατία.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ



Σχόλια