Γράφει ο …Σπινθήρας: Η μικρή Νάντια, τα μαλάκια και η …βαζελίνη!

Δέχθηκα ένα τηλεφώνημα από κάποιον καλό φίλο που με ενημέρωσε για την συνέντευξη της Νάντιας Βαλαβάνη στα ΝΕΑ, με αφορμή την έκδοση του νέου της βιβλίου (δεν αναφέρω τον τίτλο, διότι θα γελάσετε και θα χαλάσετε τον σοβαρό χαρακτήρα της στήλης!).

Βρήκα και διάβασα κι εγώ λοιπόν την συνέντευξη στο Δημήτρη Μανιάτη της πρώην Αναπληρώτριας Υπουργού Οικονομικών με την κυβέρνηση της «πρώτης φοράς αριστεράς» τον Ιανουάριο του 2015.

Πολύ ωραία τα λέει η κα Βαλαβάνη. Ιδιαίτερα στα συμπεράσματα που βγάζει για το σήμερα. Όταν όμως ο δημοσιογράφος της αναφέρει την «κρίσιμη» ερώτηση, τι γύρευε η χριστιανή στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, ακόμη και μετά την συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου 2015, τι απαντά η κα Βαλαβάνη: «Ανάμεσα στη συμφωνία της 20ης Φεβρουαρίου και το Τρίτο Μνημόνιο υπάρχει άβυσσος. Η πρώτη ήταν «συνθηκολόγηση» για κέρδισμα χρόνου».

Μάλιστα. «Κέρδισμα χρόνου» χαρακτηρίζει την συμφωνία της 20^ης Φεβρουαρίου του 2015. Τον προάγγελο δηλαδή του Τρίτου Μνημονίου, το οποίο βέβαια η κα Βαλαβάνη δεν ψήφισε στις 15 Ιουλίου του ίδιου έτους, αποχωρώντας από τον ΣΥΡΙΖΑ με τους υπολοίπους των ομάδων Λαφαζάνη, Κωνσταντοπούλου κ.α. Ναι, δεν ψήφισε. Αλλά μήπως με την συμμετοχή της σε αυτήν την κυβέρνηση, ΣΤΗΡΙΞΕ αυτή την πολιτική; Μιλάμε για πέντε χαμένους μήνες δηλαδή (Φεβρ.-Ιουλ. 2015), που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ έπαιζε τη «σκληρή διαπραγμάτευση», πριν σύρει έναν Λαό στο Δημοψήφισμα και έπειτα τον γράψει στα παλιά της υποδήματα, διεξάγοντας …εκλογές!

Τι περίμενε από αυτήν την κυβέρνηση η κα Βαλαβάνη; Ποια ήταν η φιλοδοξία της; Να θεσπίσει κάποια «λίγα μέτρα ανακούφισης των πολιτών»;

Βρίσκεσαι δηλαδή στο τιμόνι μίας χώρας υπό καθεστώς Μνημονίων και πλήρως παραιτημένος από την Εθνική σου Κυριαρχία και με απόλυτη απώλεια Εθνικής Ανεξαρτησίας, η ανεργία στο 40%, οι νέοι μεταναστεύουν, οι γέροι πεθαίνουν χωρίς φάρμακα, οικογένειες καταρρέουν, άνθρωποι αυτοκτονούν, και τι κάνεις; Αναλαμβάνεις ένα Υπουργείο για να θεσπίσεις λίγα μέτρα ανακούφισης των πολιτών;;; Ή μήπως δεν τα ήξερε η κα Βαλαβάνη τα περί απώλειας Εθνικής Κυριαρχίας και Ανεξαρτησίας; Δεν ήξερε πως γη, αέρας, θάλασσα και Λαός είναι υποθηκευμένα στους επικυρίαρχους Αμερικανούς (ΔΝΤ) και Ευρωπαϊους (Ε.Ε.); Δεν ήξερε πως δεν μπορεί να πάρει ανάσα, αν δεν το επιτρέψει το μεγάλο αφεντικό;

Δεν ήξερε η κα Βαλαβάνη πως οι ράγες του τραίνου της διακυβέρνησης οδηγούσαν αποκλειστικά και μόνο στο …Βερολίνο; Δεν ήξερε πως σε όποιο βαγόνι και να επιβιβαζόταν, ακόμη και στο πρώτο του Μηχανοδηγού, η πορεία θα ήταν προδιαγεγραμμένη από το 2010 και την υπογραφή του πρώτου Μνημονίου;

Το πρώτο Μνημόνιο που έκανε τον Μίκη Θεοδωράκη να οργώσει την Ελλάδα και  να φωνάζει «ΣΠΑΣΤΕ ΤΙΣ ΡΑΓΕΣ»! Δηλαδή ο Μίκης Θεοδωράκης ήταν κορόιδο που δεν «τσίμπησε» στο σαγηνευτικό άρωμα της εξουσίας, που είχε κυκλώσει τον ΣΥΡΙΖΑ από το 2012! Μήπως αμφιβάλει κανείς πως αν ο Μίκης Θεοδωράκης στήριζε τον ΣΥΡΙΖΑ με το Κίνημα Ανεξάρτητων Πολιτών και τις 100άδες Σπίθες ανά την Ελλάδα το 2012 ή το 2015, αυτή τη στιγμή θα ήταν αρκετοί Σπιθιστές στα έδρανα της Βουλής να …γαυγίζουν όπως κάνουν οι υπόλοιποι αντιπολιτευόμενοι στην πολιτική των Μνημονίων!

Δεν άκουσε ποτέ λοιπόν η κα Βαλαβάνη τον Μίκη Θεοδωράκη να προειδοποιεί για την πορεία του τραίνου που οδηγούσε στην ποδιά της Μέρκελ; Ξέρεις ποιον Μίκη κα Βαλαβάνη. Τον ίδιο Μίκη που κάποιες 10ετίες πριν, μικρή θα γνώρισες κάποια στιγμή στην Κρήτη (δεν μπορεί!), πλάι στον αείμνηστο αγωνιστή πατέρα σου, Γιώργο, όταν μεταπολιτευτικά μαζί με τον Μίκη γύριζαν την Κρήτη ως αληθινοί Κρητικοί Αριστεροι Αγωνιστές. Δεν τον θυμήθηκες λοιπόν τον Μίκη, τον οποίο σίγουρα θα θαύμαζες στους αγώνες σου στο Πολυτεχνείο. Τον Μίκη, τα τραγούδια του οποίου τραγούδησες πριν έξι μήνες, κατά τη διάρκεια της παρουσίασης βιβλίου που κυκλοφόρησε για την οικογένειά σου με αφορμή τα 20 χρόνια από τον θάνατο του πατέρα σου, στη Κρήτη!

Και τώρα κα Βαλαβάνη τρέχεις πίσω από τον Παναγιώτη Λαφαζάνη και μιλάς για …αντιμνημονιακά Μέτωπα! Γιατί λοιπόν κα Βαλαβάνη έκλεισες αυτιά και μάτια τότε που ο Μίκης σας φώναζε κι εσένα, και τον Alexis και τον Λαφαζάνη και την Κωνσταντοπούλου και ρίχνονταν στα χημικά της πλατείας Συντάγματος, ένα απόγευμα της 12^ης Φεβρουαρίου του 2012;

Η ερώτηση είναι ρητορική…

Τόσο ρητορική η ερώτηση, όσο ξεκάθαρη και η απάντηση, όχι μόνο για τη Νάντια Βαλαβάνη, αλλά και για κάθε πολιτικό …πλάσμα της μολυσμένης θάλασσας των Μνημονίων, στην οποία κολυμπούν ανέμελα εδώ και έξι χρόνια τα μέλη της «αμαρτωλής» βουλής!

Μήπως ίδια δεν είναι η απάντηση και για τα …Στρείδια του κομμουνιστικού κόμματος, που κλεισμένα στο καβούκι τους φωνάζουν και τσιρίζουν εκ του ασφαλούς εντός της Βουλής με σκοπό να διεκδικήσουν ή να διατηρήσουν την 3^η ή 4^η θέση των εθνικών Εκλογών, συνεχίζοντας τον άοκνο αγώνα τους ενάντια στην καπιταλιστική πολιτική, την ιμπεριαλιστική λαίλαπα, τα αδηφάγα μονοπώλια και τον …ευρωμονόδρομο!

Και δίπλα στα στρείδια, βρίσκονταν και βρίσκονται και τα …Μαλάκια του ΣΥΡΙΖΑ, εντός ή εκτός κυβέρνησης! Μα τι μαλάκια είναι αυτά θέ μου! Μαλάκια με γάτζους, γύρω από τις καρέκλες τους. Καιροσκοπικά, οπορτουνιστικά, τυχοδιωκτικά μαλάκια, της οικογενείας των μεγάλων μαλακίων, που το δίχως άλλο, θα αποτελέσουν στο μέλλον αντικείμενο εκτενούς μελέτης στην Μαλακιολογία, από τον κάθε Μαλακιολόγο.

Την ίδια στιγμή που στην ίδια μολυσμένη πολιτική θάλασσα κινούνται με τον γνωστό πλάγιο βηματισμό τους και οι …Χρυσοί κάβουρες της οικογενείας των νεοναζί! Με την δεξιά τους δαγκάνα υψωμένη και ανοικτή, να χαιρετούν το ζοφερό μέλλον. Δαγκώνοντας που και που στα κρυφά.  Χρυσοί Κάβουρες που θρέφονται από τα υπολείμματα των στρειδιών και των μαλακίων. Αφοδεύοντας ανεξέλεγκτα στην πολιτική θάλασσα, μολύνοντάς την κι αυτοί με την σειρά τους.

Μέχρι που δεν βρίσκεται ούτε ένα σημείο της θάλασσας αμόλυντο, να κολυμπήσει και κανένα ψαράκι, κανένα μαριδάκι ή καμία γόπα… Όλα μαύρα, δίχως οι αχτίδες του Ήλιου να μπορέσουν να φεγγοβολήσουν πάνω στα τόσο όμορφα κοράλια και γερά, αρχαία βράχια.

Τόσο μαύρα τα βλέπουν όλα τα ψαράκια, που όταν διακρίνουν στο βάθος ένα πολύχρωμο ψάρι κλόουν τον περνούν για …λύση! Ένα ψάρι κλόουν, έξι μηνών πολιτικό κρατούμενο!

Εκεί βρισκόμαστε αγαπητοί μου συν-λουόμενοι σήμερα. Στο μαύρο σημείο, που κάποιοι χαίρονται για τις …παχυλές συντάξεις που μοιράζει o Alexis στους συνταξιούχους που πριν ο ίδιος είχε μαδήσει. Και κάποιοι άλλοι περιμένουν τις εκλογές για να ψηφίσουν λέει τον …Κυριάκο!

Διότι, στρατιωτική χούντα ήταν ο Παπαδόπουλος, οικονομικοπολιτική χούντα και οι Μνημονιακοί Παπανδρέηδες, ΣαμαροΒενιζέλοι, χούντα και ο Μνημόνιος Νο3 Τσίπρας, χούντα θα είναι και ο Κούλης.

Ενώ όμως ο Παπαδόπουλος μας έδινε χούντα χωρίς… σάλιο, οι Σαμαροβενιζέλοι και Τσιπραίοι μας την δίνουν με σάλιο, ο Κούλης ελπίζουμε να χρησιμοποιήσει …βαζελίνη!

Ο Σπινθήρας

info@theodorakism.gr