Έχω ζήσει επάνω στο πετσί μου, θα έλεγα, την περίοδο Πιουριφόι (πρεσβευτή των ΗΠΑ στην Ελλάδα στη δεκαετία του ’50) που επέβαλε τον δικό του Νόμο στη διαμόρφωση της εθνικής μας ζωής, με αποκορύφωμα να απαιτήσει να γίνει η εκτέλεση του Μπελογιάννη ημέρα Κυριακή. Το να μη γίνονται εκτελέσεις την Κυριακή ήταν μια ελάχιστη «παραχώρηση» του μετεμφυλιακού κράτους στις θρησκευτικές ανησυχίες των Ελλήνων πολιτών. Με άλλα λόγια, γνωρίζω καλά την αλαζονεία των ισχυρών που με τον α ή β τρόπο επιβάλλουν τη θέλησή τους επάνω στον δυστυχή μας Λαό.
Όμως οφείλω να ομολογήσω ότι ο σύγχρονος Πιουριφόι, κύριος Πάιατ, πρεσβευτής των ΗΠΑ στη χώρα μας, αναδείχθηκε πολύ ανώτερος του εκλιπόντος προκατόχου του. Γιατί κατάφερε να αναστατώσει μια χώρα και να διαιρέσει έναν Λαό μόνο και μόνο για να μπορέσει να βάλει τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ! Πρόκειται φυσικά για μια λεπτομέρεια μέσα στον μεγάλο χάρτη της συνολικής στρατηγικής του ΝΑΤΟ με τους γνωστούς του επιθετικούς του στόχους αλλά και τον κυρίαρχο στόχο αυτής της περιόδου, δηλαδή τη Ρωσία. Ειδικά λόγω της ιδιαιτερότητας της τουρκικής πολιτικής, το μεγάλο βάρος των νατοϊκών σχεδιασμών μεταφέρεται στη χώρα μας με την άνευ όρων συναίνεση της ελληνικής κυβέρνησης και στις τρεις χώρες των λεγομένων δυτικών Βαλκανίων, δηλαδή στην Αλβανία, στο Κοσσυφοπέδιο και στα Σκόπια.
Ομολογώ ότι με ανησυχεί αυτή η βιασύνη με την οποία, μεταξύ άλλων, επέλεξαν αυτόν τον «άτσαλο» και προκλητικό τρόπο για να υποχρεώσουν την ελληνική κυβέρνηση να σταματήσει να ασχολείται ουσιαστικά με το υπ’ αριθμόν ένα πρόβλημα, την οικονομία, για να αφιερωθεί στη δημιουργία μιας αληθινής θύελλας γύρω από το «Σκοπιανό» προκειμένου να κρύψει από τον Λαό τον αληθινό λόγο όλης αυτής της ολέθριας σκηνοθεσίας. Δηλαδή, την εντολή του κυρίου Πάιατ να αναγνωρίσει όπως όπως τα Σκόπια με ονομασία που να περιέχει τη λέξη «Μακεδονία» προκειμένου το μακρύ χέρι του ΝΑΤΟ να μεταφέρει τα Σκόπια με μια κίνηση ματ επάνω στη σκακιέρα της επιθετικής του προετοιμασίας και να τα μεταβάλλει σε μια επί πλέον βάση στα σκοτεινά του σχέδια.
Αναλογιζόμενος όλα αυτά ομολογώ ότι με καταθλίβει το να βλέπω ένα μέρος από τους απογόνους των συντρόφων και των συναγωνιστών μου να δέχονται να γίνεται η χώρα μας βάση για την εξόντωση της Ρωσίας. Και επί πλέον να βοηθούν να καταστούν τα Σκόπια βάση θανάτου για την εξόντωση του ρωσικού λαού. Ξεχνούν ότι η χώρα μας είχε πάντοτε αδελφικές σχέσεις με τη Ρωσία και εμείς οι Έλληνες κομμουνιστές παλέψαμε χέρι με χέρι με τον Κόκκινο Στρατό χύνοντας μαζί τους το αίμα μας για να ελευθερώσουμε τους λαούς της Ευρώπης από τον γερμανικό χιτλερισμό που έφτασε στο τελευταίο σκαλοπάτι της βαρβαρότητας με τα στρατόπεδα θανάτου.
Ένα τέτοιο στρατόπεδο έκαναν και οι Έλληνες φασίστες τη Μακρόνησο, που δεν ξεχνάει κι ούτε θα ξεχάσει ποτέ ποιοι ήταν οι φίλοι μας και ποιοι οι εχθροί μας. Μπορεί σήμερα να μην έχουμε φανερά εχθρούς, έχουμε όμως φίλους από τους οποίους ως Μακρονησιώτης ζητώ συγγνώμη, γιατί επί πλέον θεωρώ τον ρωσικό λαό βασικό στήριγμα της Παγκόσμιας Ειρήνης. Άλλωστε θα το γνωρίζουν ασφαλώς κι αυτοί ότι η σημερινή κυβέρνηση που μεταβλήθηκε σε τυφλό όργανο του ΝΑΤΟ δεν εκπροσωπεί τον ελληνικό λαό, γι’ αυτό και δεν προχώρησε σε Δημοψήφισμα.
Η μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας θέλει την Ελλάδα φορέα Ειρήνης και Συναδέλφωσης των λαών. Άλλωστε δεν βρέθηκε ποτέ ως σήμερα στο πλευρό δυνάμεων που απεργάζονται τον επιθετικό πόλεμο και την καταστροφή με βάση οποιαδήποτε ιδεολογήματα και δικαιολογίες.
Ο πόλεμος είναι για τους Έλληνες το απόλυτο Κακό. Εκτός κι αν δεχθούμε επίθεση, οπότε είμαστε αναγκασμένοι να αμυνθούμε. Στην προκειμένη περίπτωση, οι πολεμικές βάσεις στη χώρα μας και στα Βαλκάνια δεν εξυπηρετούν τα συμφέρονται των λαών μας αλλά ξένα που δεν μας αφορούν και το μόνο που καταφέρνουν είναι να μας εκθέτουν σε μεγάλους κινδύνους. Ας το έχουν υπ’ όψιν τους όσοι θα διεκδικήσουν την κυβερνητική εξουσία στις προσεχείς εκλογές.
Αθήνα, 25/1/2019
Μίκης Θεοδωράκης
Πρόταση προς τους θεοδωρακιστές:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κορυφαίο άρθρο του Μίκη μάς δείχνει τον δρόμο.
Εμείς οι θεοδωρακιστές έχουμε χρέος απέναντι στην πατρίδα μας αλλά και στον εαυτό μας να συνεχίσουμε τη διάδοση των ιδεών μας και των προτάσεων μας.
Μη νομίζετε, αγαπητοί φίλοι, ότι δεν μας υπολογίζουν. Από τη μια ο λαός στέκεται θετικά στις προτάσεις και τις σκέψεις του Μίκη και σύσσωμος τον αγαπά και από την άλλη το σύστημα αντιδρά με τον γνωστό τρόπο…
Αυτό είναι πολύ καλό. Και μόνο το γεγονός ότι ένα εθνομηδενιστικό περιοδικό αφιέρωσε το editorial του τελευταίου τεύχους του «ενάντια στον θεοδωρακισμό» (αυτός ήταν ο τίτλος της παραγράφου!) δείχνει ότι μας θεωρούν υπολογίσιμη δύναμη. Αλλά όχι μόνον το editorial. Όλα σχεδόν τα άρθρα του περιοδικού κάνουν αντιθεοδωρακική προπαγάνδα και σχολιάζουν αρνητικά (έως και υβριστικά) όχι μόνον τις απόψεις του Μίκη και τη μουσική του, αλλά και όλους όσοι κατά καιρούς πρόβαλαν τις ίδιες ή παρόμοιες σκέψεις ή θέσεις με τον Μίκη Θεοδωράκη.
Αυτό δείχνει ότι το σύστημα ανησυχεί. Γιατί τώρα που έσπασε η τρομοκρατία και μπορούμε πλέον να μιλάμε για τον Μίκη και τις ιδέες του, χωρίς να μας πετροβολούν με λόγια και βίαιες αντιδράσεις, το σύστημα φοβάται μήπως φανεί η δύναμή μας.
Ας παραδεχτούμε ότι εδώ έχουμε σημειώσει μια πρώτη νίκη: Ο Μίκης από το 2010 είναι στους δρόμους –όχι ότι έπαψε ποτέ να είναι, αλλά ας περιοριστώ στα χρόνια των Μνημονίων– και έσπασε την τρομοκρατία με τις μεγάλες εκδηλώσεις και διαδηλώσεις . Από την άλλη εμείς συμβάλλαμε, ο καθένας με τις δυνάμεις του αλλά και όλοι μαζί, στη διάδοση των ιδεών του, που έγιναν και δικές μας ιδέες.
Έτσι, οι ατελείωτες ώρες δουλειάς των συντελεστών και συνεργατών του μπλογκ «θεοδωρακισμός», οι ατέλειωτες ώρες δουλειάς των διαχειριστών σελίδων του facebook, οι εκδηλώσεις, τα κείμενα κ.λπ. όλα αυτά συνέβαλαν να γνωρίσει ένα μέρους του ο λαού τις ιδέες μας. Όμως, υπάρχουν χιλιάδες άνθρωποι που ακόμα δεν έχουν έρθει σε επαφή με τις ιδέες μας. Χιλιάδες άνθρωποι που καθημερινά σερφάρουν στο διαδίκτυο μόνο στις συστημικές κυρίως ιστοσελίδες και ιστολόγια.
Επομένως, το σύστημα «βομβαρδίζει» με χίλια. Κι εμείς όμως αν ενώσουμε τις δυνάμεις μας (έστω τις ιντερνετικές) μπορούμε να συμβάλλουμε καθοριστικά στην ενημέρωση του κόσμου για τις ιδέες και τις θέσεις μας.
Νομίζω ότι σήμερα μπροστά στον νέο κίνδυνο που απειλεί την πατρίδα μας, δηλαδή στον κίνδυνο του διαμελισμού της χώρας και της πλήρους κατάλυσης του πολιτισμού μας, πρέπει δράσουμε συντονισμένα. Κατάλυση του πολιτισμού ενός έθνους σημαίνει διάλυση του ίδιου του έθνους και τελικά του καθενός και της καθεμιάς μας.
Ο Μίκης κάπου γράφει ότι ακόμα και ένας άνθρωπος να μείνει όρθιος στη θύελλα της εποχής μας τότε το κακό θα έχει ηττηθεί. Εμείς είμαστε θεοδωρακιστές, που σημαίνει ότι είμαστε εκείνοι που θα μείνουμε όρθιοι. Ευτυχώς είμαστε περισσότεροι από έναν, όμως πρέπει να δράσουμε όλοι μαζί σαν ένας.
Αναστασία Βούλγαρη