Επιστολή του καπετάν Νικηφόρου με αφορμή το Μακεδονικό ζήτημα το 1992!

Δείτε επίσης:

Μήνυμα των παιδιών του Καπετάν Νικηφόρου στον Θεοδωρακισμό για την επανέκδοση του "ΑΝΤΑΡΤΗΣ στα βουνά της Ρούμελης"

Με αφορμή το θέμα που κυριαρχεί στην επικαιρότητα, σχετικά με τις τελευταίες διαβουλεύσεις που δρομολογούνται πάνω στο Μακεδονικό ζήτημα και την ονομασία της χώρας των Σκοπίων, λάβαμε στο ηλεκτρονικό μας ταχυδρομείο την παρακάτω επιστολή από τα παιδιά του αντάρτη Συνταγμάρχη "καπετάν Νικηφόρου", κατά κόσμον Δημ. Ν. Δημητρίου! Η επιστολή εστάλθηκε από τον Νικηφόρο προς την γαλλική εφημερίδα Le Monde (μτφρ: ο κόσμος, εξ ου και η προσφώνηση "ο Μοντ" του Νικηφόρου στην επιστολή) τον Μάιο του 1992, όταν ζούσαμε ξανά παρόμοιες στιγμές, με τους "συμμάχους" να πιέζουν ώστε να δεχθεί η ελληνική κυβέρνηση τον όρο "Μακεδονία" για την ονομασία του νεοσύστατου ανεξάρτητου κράτος των Σκοπίων! Ήταν η εποχή που ο Μίκης Θεοδωράκης, ήρθε σε σύγκρουση με τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη σχετικά με την αντιμετώπιση του τελευταίου στο θέμα της ονομασίας της χώρας των Σκοπίων ως "Μακεδονία" ή "ΠΓΔΜ" (Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονίας). Αυτή η σύγκρουση, αποτέλεσε ακόμη έναν λόγο για την παραίτηση του Μίκη Θεοδωράκη από την κυβέρνηση το 1992.

Η επιστολή του Νικηφόρου ωστόσο, του πρώτου βαθμοφόρου στρατιωτικού που εντάχθηκε στις τάξεις του ΕΛΑΣ ενάντια στην γερμανική εισβολή στην Ελλάδα στον Β' Π.Π., δείχνει περίτρανα το σθένος της πατριωτικής ΕΑΜικής Αριστεράς. Ένα σθένος που διακρίνει ακόμη τον Μίκη Θεοδωράκη! Ένα σθένος που μετά λύπης μας διαπιστώνουμε πως λείπει από την σημερινή Αριστερά στη πλειονότητά της. Κι αυτή η απεμπόληση του αγνού πατριωτικού σθένους από την σημερινή Αριστερά, είναι και ο κυριότερος λόγος που υψώνουν "ανάστημα" ακροδεξιοί και νεοναζί με τον μανδύα των πατριωτών, καπηλευόμενοι εθνικά σύμβολα και έννοιες που κάποτε κουβαλούσαν μαζί τους στα ξερονήσια οι Αριστεροί.

Ευχαριστούμε θερμά τα παιδιά του καπετάν Νικηφόρου για την επιστολή που παραθέτεται παρακάτω και ευελπιστούμε το Μακεδονικό ζήτημα με την ονομασία της χώρας των Σκοπίων να σταθεί αφορμή, να ενωθούν ξανά οι Έλληνες, μέσα στην χειρότερη κρίση της μεταπολεμικής Ελλάδας.

Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού/Theodorakism

Δημ. Ν. Δημητρίου - Νικηφόρος

Συνταγματάρχης ε.α.

Τσακύρογλου 8 – Ν. Σμύρνη

Αθήνα – 171.22

τηλ. ..............                                                                                                   27 Μαΐου 1992

Προς την εφημερίδα “Λε Μοντ” - Παρίσι

(Μέσω των εφημερίδων της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης).

Αξιότιμε Κύριε Διευθυντά,

            Το να σε αδικούν οι περιφρονητές των αξιών της ανθρωπότητας, προκαλεί ευνόητη οργή. Το να σε αδικεί όμως κάποιος, που του ανήκει τιμητικό παρελθόν ως προς τις αξίες αυτές, είναι τελείως άλλο πράγμα. Γι’ αυτό, εμείς οι Έλληνες, μείναμε κατάπληκτοι από το τελευταίο άρθρο της εφημερίδας σας κατά της χώρας μας.

Κατηγορείτε την πατρίδα μας ότι δημιουργεί προβλήματα στον κόσμο. Επειδή κάνουμε τι; Επειδή αρνούμαστε στους σκοπιανούς το δικαίωμα, όχι μόνο να σφετεριστούν ένα αποκλειστικά ελληνικό όνομα της Ιστορίας για το Κράτος τους, που δεν υπήρχε έως χθες, αλλά και να διακηρύσσουν μέσα από το συνταγματικό τους χάρτη, ότι αποσκοπούν στο διαμελισμό της Ελλάδας; Πόσο θα μας εκτιμούσατε, αν μέναμε αδιάφοροι απέναντι σε μια τέτοια πρόκληση; Ζείτε, οι Γάλλοι, μέσα σε συνθήκες μέγιστης εθνικής ασφάλειας. Οι Έλληνες, όμως, ζούμε σε περιοχή υψίστου κινδύνου να υποστούμε τις συνέπειες μιας νέας γενοκτονίας εναντίον μας. Όλες οι περιοχές γύρω μας υπήρξαν στο παρελθόν τόποι τέτοιων τραγωδιών κατά του ελληνισμού. Ποιος λοιπόν αποτελεί στην περίπτωση αυτή πρόβλημα για τον κόσμο; Εμείς, οι Έλληνες, που απειλούμαστε με το μέγιστο κακό της ζωής ή όσοι απεργάζονται το κακό αυτό, καθώς και όσοι αδιαφορούν γι’ αυτό; Η Γαλλία θεωρήθηκε από πολλούς πρόβλημα για τον κόσμο όταν πολεμούσε κατά των Βιετναμέζων ή κατά των Αλγερινών. Είναι όμοιο σήμερα το πρόβλημα της Ελλάδας απέναντι των σκοπιανών; Πού είναι ο κόσμος του Β΄ Π. Π., αν δεν τον βρίσκουμε πρώτα στις σελίδες του Μοντ; Πόσο ιερότερες, από την δική μας αγωνία και το δικό μας δίκηο, είναι οι απαιτήσεις των σκοπιανών εναντίον μας; Η Γαλλία, μαζί με το λαμπρό της παρελθόν, έχει και ένα βαρύ ιστορικό ευθυνών για όσα υπέστη ο Ελληνισμός σε διάφορες ιστορικές εποχές. Γιατί να θέλει ο Μοντ να σπρώξει τη χώρα του σε συμπεριφορά νέας τέτοιας ενοχής εναντίον μας ; Δεν έχει σήμερα η Γαλλία Ουγκώ να μας υπερασπιστούν; 

Θέλουν να μας υποχρεώσουν οι ισχυροί της γης να υποκύψουμε στον κ. Γκληγκόρωφ; Τότε όμως, εμείς μεν θα έχουμε αδικότατα ταπεινωθεί. Οι ισχυροί όμως της γης θα έχουν δικαιότατα ατιμασθεί. Και τι κόσμο θα οικοδομήσουν, ενεργώντας προς μια τέτοια κατεύθυνση, στην εποχή της παγκόσμιας νομιμότητας, που διαμορφώνεται ήδη; Δε χρειάζεται να επικαλεστούμε κανέναν από τους τίτλους μας απέναντι των σκοπιανών μιλώντας στον “Μοντ” της Γαλλίας. Στο όνομα της ηθικής και του δικαίου και του φυσικού νόμου, επιχειρούμε να υπερασπιστούμε τον εαυτό μας. Και αν υποχρεωθούμε, θα δώσουμε ένα νέο υπόδειγμα αυτοθυσίας στον κόσμο. Και εθνικής και ανθρώπινης τιμής. Λυπούμαι, που υποχρεώθηκα να γράψω σε τέτοιον τόνο προς τον “Μοντ”.

Με την κατάπληξή μου αμείωτη 

  Δ. Δημητρίου – Συν/ρχης ε.α.