Aγαπητοί φίλοι,
Στα πλαίσια της "ζύμωσης" για το θέμα του "Εθνομηδενισμού", παραθέτουμε άρθρο φίλης του Θεοδωρακισμού, Αναστασίας Βούλγαρη, η οποία με αφορμή την ομιλία του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, στη Ρώμη, προβαίνει σε μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση και ανάλυση.
Τονίζουμε πως το καίριο θέμα του Εθνομηδενισμού, αποτελεί σημαντικό "φαινόμενο" που αντιμάχεται ο "Θεοδωρακισμός", καθώς η θεοδωρακική σκέψη πρεσβεύει την Αδελφοσύνη, Αλληλεγγύη και Εκτίμηση μεταξύ των κρατών - λαών, με τους τελευταίους βέβαια να διατηρούν την εθνική τους ταυτότητα, προσφέροντας παράλληλα και αμοιβαία σε πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο στην ανύψωση του ανθρώπινου πνεύματος. Μία ανύψωση απαραίτητη, για τη Κοινωνία του μέλλοντος που επιθυμούμε να χτίσουμε...
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού
Ο Αλέξης Τσίπρας προτείνει τη διάλυση των εθνών-κρατών; - Της Αναστασίας Βούλγαρη
Διαβάσαμε την ομιλία του κ. Αλέξη Τσίπρα, υποψήφιου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη Ρώμη, στο Θέατρο Βάλλε.
[Ανάρτηση στο left.gr, στις 7.2.14 http://left.gr/news/al-tsipras-se-anoihti-ekdilosi-sti-romi-kanenas-allos-laos-na-min-ypostei-martyrio-toy].
Η ομιλία του Προέδρου του Σύριζα και επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για το αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εμπεριέχει βεβαίως όλα τα προτάγματα της Αριστεράς για μια Ευρώπη της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της δημιουργίας, της δημοκρατίας κ.λπ., με τα οποία συμφωνούμε.
Δεν θα επιχειρηματολογήσουμε πάνω στην ομιλία, αλλά θα εστιάσουμε στα θέματα που αφορούν την πατρίδα μας.
Στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας λέει: “…Αλλά και γιατί, σήμερα, που με πρόσχημα την κρίση, το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο της Ευρώπης επιχειρεί τη βίαιη αναδιοργάνωση του ευρωπαϊκού καταμερισμού εργασίας, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ήδη υφίσταται μια πρωτοφανή καταστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου και του παραγωγικού δυναμικού της.
Είναι το σύνολο της ευρωπαϊκής περιφέρειας που υφίσταται μια πρωτοφανή αφαίμαξη.”
Συμφωνούμε με τα περί της οικονομικής πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού. Θα θέλαμε όμως να θέσουμε κάποια ερωτήματα για την τελευταία πρόταση της παραγράφου και συγκεκριμένα για τον όρο «ευρωπαϊκή περιφέρεια».
Είναι η Ελλάδα περιφέρεια της Ευρώπης; Ερωτούμε γιατί αυτή η θέση απαντάται ιστορικά σε όλη την επιχειρηματολογία των πολιτικών και διανοητών της εξάρτησης και της υποτέλειας, από τα πρώτα χρόνια ακόμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 μέχρι σήμερα.
Εφ’ όσον ο κ. Τσίπρας μιλά για «το σύνολο της ευρωπαϊκής περιφέρειας», μας οδηγεί να σκεφτούμε ότι ένα σύνολο ευρωπαϊκών χωρών ανήκει σ’ αυτή την περιφέρεια. Άραγε οι λαοί αυτής της «ευρωπαϊκής περιφέρειας» δέχονται αυτή την κατάταξη για τις πατρίδες τους και τον εαυτό τους;
Αν υπάρχει περιφέρεια ποιο είναι το επίκεντρο;
Το κρίσιμο σημείο όμως της ομιλίας του κ. Τσίπρα είναι το παρακάτω:
«… Με την ακροδεξιά και τις νεοναζιστικές συμμορίες να εμφανίζονται ως δήθεν αντισυστημικές δυνάμεις. Ενώ είναι η εφεδρεία του νεοφιλελευθερισμού και του συστήματος. Και σε τι μας καλούν όλοι αυτοί οι δήθεν αντισυστημικοί; Στην επιστροφή στο εθνικό κράτος, που δεν οδηγεί πουθενά».
Εδώ εγείρονται πολλά ερωτήματα:
Εννοείται ότι συμφωνούμε με την άποψη ότι η ακροδεξιά και οι νεοναζιστικές συμμορίες είναι η εφεδρεία του συστήματος, που εμφανίζoνται με αντισυστημικό πρόσωπο.
Λέει όμως ο κ. Τσίπρας ότι οι δήθεν αντισυστημικοί νεοναζιστές μας καλούν «στην επιστροφή στο εθνικό κράτος, που δεν οδηγεί πουθενά».
Εμείς ερωτούμε:
Πρώτον: Κατά τον κ. Τσίπρα έχει ήδη διαλυθεί το εθνικό κράτος;
Δεύτερον: Η υπεράσπιση του έθνους κράτους συστήνει εκ προοιμίου εθνικιστική ή ναζιστική ιδεολογία, επομένως όσοι το υπερασπίζονται είναι ντε φάκτο ακροδεξιοί, ναζιστές ή φασίστες;
Ως γνωστόν ένας από τους πυλώνες της ιδεολογίας του φασισμού είναι η θεωρία της άριας φυλής. Θεωρία η οποία στην ουσία αποεθνοποιεί τα έθνη. Mιλά για μια άεθνη φυλή χωρίς ρίζες και ιστορία βασισμένη σε μυθολογικές αφηγήσεις και φαντασιώσεις, τις οποίες ο φασισμός προσπαθεί να εγκαταστήσει ως ιστορική πραγματικότητα, αποδομώντας την εθνική συνείδηση. Γιατί αυτή σφυρηλατείται με τους κοινωνικούς αγώνες και τις μεγάλες πολιτιστικές και κοινωνικές κατακτήσεις του κάθε λαού. Κι αλήθεια τί άλλο ήταν το σχέδιο του Χίτλερ για την χιλιετή κατάκτηση της Ευρώπης αν όχι η διάλυση των εθνικών κρατών; Με τα όπλα, τη σφαγή, τις γενοκτονίες, τον από-πολιτισμό, ώστε οι ευρωπαϊκοί λαοί να καταντήσουν δούλοι της μεγάλης Γερμανίας. Καθώς ερευνούμε το φασισμό συνεχώς πέφτουμε πάνω στη θεωρία του εθνομηδενισμού…
Επομένως ούτε οι εγχώριοι ούτε οι ευρωπαίοι φασίστες δικαιούνται να ομιλούν περί υπεράσπισης του έθνους και της πατρίδας. Άρα το επιχείρημα του κ. Τσίπρα μοιραία καταρρίπτεται. Στην ουσία όμως δεν υπάρχει αντίφαση. Υπάρχει κάτι βαθύτερο… Ας το ψάξουν οι αναγνώστες…
Τρίτον: Είναι δυνατόν να υπάρξει Ευρώπη χωρίς έθνη-κράτη; Αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Ευρώπη της δημοκρατίας, του πολιτισμού, των κοινωνικών και εργασιακών κατακτήσεων και του κοινωνικού κράτους δεν είναι αποτέλεσμα της δημιουργίας των εθνών-κρατών; Τί ήταν η Ευρωπαϊκή Ήπειρος πριν τη δημιουργία των εθνών-κρατών; Αντιμαχόμενα δεσποτικά βασίλεια, αποτελούμενα από ανθρώπους-res, χωρίς δικαιώματα. Δουλοπάροικοι οι οποίοι άνηκαν στην ιδιοκτησία του εκάστοτε φεουδάρχη.
Η μετάβαση από τη δεσποτεία στον ανθρωποκεντρισμό και πιο συγκεκριμένα στη συγκρότηση του κοινωνικού ανθρώπου με όρους ελευθερίας, στην Ευρώπη ξεκινά κατά την Αναγέννηση. Τότε τα φεουδαρχικά κράτη που υπήρχαν άρχισαν να μετατρέπονται σε εθνικά, ενώ η ολοκλήρωσή τους επήλθε κατά τη βιομηχανική επανάσταση.
Η δημιουργία των εθνικών κρατών σαφώς ταυτίζεται με τη μετάβαση από τη δεσποτεία στον ανθρωποκεντρισμό. Αντίθετα, για τον τότε ελληνικό κόσμο αυτό αποτελούσε «μνήμη» ενός μακρινού παρελθόντος, ενώ είχε διαφυλάξει μέσα από τα Κοινά κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας, τη στοιχειώδη δημοκρατική λειτουργία μιας άλλης Εκκλησίας του Δήμου, η οποία έπαιρνε συλλογικές αποφάσεις.
Το μεγάλο προοδευτικό άλμα της Ευρώπης από το δεσποτισμό στον ανθρωποκεντρισμό ανοίγει το δρόμο των επαναστάσεων για τις μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με το φόβο του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, η αστική δημοκρατία θα αναγκαστεί να κάνει ένα βήμα πίσω κι έτσι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για το επόμενο μεγάλο προοδευτικό άλμα της Ευρώπης, τη μετάβαση από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στην πραγματική (άμεση) δημοκρατία.
Αυτή η δυναμική θα ανασταλεί τη στιγμή που το σοσιαλιστικό στρατόπεδο θα καταρρεύσει και το πολιτικό σύστημα θα αρχίσει να διαπλέκεται με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι κρατικοί θεσμοί να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου που παγκοσμιοποιείται.
Η εθνομηδενιστική θεωρία (η οποία είχε ήδη εμφανιστεί στην Ευρώπη λίγα χρόνια μετά τη συντριπτική ήττα του ναζισμού) θα βγει στο προσκήνιο και θα παίξει ουσιαστικό ρόλο προς την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η μεγαλοαστική τάξη θα εγκαταλείψει την υπεράσπιση του Έθνους και της Πατρίδας επειδή θα ενσωματωθεί στην παγκοσμιοποίηση.
Το κενό της υπεράσπισης των Εθνών και των Πατρίδων δεν θα καλύψει σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Αριστερά, αντιθέτως μια μεγάλη μερίδα της θα ενστερνιστεί τις αποδομητικές απόψεις περί έθνους.
Τέταρτο: Ας αναρωτηθούμε τούτο: Τί θα ήταν σήμερα ακόμα και οι ΗΠΑ χωρίς τη δημιουργία του δικού τους έθνους-κράτους; Θα τολμούσε ποτέ ο κ. Τσίπρας να πει στον αμερικάνικο λαό ότι « η επιστροφή στο εθνικό-κράτος δεν οδηγεί πουθενά»; Σε καμία περίπτωση.
Πέμπτο: Προτείνει εμμέσως ο κ. Τσίπρας τη διάλυση των εθνών-κρατών; Αυτή είναι η άποψη των υπερασπιστών της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κον Μπεντίντ. Η Αριστερά ως προπομπός των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, κ. Τσίπρα; Γι αυτό τότε διαφωνήσατε με τον Μίκη; Επειδή ο Μίκης μέσα από την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών μιλούσε για ένα συμπαγές διεθνές μέτωπο των ανεξάρτητων εθνών-κρατών; Γι αυτό διαλύθηκε το Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.ΔΑ; Το μεγάλο λαϊκό κίνημα με πρόσημο ανεξαρτησίας, που κατεπνίγη εν τη γενέσει του, όχι τόσο από τα χημικά των ΜΑΤ, όσο κυρίως από τον κομματικό πατριωτισμό που επικράτησε, εγγράφοντας ακόμα μία χαμένη μάχη , με αποκλειστική ευθύνη της κομματοκρατίας ξανά, στην πονεμένη και προδομένη ιστορία της πατρίδας μας από το 1821 μέχρι σήμερα.
Τί άλλο άραγε είναι η διάλυση των εθνών-κρατών εκτός από το γκρέμισμα του τελευταίου προπύργιου απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης;
Ας θυμηθούμε όμως τί είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης τον Φλεβάρη του 2011, στην ομιλία του στην Αργυρούπολη:
«Η σύγχρονη διεθνής κατάσταση χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών που θα οδηγήσουν μέσω της παγκοσμιοποίησης της Αγοράς σε μια παγκοσμιοποιημένη Κοινωνία Υπερεθνικού χαρακτήρα υπό την αιγίδα της Υπερδύναμης.
Στο δρόμο για την ολοκλήρωση αυτού του στόχου τα ισχυρότερα εμπόδια είναι έως σήμερα τα Έθνη-Κράτη των οποίων οι ιστορικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες αμύνονται στην προσπάθεια της Υπερδύναμης να θρυμματίσει τον κοινωνικό τους ιστό, που εκτός από την ιστορία και τον πολιτισμό του κάθε λαού, τον αποτελούν και οι κάθε είδους κατακτήσεις ειδικά στον κοινωνικό, εργασιακό και μορφωτικό τους τομέα. Επομένως το Έθνος-Κράτος αποτελεί σήμερα το τελευταίο ανάχωμα της άμυνας των ελεύθερων λαών. Το έσχατο φρούριο που εμποδίζει τον τελικό στόχο της πολιτικής του σοκ και του δέους, στρατιωτικού και οικονομικού, να μεταβάλει τους πολίτες σε απλά νούμερα ανίκανα να αντισταθούν στις ανάγκες και τους κανόνες της Νέας Τάξης. Με τον τρόπο αυτό η βασική διεθνής αντίθεση ανάμεσα στις δυνάμεις του Κακού και του Καλού περνά κάθετα μέσα σε κάθε Έθνος-κράτος και γίνεται η κυρίαρχη αντίθεση που χωρίζει τους «Κακούς» της κάθε χώρας, δηλαδή το σύνολο των δυνάμεων της εξάρτησης από την Υπερδύναμη και τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, από τους «Καλούς», δηλαδή τους ανεξάρτητους πολίτες της κάθε χώρας που δεν δέχονται και αντιστέκονται στον νέο ολοκληρωτισμό που απειλεί το σύνολο της ανθρωπότητας. Κάθε άλλου είδους αντίθεση που χώριζε έως τώρα τις κοινωνίες των Εθνών-Κρατών που βρίσκονται στο στόχαστρο, εξακολουθεί μεν να υπάρχει, αποκτά όμως δευτερεύουσα σημασία μπροστά σ’ αυτή τη βασική αντίθεση που η έκβασή της θα σημάνει είτε την πλήρη εξουθένωση είτε ένα νέο ξεκίνημα του κάθε λαού. […].
Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί ένα συμπαγές μέτωπο των Εθνών -Κρατών, με βάση την παραδοχή από αυτά του ιδεολογικού μας στίγματος, που θεωρεί την ανάδειξη τους σε βασικούς παράγοντες άμυνας στα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών και με την υιοθέτηση της άποψης ότι η βασική διεθνής αντίθεση περνά κάθετα μέσα σε κάθε Έθνος -Κράτος, ώστε να αλλάξει όλη η ως σήμερα εικόνα που έχουμε για την τακτική που θα πρέπει να ακολουθηθεί για την άμυνα και σε συνέχεια για την επίθεση των ανεξάρτητων πολιτών». (Μίκης Θεοδωράκης, Σπίθα για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και δυνατή, Ιανός.σ.σ. 151-152).
Αναλογίζεται ο κ. Τσίπρας ότι αν αύριο υπάρξει στην Ευρώπη μια Αριστερά η οποία επίσημα θα τοποθετείται ενάντια στο έθνος-κράτος, οι λαοί της Ευρώπης μοιραία θα ενισχύσουν τα εθνικιστικά και φασιστικά κόμματα, σε μια σπασμωδική προσπάθεια να υπερασπιστούν τα έθνη τους;
Έκτο: Προάγγελος των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης αλά Κον-Μπεντίντ ο κ. Τσίπρας; Να θυμηθούμε όμως τί έγραφε στα 1915 ο Λένιν (τον οποίον συνεχώς επικαλούνται στα αριστερά μπλογκς οι σύντροφοί μας) για το θέμα:
«Από τη σκοπιά των οικονομικών συνθηκών του Ιμπεριαλισμού -π.χ., η εξαγωγή άνευ ενδιαφέροντος κεφαλαίου και η διαίρεση του κόσμου από τις "ανεπτυγμένες" και "πολιτισμένες" αποικιακές δυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, κάτω από τον καπιταλισμό, είναι είτε αδύνατες είτε αντιδραστικές. […]
Eνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης κάτω από τoν καπιταλισμό είναι ισοδύναμες προς μια συμφωνία για διαίρεση των αποικιών. Κάτω από τον καπιταλισμό, εντούτοις, καμία άλλη βάση και καμία άλλη αρχή της μοιρασιάς δεν είναι πιθανή εκτός από την δύναμη».
Η πρόθεση μας δεν είναι η «εκλογολογία». Εμείς πιστεύουμε ότι αριστερή διακυβέρνηση σημαίνει πάνω από όλα πατριωτική διακυβέρνηση. Δηλαδή με γνώμονα το συμφέρον της Ελλάδας και του λαού της. Ούτε αποποιούμεθα το διεθνισμό. Διεθνισμός όμως με την έννοια της αλληλεγγύης, της φιλίας, του πολιτισμού και της ελεύθερης και ισότιμης συνεργασίας όλων των λαών σε όλους του τομείς. Οι θέσεις μας για τις εκλογές, την έξοδο από την κρίση, την απελευθέρωση της πατρίδας και την ανάπτυξη της Ελλάδας και του ελληνικού Λαού, ταυτίζονται απολύτως με τις θέσεις και τις προτάσεις του Μίκη Θεοδωράκη, όπως τις εκφώνησε την 1η Δεκεμβρίου του 2010 και όπως τις παραθέτει σε όλα του τα κείμενα από τότε μέχρι σήμερα και παρατίθενται αυτούσιες στο παρόν μπλογκ. (Για όσους θέλουν να ανατρέξουν σε βιβλιογραφία στο «Μίκης Θεοδωράκης Σπίθα για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και δυνατή», Ιανός).
Αντί επιλόγου παραθέτουμε την επιστολή-κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη προς τους λαούς της Ευρώπης για ενιαίο μέτωπο αντίστασης.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
http://theodorakism.blogspot.gr/2013/09/blog-post_27.html
Στα πλαίσια της "ζύμωσης" για το θέμα του "Εθνομηδενισμού", παραθέτουμε άρθρο φίλης του Θεοδωρακισμού, Αναστασίας Βούλγαρη, η οποία με αφορμή την ομιλία του προέδρου της αξιωματικής αντιπολίτευσης, Αλέξη Τσίπρα, στη Ρώμη, προβαίνει σε μία ενδιαφέρουσα προσέγγιση και ανάλυση.
Τονίζουμε πως το καίριο θέμα του Εθνομηδενισμού, αποτελεί σημαντικό "φαινόμενο" που αντιμάχεται ο "Θεοδωρακισμός", καθώς η θεοδωρακική σκέψη πρεσβεύει την Αδελφοσύνη, Αλληλεγγύη και Εκτίμηση μεταξύ των κρατών - λαών, με τους τελευταίους βέβαια να διατηρούν την εθνική τους ταυτότητα, προσφέροντας παράλληλα και αμοιβαία σε πολιτιστικό και κοινωνικό επίπεδο στην ανύψωση του ανθρώπινου πνεύματος. Μία ανύψωση απαραίτητη, για τη Κοινωνία του μέλλοντος που επιθυμούμε να χτίσουμε...
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού
Ο Αλέξης Τσίπρας προτείνει τη διάλυση των εθνών-κρατών; - Της Αναστασίας Βούλγαρη
Διαβάσαμε την ομιλία του κ. Αλέξη Τσίπρα, υποψήφιου Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, στη Ρώμη, στο Θέατρο Βάλλε.
[Ανάρτηση στο left.gr, στις 7.2.14 http://left.gr/news/al-tsipras-se-anoihti-ekdilosi-sti-romi-kanenas-allos-laos-na-min-ypostei-martyrio-toy].
Η ομιλία του Προέδρου του Σύριζα και επικεφαλής του ψηφοδελτίου της Ευρωπαϊκής Αριστεράς, για το αξίωμα του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, εμπεριέχει βεβαίως όλα τα προτάγματα της Αριστεράς για μια Ευρώπη της κοινωνικής δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της δημιουργίας, της δημοκρατίας κ.λπ., με τα οποία συμφωνούμε.
Δεν θα επιχειρηματολογήσουμε πάνω στην ομιλία, αλλά θα εστιάσουμε στα θέματα που αφορούν την πατρίδα μας.
Στην ομιλία του ο κ. Τσίπρας λέει: “…Αλλά και γιατί, σήμερα, που με πρόσχημα την κρίση, το νεοφιλελεύθερο κατεστημένο της Ευρώπης επιχειρεί τη βίαιη αναδιοργάνωση του ευρωπαϊκού καταμερισμού εργασίας, δεν είναι μόνο η Ελλάδα που ήδη υφίσταται μια πρωτοφανή καταστροφή του ανθρώπινου κεφαλαίου και του παραγωγικού δυναμικού της.
Είναι το σύνολο της ευρωπαϊκής περιφέρειας που υφίσταται μια πρωτοφανή αφαίμαξη.”
Συμφωνούμε με τα περί της οικονομικής πολιτικής του νεοφιλελευθερισμού. Θα θέλαμε όμως να θέσουμε κάποια ερωτήματα για την τελευταία πρόταση της παραγράφου και συγκεκριμένα για τον όρο «ευρωπαϊκή περιφέρεια».
Είναι η Ελλάδα περιφέρεια της Ευρώπης; Ερωτούμε γιατί αυτή η θέση απαντάται ιστορικά σε όλη την επιχειρηματολογία των πολιτικών και διανοητών της εξάρτησης και της υποτέλειας, από τα πρώτα χρόνια ακόμα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 μέχρι σήμερα.
Εφ’ όσον ο κ. Τσίπρας μιλά για «το σύνολο της ευρωπαϊκής περιφέρειας», μας οδηγεί να σκεφτούμε ότι ένα σύνολο ευρωπαϊκών χωρών ανήκει σ’ αυτή την περιφέρεια. Άραγε οι λαοί αυτής της «ευρωπαϊκής περιφέρειας» δέχονται αυτή την κατάταξη για τις πατρίδες τους και τον εαυτό τους;
Αν υπάρχει περιφέρεια ποιο είναι το επίκεντρο;
Το κρίσιμο σημείο όμως της ομιλίας του κ. Τσίπρα είναι το παρακάτω:
«… Με την ακροδεξιά και τις νεοναζιστικές συμμορίες να εμφανίζονται ως δήθεν αντισυστημικές δυνάμεις. Ενώ είναι η εφεδρεία του νεοφιλελευθερισμού και του συστήματος. Και σε τι μας καλούν όλοι αυτοί οι δήθεν αντισυστημικοί; Στην επιστροφή στο εθνικό κράτος, που δεν οδηγεί πουθενά».
Εδώ εγείρονται πολλά ερωτήματα:
Εννοείται ότι συμφωνούμε με την άποψη ότι η ακροδεξιά και οι νεοναζιστικές συμμορίες είναι η εφεδρεία του συστήματος, που εμφανίζoνται με αντισυστημικό πρόσωπο.
Λέει όμως ο κ. Τσίπρας ότι οι δήθεν αντισυστημικοί νεοναζιστές μας καλούν «στην επιστροφή στο εθνικό κράτος, που δεν οδηγεί πουθενά».
Εμείς ερωτούμε:
Πρώτον: Κατά τον κ. Τσίπρα έχει ήδη διαλυθεί το εθνικό κράτος;
Δεύτερον: Η υπεράσπιση του έθνους κράτους συστήνει εκ προοιμίου εθνικιστική ή ναζιστική ιδεολογία, επομένως όσοι το υπερασπίζονται είναι ντε φάκτο ακροδεξιοί, ναζιστές ή φασίστες;
Ως γνωστόν ένας από τους πυλώνες της ιδεολογίας του φασισμού είναι η θεωρία της άριας φυλής. Θεωρία η οποία στην ουσία αποεθνοποιεί τα έθνη. Mιλά για μια άεθνη φυλή χωρίς ρίζες και ιστορία βασισμένη σε μυθολογικές αφηγήσεις και φαντασιώσεις, τις οποίες ο φασισμός προσπαθεί να εγκαταστήσει ως ιστορική πραγματικότητα, αποδομώντας την εθνική συνείδηση. Γιατί αυτή σφυρηλατείται με τους κοινωνικούς αγώνες και τις μεγάλες πολιτιστικές και κοινωνικές κατακτήσεις του κάθε λαού. Κι αλήθεια τί άλλο ήταν το σχέδιο του Χίτλερ για την χιλιετή κατάκτηση της Ευρώπης αν όχι η διάλυση των εθνικών κρατών; Με τα όπλα, τη σφαγή, τις γενοκτονίες, τον από-πολιτισμό, ώστε οι ευρωπαϊκοί λαοί να καταντήσουν δούλοι της μεγάλης Γερμανίας. Καθώς ερευνούμε το φασισμό συνεχώς πέφτουμε πάνω στη θεωρία του εθνομηδενισμού…
Επομένως ούτε οι εγχώριοι ούτε οι ευρωπαίοι φασίστες δικαιούνται να ομιλούν περί υπεράσπισης του έθνους και της πατρίδας. Άρα το επιχείρημα του κ. Τσίπρα μοιραία καταρρίπτεται. Στην ουσία όμως δεν υπάρχει αντίφαση. Υπάρχει κάτι βαθύτερο… Ας το ψάξουν οι αναγνώστες…
Τρίτον: Είναι δυνατόν να υπάρξει Ευρώπη χωρίς έθνη-κράτη; Αυτό που σήμερα γνωρίζουμε ως Ευρώπη της δημοκρατίας, του πολιτισμού, των κοινωνικών και εργασιακών κατακτήσεων και του κοινωνικού κράτους δεν είναι αποτέλεσμα της δημιουργίας των εθνών-κρατών; Τί ήταν η Ευρωπαϊκή Ήπειρος πριν τη δημιουργία των εθνών-κρατών; Αντιμαχόμενα δεσποτικά βασίλεια, αποτελούμενα από ανθρώπους-res, χωρίς δικαιώματα. Δουλοπάροικοι οι οποίοι άνηκαν στην ιδιοκτησία του εκάστοτε φεουδάρχη.
Η μετάβαση από τη δεσποτεία στον ανθρωποκεντρισμό και πιο συγκεκριμένα στη συγκρότηση του κοινωνικού ανθρώπου με όρους ελευθερίας, στην Ευρώπη ξεκινά κατά την Αναγέννηση. Τότε τα φεουδαρχικά κράτη που υπήρχαν άρχισαν να μετατρέπονται σε εθνικά, ενώ η ολοκλήρωσή τους επήλθε κατά τη βιομηχανική επανάσταση.
Η δημιουργία των εθνικών κρατών σαφώς ταυτίζεται με τη μετάβαση από τη δεσποτεία στον ανθρωποκεντρισμό. Αντίθετα, για τον τότε ελληνικό κόσμο αυτό αποτελούσε «μνήμη» ενός μακρινού παρελθόντος, ενώ είχε διαφυλάξει μέσα από τα Κοινά κατά την περίοδο της Οθωμανοκρατίας, τη στοιχειώδη δημοκρατική λειτουργία μιας άλλης Εκκλησίας του Δήμου, η οποία έπαιρνε συλλογικές αποφάσεις.
Το μεγάλο προοδευτικό άλμα της Ευρώπης από το δεσποτισμό στον ανθρωποκεντρισμό ανοίγει το δρόμο των επαναστάσεων για τις μεγάλες κοινωνικές κατακτήσεις. Μετά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με το φόβο του σοσιαλιστικού στρατοπέδου, η αστική δημοκρατία θα αναγκαστεί να κάνει ένα βήμα πίσω κι έτσι θα δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για το επόμενο μεγάλο προοδευτικό άλμα της Ευρώπης, τη μετάβαση από την αντιπροσωπευτική δημοκρατία στην πραγματική (άμεση) δημοκρατία.
Αυτή η δυναμική θα ανασταλεί τη στιγμή που το σοσιαλιστικό στρατόπεδο θα καταρρεύσει και το πολιτικό σύστημα θα αρχίσει να διαπλέκεται με το χρηματοπιστωτικό κεφάλαιο και οι κρατικοί θεσμοί να εξυπηρετούν τις ανάγκες του κεφαλαίου που παγκοσμιοποιείται.
Η εθνομηδενιστική θεωρία (η οποία είχε ήδη εμφανιστεί στην Ευρώπη λίγα χρόνια μετά τη συντριπτική ήττα του ναζισμού) θα βγει στο προσκήνιο και θα παίξει ουσιαστικό ρόλο προς την κυριαρχία του χρηματοπιστωτικού κεφαλαίου. Η μεγαλοαστική τάξη θα εγκαταλείψει την υπεράσπιση του Έθνους και της Πατρίδας επειδή θα ενσωματωθεί στην παγκοσμιοποίηση.
Το κενό της υπεράσπισης των Εθνών και των Πατρίδων δεν θα καλύψει σε ευρωπαϊκό επίπεδο η Αριστερά, αντιθέτως μια μεγάλη μερίδα της θα ενστερνιστεί τις αποδομητικές απόψεις περί έθνους.
Τέταρτο: Ας αναρωτηθούμε τούτο: Τί θα ήταν σήμερα ακόμα και οι ΗΠΑ χωρίς τη δημιουργία του δικού τους έθνους-κράτους; Θα τολμούσε ποτέ ο κ. Τσίπρας να πει στον αμερικάνικο λαό ότι « η επιστροφή στο εθνικό-κράτος δεν οδηγεί πουθενά»; Σε καμία περίπτωση.
Πέμπτο: Προτείνει εμμέσως ο κ. Τσίπρας τη διάλυση των εθνών-κρατών; Αυτή είναι η άποψη των υπερασπιστών της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης, όπως ο Γιώργος Παπανδρέου και ο Κον Μπεντίντ. Η Αριστερά ως προπομπός των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης, κ. Τσίπρα; Γι αυτό τότε διαφωνήσατε με τον Μίκη; Επειδή ο Μίκης μέσα από την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών μιλούσε για ένα συμπαγές διεθνές μέτωπο των ανεξάρτητων εθνών-κρατών; Γι αυτό διαλύθηκε το Μέτωπο ΕΛ.ΛΑ.ΔΑ; Το μεγάλο λαϊκό κίνημα με πρόσημο ανεξαρτησίας, που κατεπνίγη εν τη γενέσει του, όχι τόσο από τα χημικά των ΜΑΤ, όσο κυρίως από τον κομματικό πατριωτισμό που επικράτησε, εγγράφοντας ακόμα μία χαμένη μάχη , με αποκλειστική ευθύνη της κομματοκρατίας ξανά, στην πονεμένη και προδομένη ιστορία της πατρίδας μας από το 1821 μέχρι σήμερα.
Τί άλλο άραγε είναι η διάλυση των εθνών-κρατών εκτός από το γκρέμισμα του τελευταίου προπύργιου απέναντι στη λαίλαπα του νεοφιλευθερισμού και της παγκοσμιοποίησης;
Ας θυμηθούμε όμως τί είχε πει ο Μίκης Θεοδωράκης τον Φλεβάρη του 2011, στην ομιλία του στην Αργυρούπολη:
«Η σύγχρονη διεθνής κατάσταση χαρακτηρίζεται από την προσπάθεια δημιουργίας συνθηκών που θα οδηγήσουν μέσω της παγκοσμιοποίησης της Αγοράς σε μια παγκοσμιοποιημένη Κοινωνία Υπερεθνικού χαρακτήρα υπό την αιγίδα της Υπερδύναμης.
Στο δρόμο για την ολοκλήρωση αυτού του στόχου τα ισχυρότερα εμπόδια είναι έως σήμερα τα Έθνη-Κράτη των οποίων οι ιστορικές και πολιτισμικές ιδιαιτερότητες αμύνονται στην προσπάθεια της Υπερδύναμης να θρυμματίσει τον κοινωνικό τους ιστό, που εκτός από την ιστορία και τον πολιτισμό του κάθε λαού, τον αποτελούν και οι κάθε είδους κατακτήσεις ειδικά στον κοινωνικό, εργασιακό και μορφωτικό τους τομέα. Επομένως το Έθνος-Κράτος αποτελεί σήμερα το τελευταίο ανάχωμα της άμυνας των ελεύθερων λαών. Το έσχατο φρούριο που εμποδίζει τον τελικό στόχο της πολιτικής του σοκ και του δέους, στρατιωτικού και οικονομικού, να μεταβάλει τους πολίτες σε απλά νούμερα ανίκανα να αντισταθούν στις ανάγκες και τους κανόνες της Νέας Τάξης. Με τον τρόπο αυτό η βασική διεθνής αντίθεση ανάμεσα στις δυνάμεις του Κακού και του Καλού περνά κάθετα μέσα σε κάθε Έθνος-κράτος και γίνεται η κυρίαρχη αντίθεση που χωρίζει τους «Κακούς» της κάθε χώρας, δηλαδή το σύνολο των δυνάμεων της εξάρτησης από την Υπερδύναμη και τις δυνάμεις της παγκοσμιοποίησης, από τους «Καλούς», δηλαδή τους ανεξάρτητους πολίτες της κάθε χώρας που δεν δέχονται και αντιστέκονται στον νέο ολοκληρωτισμό που απειλεί το σύνολο της ανθρωπότητας. Κάθε άλλου είδους αντίθεση που χώριζε έως τώρα τις κοινωνίες των Εθνών-Κρατών που βρίσκονται στο στόχαστρο, εξακολουθεί μεν να υπάρχει, αποκτά όμως δευτερεύουσα σημασία μπροστά σ’ αυτή τη βασική αντίθεση που η έκβασή της θα σημάνει είτε την πλήρη εξουθένωση είτε ένα νέο ξεκίνημα του κάθε λαού. […].
Στόχος μας είναι να δημιουργηθεί ένα συμπαγές μέτωπο των Εθνών -Κρατών, με βάση την παραδοχή από αυτά του ιδεολογικού μας στίγματος, που θεωρεί την ανάδειξη τους σε βασικούς παράγοντες άμυνας στα σχέδια του αμερικανικού ιμπεριαλισμού και των πολυεθνικών και με την υιοθέτηση της άποψης ότι η βασική διεθνής αντίθεση περνά κάθετα μέσα σε κάθε Έθνος -Κράτος, ώστε να αλλάξει όλη η ως σήμερα εικόνα που έχουμε για την τακτική που θα πρέπει να ακολουθηθεί για την άμυνα και σε συνέχεια για την επίθεση των ανεξάρτητων πολιτών». (Μίκης Θεοδωράκης, Σπίθα για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και δυνατή, Ιανός.σ.σ. 151-152).
Αναλογίζεται ο κ. Τσίπρας ότι αν αύριο υπάρξει στην Ευρώπη μια Αριστερά η οποία επίσημα θα τοποθετείται ενάντια στο έθνος-κράτος, οι λαοί της Ευρώπης μοιραία θα ενισχύσουν τα εθνικιστικά και φασιστικά κόμματα, σε μια σπασμωδική προσπάθεια να υπερασπιστούν τα έθνη τους;
Έκτο: Προάγγελος των Ενωμένων Πολιτειών της Ευρώπης αλά Κον-Μπεντίντ ο κ. Τσίπρας; Να θυμηθούμε όμως τί έγραφε στα 1915 ο Λένιν (τον οποίον συνεχώς επικαλούνται στα αριστερά μπλογκς οι σύντροφοί μας) για το θέμα:
«Από τη σκοπιά των οικονομικών συνθηκών του Ιμπεριαλισμού -π.χ., η εξαγωγή άνευ ενδιαφέροντος κεφαλαίου και η διαίρεση του κόσμου από τις "ανεπτυγμένες" και "πολιτισμένες" αποικιακές δυνάμεις, οι Ενωμένες Πολιτείες της Ευρώπης, κάτω από τον καπιταλισμό, είναι είτε αδύνατες είτε αντιδραστικές. […]
Eνωμένες Πολιτείες της Ευρώπης κάτω από τoν καπιταλισμό είναι ισοδύναμες προς μια συμφωνία για διαίρεση των αποικιών. Κάτω από τον καπιταλισμό, εντούτοις, καμία άλλη βάση και καμία άλλη αρχή της μοιρασιάς δεν είναι πιθανή εκτός από την δύναμη».
Η πρόθεση μας δεν είναι η «εκλογολογία». Εμείς πιστεύουμε ότι αριστερή διακυβέρνηση σημαίνει πάνω από όλα πατριωτική διακυβέρνηση. Δηλαδή με γνώμονα το συμφέρον της Ελλάδας και του λαού της. Ούτε αποποιούμεθα το διεθνισμό. Διεθνισμός όμως με την έννοια της αλληλεγγύης, της φιλίας, του πολιτισμού και της ελεύθερης και ισότιμης συνεργασίας όλων των λαών σε όλους του τομείς. Οι θέσεις μας για τις εκλογές, την έξοδο από την κρίση, την απελευθέρωση της πατρίδας και την ανάπτυξη της Ελλάδας και του ελληνικού Λαού, ταυτίζονται απολύτως με τις θέσεις και τις προτάσεις του Μίκη Θεοδωράκη, όπως τις εκφώνησε την 1η Δεκεμβρίου του 2010 και όπως τις παραθέτει σε όλα του τα κείμενα από τότε μέχρι σήμερα και παρατίθενται αυτούσιες στο παρόν μπλογκ. (Για όσους θέλουν να ανατρέξουν σε βιβλιογραφία στο «Μίκης Θεοδωράκης Σπίθα για μια Ελλάδα ανεξάρτητη και δυνατή», Ιανός).
Αντί επιλόγου παραθέτουμε την επιστολή-κάλεσμα του Μίκη Θεοδωράκη προς τους λαούς της Ευρώπης για ενιαίο μέτωπο αντίστασης.
ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΠΑΤΡΙΩΤΙΚΗ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ
http://theodorakism.blogspot.gr/2013/09/blog-post_27.html
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Πάρτε μέρος στον διάλογο.
Σχόλια υβριστικά και σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εκάστοτε ανάρτησης, όπως επίσης και σχόλια που προκαλούν εντάσεις και διαπληκτισμούς, θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Επίσης ανώνυμα σχόλια δεν θα αναρτώνται.