Διάλογος για το Αντιμανιφέστο - Σχόλιο του Ανδρέα Ζερβάκη

Toυ Ανδρέα Ζερβάκη

Ο Μικης εκτος απο μεγιστος συνθετης αποτελεσε και αποτελει ενα βαθια φιλοσοφημενο ατομο που εχει βασικες και αδιαπραγματευτες αρχες απο τις οποιες ξεκινα η σκεψη του. Μπροστα απο ολα λοιπον ειναι ο Ανθρωπος και η Ζωη. Ο ανθρωπος πρεπει να του δοθει η ευκαιρια να μαθει, να εκπαιδευτει και να δημιουργησει. Η εργασια πρεπει να ειναι το μεσον που θα του επιτρεψει την αναπτυξη και την δημιουργικοτητα. Δεν μπορει να ειναι αυτοσκοπος. Τι εχει λοιπον πετυχει λοιπον ο καπιταλισμος? αφηνοντας εκατομμυρα ανεργους ωστε να υπαρχει απλετη προσφορα φτηνης εργασιας, αναγκαζει τους υπολοπους εργαζομενους να δουλευουν 10-12 ωρες την ημερα, καταργωντας ολα τα εργασiακα δκαιωματα, αργιες, αδειες κλπ. απο τον φοβο μηπως καποiος απο τς στρατιες των ανεργων τους παρει την δουλεια!!!! 

Ετσι βεβαια ο ανθρωπος δεν ζει και δεν ειναι ανθρωπος αφου δεν εχει καθολου χρονο να αναπτυξε το πνευμα του. Ετσι ο καπιταλισμος δεν κινδυνευει , ταϊζει με "ακινδυνη" και ελεγχομενη κουλτουρα τον εξουθενωμενο εργαζομενο και τον απελπισμενο ανεργο που απλα τους εναλασσει ρολους ωστε να μην πεθαινουν απο την πεινα. Στην αρχη εβαλε τον κοσμο στο παιχνιδι της καταναλωσης, προσφεροντας του ¨αυξησεις" και φτηνα δανεια, με κινητρο την καταναλωση το lifestyle την καθιερωση προτυπων μακρυα απο καθε πνευματικη εξελiξη και δημουργια και ξαφνικα αντι να προσφερει εργασια στον αυξανομενο πληθυσμο μειωνοντας τις ωρες εργασιας, πηρε πισω την αγοραστιικη δυναμη (αφου ειχε δημουργησει αναγκες κα υποχρεωσεις - βλεπε δανεια-) απολυοντας εκατομμυρια και αναγκαζοντας τους υπολοιπους να δουλευουν νυχτα μερα ωστε στοιχειωδως να ανταποκριθουν στις υποχρεωσεις τους. 

Να γατι λοιπον οι πνευματικοι δημιουργοι λιγοστευουν και οι πνευματικες δημιουργιες εξαφανζονται σιγα σιγα. Δεν εχει παρα να συγκρινει κανεις απλα την πνευματικη ανθηση της δεκαετιας του 60 με το σημερινο χαλι της Παολας και του Παντελιδη!!! Ετσι ομως οπως ειπαμε οι ανθρωποι ειναι ελεγχομενοι, πολλη δουλεια, λιγο καναπε το βραδυ με τουρκικα σηριαλ κα ηλιθιες εκπομπες και νανι ....και ξανα δουλεια, ή συνεχες τρεξιμο για να βρεθει μια δουλεια οτι κι οτι με οσα οσα. Ετσι το συστημα δεν κινδυνευει. 

Ο καπιταλισμος εχει αποδειξει πολλες φορες στο παρελθον οτι βρισκει τροπους και επιβιιωνει ακομα κι οταν ολα φαινοντα αδιεξοδα, με πολεμους, με λιτοτητα και εκφοβισμο, με αυξησεις και αυξηση της καταναλωσης ενιοτε. Ο καπιταλισμος ενα μονο φοβαται, την ελευθερη σκεψη, την πνευματικη εξελιξη και δημιουργικοτητα που εκ των πραγματων θα αμφισβητησει τον συγχρονο τροπο ζωης αρα ολη την βαση του συστηματος. Πρεπει λοπον με καθε τροπο να τα σταματησει ολα αυτα, ελεγχοντας τιις κυβερνησεις, τους πολιτικους και ολα τα ΜΜΕ, παντα βρισκονται προθυμους "υπαλληλους" που με κινητρο μια παραπανω αμοιβη γινονται πιστοι υπηρετες των σκοπων του συστηματος. 

Οσο δε για την Δημοκρατια που μας προσφερεται, ηδη εχουμε διαπιστωσει οι περισσοτεροι οτι τιποτα δεν αλλαζει. Οι εναλασσομενοι διαχειριστες σε τοπικο επιπεδο της παγκοσμιας δακυβερνησης ειναι αναλωσιμοι υπαληλισκοι που εντος 24ωρου εξαφανζοντα αν προσπαθησουν να αναπτυξουν πρωτοβουλιες εξω απο το συστημα. Ειναι λοιπον ολα ματαια και χαμενα? Μονο αν ο λαος συνειδητοποιησει ολα αυτα και μεσα απο αυτον τον λαο βγουν νεοι ηγετες που θα μπορεσουν να απεξαρτησουν την χωρα απο οικονομικες και πολιτκες δεσμευσεις, συνεργαστουν ισοτιμα και χωρις αποκλεισμους με ολες τς ισχυρες δυναμεις, καταφερουν να κανουν δικαιες και προς το συμφερον του λαου συμφωνιες στα πραγματα που εχουμε πλεονεκτηματα σαν χωρα, ητοι πολιτισμο, αγροτκη οικονομια, τουρισμο, ναυτιλια και εκμεταλλευση υπογειου πλουτου υπαρχει ελπδα. 

Πολυ δυσκολο, αλλα οχι αδυνατον. Το πιο δυσκολο ειναι να ξυπνησει ο λαος και να καταλαβει τη δυναμη του, αυτο που φοβαταιι δηλαδη το συστημα και φροντιζει να τον κρατα σε μονιμη αναγκη, ανασφαλεια και πνευματικα κοιμισμενο.