ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ MIΚΗ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗ ΠΡΟΣ ΤΟΥΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥΣ ΠΟΝΤΓΚΟΡΝΥ ΚΑΙ ΝΙΞΟΝ

Εξοχότατοι,

Είναι γνωστό ότι σε λίγο πρόκειται να αρχίσετε διμερείς συνομιλίες για το διακανονισμό των μεγάλων διεθνών προβλημάτων, από τη λύση των οποίων εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το μέλλον της Ανθρωπότητας. Πιστεύω ότι η σκέψη όλων των φιλειρηνικών ανθρώπων της γης, όπου και αν βρίσκονται, σας παρακολουθεί και σας εύχεται να κάνετε μεγάλα και θετικά βήματα προς την πλευρά της διεθνούς ύφεσης δια της αλληλοκατανόησης.

Γνωρίζω ότι το πρόβλημα που απασχολεί σήμερα τον ελληνικό λαό είναι μικρότερης σημασίας, σε σχέση με τα μεγάλα προβλήματα του αφοπλισμού, του πολέμου στο Βιετνάμ, καθώς και του κινδύνου για ένα νέο πόλεμο στη Μέση Ανατολή. Όμως, πιστεύω ότι εκφράζω το αίσθημα και τη σκέψη όλων των Ελλήνων απευθύνοντας σε σας αυτή τη δραματική έκκληση : Σκεφτείτε την Ελλάδα! Ίσως το εθνικό μας πρόβλημα να μην βαραίνει πολύ πάνω στην πλάστιγγα των παγκόσμιων προβλημάτων. Όμως δεν πρέπει να το αντιμετωπίσετε σαν τέτοιο. Αλλά σαν ένα πρόβλημα ηθικού μεγέθους και ιστορικής δικαίωσης.

Πράγματι όλα τα δεινά που επί τρεις δεκαετίες συσσωρεύονται επάνω στη χώρα μας οφείλονται βασικά στο γεγονός ότι η δική σας διεθνής αντίθεση εκδηλώθηκε και εξακολουθεί να εκδηλώνεται στη χώρα αυτή του Αιγαίου με εντελώς ιδιαίτερη οξύτητα. Η χώρα μας μπήκε από την πρώτη στιγμή στη μεγάλη Συμμαχία των Ελευθέρων Λαών της γης, που πολέμησαν και νίκησαν τον χιτλερισμό. Ενώ όμως όλοι οι άλλοι λαοί έκαναν και κάνουν βήματα προς την πρόοδο και την ευημερία, ο ελληνικός λαός, παρότι πάντοτε υπήρξε πρώτος σε θυσίες υπέρ του κοινού αγώνα, βρίσκεται σήμερα και πάλι δέσμιος, θύμα των επιγόνων του φασισμού. Άραγε μας αξίζει αυτή η σκληρή μοίρα;

Σας παρακαλώ θερμά να αναλογιστείτε ότι στα 1940 η Ελλάδα χάρισε στους λαούς που πάλευαν κατά του φασισμού την πρώτη συμμαχική νίκη, στα βουνά της Αλβανίας. Τιμωρήθηκε γι' αυτό σκληρά από τους εισβολείς, που εκτός από τις τρομερές καταστροφές και ομαδικές εκτελέσεις, που κατέστρεψαν το άνθος του πληθυσμού και την οικονομία της χώρας, υπέβαλαν τον πληθυσμό των Αθηνών στο απάνθρωπο μαρτύριο της πείνας. Το χειμώνα του 1941 τριακόσιες χιλιάδες Αθηναίοι πέθαναν από ασιτία.

Σας παρακαλώ να θυμηθείτε ιδιαίτερα την ηρωική Μάχη της Κρήτης, την άνοιξη του 1941. που φώτισε με τη λάμψη της για άλλη μια φορά τη βυθισμένη στα σκοτάδια της κατοχής Ευρώπη και που είχε σαν συνέπεια την καθυστέρηση της χιτλερικής εισβολής στη Σοβιετική Ένωση.

Θυμηθείτε ακόμα την Εθνική Αντίσταση του Ελληνικού Λαού στα χρόνια της φασιστικής κατοχής. Τις αμέτρητες δοκιμασίες και θυσίες του αδάμαστου λαού μας και τη μεγάλη συμβολή του στον κοινό αγώνα με τη μόνιμη καθήλωση στη χώρα μας έντεκα γερμανικών μεραρχιών. Πράγματι η χώρα μας – όπως και πολλές άλλες – έγινε ολοκαύτωμα στο βωμό της κοινής Ελευθερίας.

Σας τα υπενθυμίζω όλα αυτά, εξοχότατοι, γιατί δεν ήθελα να αναφερθώ στους πανάρχαιους τίτλους του ελληνικού έθνους και γιατί θα επιθυμούσα ακόμη να σας τονίσω ότι η πατρίδα μας δεν είναι μόνο ένα στρατηγικό σημείο επάνω στον παγκόσμιο χάρτη, αλλά προπαντός είναι ζωντανός λαός, άξιος της ιστορίας του, αφού υπερασπίζεται ακόμη όρθιος τις μεγάλες ανθρώπινες αξίες.

Δεν θα αναφερθώ σε ό,τι ακολούθησε την απελευθέρωση, όχι μόνο γιατί σας είναι γνωστά τα γεγονότα, αλλά και γιατί η καρδιά μου δεν αντέχει πια να μνημονεύει τις τραγωδίες της εμφύλιας διαίρεσης.

Όμως, τάχα, όλα τα σφάλματα είναι δικά μας; Είναι ο ελληνικός λαός ανίκανος να διακανονίσει τα του οίκου του; Είναι οι Έλληνες τόσο υπανάπτυκτοι και καθυστερημένοι, ώστε ύστερα από τόσους αγώνες και θυσίες ν βρισκόμαστε στο τελευταίο σκαλοπάτι του κακού: στο φασισμό, στη δικτατορία, στο νόμο της ζούγκλας;

Όχι, το σφάλμα δεν είναι του ελληνικού λαού. Αλλά τα πάθη της Ελλάδας οφείλονται στο γεγονός ότι βρεθήκαμε (εδαφικά και ιστορικά) μέσα σ' ένα από τα οξύτερα σημεία  των δικών σας αντιθέσεων.

Σας εκθέτω το πρόβλημά μας ωμά και απλοϊκά. Το απογυμνώνω από τις βαθύτερες σχέσεις και αντιθέσεις. Το αποδεσμεύω ακόμη από τους πασίγνωστους “συμψηφισμούς”. Σας το παρουσιάζω γυμνό και αληθινό.

Σήμερα, ύστερα από δραματικά γεγονότα 30 χρόνων, που συγκλόνισαν τον λαό μας, λόγω των δικών σας αντιθέσεων, οδηγούμαστε και πάλι στην καινούργια εθνική τραγωδία. Όμως εσείς είστε σε θέση να αποκαταστήσετε μιαν απαίσια ιστορική αδικία για την οποία φέρετε τη μεγαλύτερη ευθύνη, βοηθώντας το λαό μας να αποκτήσει τις ελευθερίες και τα δικαιώματα για τα οποία θυσιάστηκαν στον τελευταίο πόλεμο εκατομμύρια στρατιώτες και ανάμεσά τους Σοβιετικοί και Αμερικανοί.

Καταλαβαίνω ότι η έκκλησή μου αυτή παραγνωρίζει τα δικαιώματα του κυνικού ρεαλισμού, που δυστυχώς εξακολουθεί να δεσπόζει στις διεθνείς σχέσεις. Όμως η διαίσθησή μου με οδηγεί στην ελπίδα. Πέθανε άραγε ο ιδεαλισμός στην εποχή μας; Η Ελλάδα στέκει μπροστά σας. Είναι φορτωμένη με ιστορία. Είναι σκεπασμένη με δάκρυα και αίμα. Η Ελλάδα, σύμβολο πολιτισμού και ανθρωπισμού, ζητάει από σας να προβείτε σε μια μεγάλη πράξη ιδεαλισμού. Απαλλάξτε την από τους επιγόνους του Χίτλερ, που μαζί εξοντώσαμε πριν 25 χρόνια. Στο όνομα της ιστορίας της και των μεγάλων θυσιών των τέκνων της για την Ελευθερία και τη Δημοκρατία, βγάλτε την Ελλάδα από την αρπαγή των διαφορών και των αντιθέσεών σας. Βοηθείστε το λαό της να μπει στο δρόμο της Δημοκρατίας και της Εθνικής Ανασυγκρότησης. Κάντε την Ελλάδα κέντρο και Ναό της ειρήνης. Και ελάτε εδώ, στη χώρα των Ολυμπιάδων και των Δελφών, να οικοδομήσετε, μαζί με όλους τους λαούς της γης, τη Νέα παγκόσμια Ειρήνη.

Ζάτουνα, 28.11.69

Πηγή: ΤΟ ΧΡΕΟΣ, ΠΕΡΙ ΤΕΧΝΗΣ