Τα κροκοδείλια δάκρυα των... Κωνσταντακόπουλων

Με έκπληξη διαβάσαμε στην εφημερίδα «Το Παρόν της Κυριακής» (25.3.16) το κείμενο του Δημήτρη Κωνσταντακόπουλου με τίτλο «Η Παγίδα κλείνει».

Καθώς η υποκρισία του συντάκτη ξεπερνάει τα εσκαμμένα, αποφασίσαμε να τοποθετηθούμε.

Μιλάει ο κ. Κωνσταντακόπουλος για τις Δανειακές Συμβάσεις, το «Μακεδονικό», τον κίνδυνο της αναγνώρισης του Κοσσόβου, τους πολέμους του ΝΑΤΟ, τους κινδύνους από την Τουρκία την απώλεια της λαϊκής, κρατικής και εθνικής κυριαρχίας, τον κίνδυνο απώλειας του ίδιου του κράτους, κάνει κριτική στις «αντιμνημονιακές δυνάμεις» που οδηγήθηκαν στη συνθηκολόγηση, αφού προηγουμένως είχαν εμποδίζει τη δημιουργία λαϊκού κινήματος, κάνει κριτική στην κυβέρνηση για «έλλειμμα» στα εθνικά θέματα και τολμά να μιλά για κινητοποίηση του λαού και για την ανάγκη μιας «εθνικής ηγεσίας υψηλότατου επιπέδου».

Σοβαρά κ. Κωνσταντακόπουλε; Τώρα τα θυμηθήκατε; Μάλλον μας δουλεύετε και κοροϊδεύετε τους αναγνώστες.

Αλλά ας τα πάρουμε τα πράματα από την αρχή:

ΙΔΡΥΤΙΚΗ ΔΙΑΚΗΡΥΞΗ του Μίκη Θεοδωράκη για την Σπίθα, Δεκέμβριος 2010:

(Αποσπάσματα. Οι τίτλοι των παρακάτω παραγράφων δικοί μας)

«Η χώρα μας από την εποχή του Εμφυλίου πολέμου βρίσκεται κάτω από συνεχή έλεγχο και εξάρτηση από τις ΗΠΑ»

Μνημόνιο

(Από την εκφώνηση του κ. Γιώργου Κασιμάτη)

Από την πρώτη δανειακή σύμβαση: “Ούτε ο Δανειολήπτης (δηλαδή η Ελλάδα) ούτε τα περιουσιακά του στοιχεία έχουν ασυλία λόγω εθνικής κυριαρχίας ή για οποιονδήποτε άλλο λόγο σε περίπτωση: δίκης, κατάσχεσης (συντηρητικής ή αναγκαστικής) είτε αναγκαστικής εκτέλεσης και σε οποιαδήποτε περίπτωση άλλης ενέργειας ή διαδικασίας σχετικά με τη Σύμβαση”.

«Σε άλλη θέση της Σύμβασης ορίζεται ότι η Ελλάδα παραιτείται από τα δικαιώματα εθνικής κυριαρχίας "αμετάκλητα και άνευ όρων".

Ένας τέτοιος όρος δεν υπογράφεται ούτε με το πιστόλι στον κρόταφο. Έναν τέτοιον όρο μόνο ένας Shylock μπορούσε να τον σκεφθεί. Τέτοιος όρος μπαίνει για πρώτη φορά σε σύμβαση δανείου στην ιστορία της ανθρωπότητας».

Η «Κοσσοβοποίηση» της Ελλάδας μέσω του ΔΝΤ

«…Όπως όμως φαίνεται, τα συμφέροντα και η πολιτική των ΗΠΑ είναι για τη σημερινή κυβέρνηση (σ.σ. ενν. κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, εν τούτοις αφορά όλες τις μετέπειτα κυβερνήσεις και την σημερινή) πολύ ανώτερα από τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Αυτή είναι η γυμνή αλήθεια, που δείχνει ακόμα και στους πιο δύσπιστους τον βαθμό της εξάρτησης της χώρας μας, όπως επίσης αποκαλύπτει και τον ρόλο του ΔΝΤ για μια βαθύτερη διείσδυση της ξένης εξάρτησης, ώστε η Ελλάδα να μεταβληθεί όπως το Κόσσοβο, η Αλβανία και τα Σκόπια σε ένα απλό προτεκτοράτο των ΗΠΑ…»

Ο πραγματικός ρόλος του ΔΝΤ

Με μια εκτενή ανάλυση ο Μίκης αποδεικνύει ότι το ΔΝΤ είναι άμεσα συνδεδεμένο με τις δικτατορίες επιβλήθηκαν στην  Αργεντινή, την Βολιβία, την Βραζιλία, την Χιλή του Πινοσέτ, το Ελ Σαλβαντόρ, την Αιθιοπία, την Αϊτή, την Ινδονησία, την Κένυα, την Λιβερία, το Μαλάουι, τη Νιγηρία, το Πακιστάν (σε δύο δικτατορίες από το 1977 μέχρι το 2008), την Παραγουάη, τις Φιλιππίνες, την Σομαλία, το Σουδάν, την Ταϋλάνδη, το Ζαΐρ (Κονγκό) και καταλήγει:

«Το ΔΝΤ λοιπόν δεν είναι μια συνηθισμένη Τράπεζα που δέχθηκε να μας δανείσει από καλοσύνη και συμπόνια αλλά προ παντός ένας πολιτικός οργανισμός στην υπηρεσία των συμφερόντων των ΗΠΑ. Εάν η αμερικανική πολεμική μηχανή έχει αποστολή της να υπηρετεί με βίαια μέσα την ιμπεριαλιστική της πολιτική, το ΔΝΤ είναι ο άλλος σιδηρούς της βραχίων, που με διαφορετικούς τρόπους, δηλαδή τον έλεγχο της οικονομίας, διεισδύει στο εσωτερικό μιας χώρας, προκειμένου να την οδηγήσει στο σημείο εκείνο οικονομικής και κοινωνικής αποσύνθεσης που θα τη μεταβάλει σε ένα πειθήνιο πιόνι πάνω στη σκακιέρα της πλανητικής της στρατηγικής».

Η επιχείρηση υποβάθμισης (πρωτότυπος τίτλος παραγράφου)

«Άλλωστε, η έλευση του ΔΝΤ στη χώρα μας είναι το κερασάκι επάνω στην τούρτα μιας σειράς επεμβάσεων, που ξεκίνησαν από το 1974 και που άλλαζαν συστηματικά τον κοινωνικό, πολιτικό, μορφωτικό, ηθικό και πολιτιστικό χάρτη της χώρας. Τα φαινόμενα εξάπλωσης της υποκουλτούρας, της διαφθοράς και της πτώσης του ήθους και του μορφωτικού μας επιπέδου δεν προέκυψαν εξ ουρανού αιφνιδιαστικά αλλά δημιουργήθηκαν συστηματικά και επίμονα χάρη σε συγκεκριμένες πολιτικές και ενέργειες σε όλους τους χώρους του εθνικού μας γίγνεσθαι, ώστε φτάνοντας κάποτε στο τελευταίο στάδιο, με την απειλή της πτώχευσης, να είναι ο λαός από κάθε άποψη αφοπλισμένος και να καταστεί εύκολη λεία στα σατανικά σχέδια που έφτασαν στο σημείο να μας κάνουν να ξεχάσουμε ακόμα και το ότι είμαστε Έλληνες!

Οι υπεύθυνοι της συστηματικής προσπάθειας για την κατεδάφιση της Ελληνικότητας, του Έθνους, της Ιστορίας μας και του Πολιτισμού μας, που ο καθένας γνωρίζει ποιοι είναι και ποιοι τους στηρίζουν, αποτελούν ένα κρίκο στην αλυσίδα των αρνητικών ενεργειών που προανέφερα, των οποίων οι επιπτώσεις φαίνονται σήμερα καθαρά από τις αντιδράσεις και τη στάση του λαού μας μπροστά στη λαίλαπα των αντιλαϊκών μέτρων:

Λαός ζαλισμένος, αμήχανος, φοβισμένος, αποπροσανατολισμένος αλλά και θυμωμένος, που δεν έχει καταλάβει ακόμα τι του συμβαίνει και γι' αυτό πιάνεται από τα μαλλιά του για να μην πνιγεί.

Μάλιστα, αυτοί οι κύκλοι που ανέλαβαν την αποδόμηση του εθνικού, ιστορικού και παραδοσιακού μας χαρακτήρα, αγκαλιάστηκαν από την παρούσα κυβέρνηση τοποθετούμενοι σε υψηλές θέσεις στον πιο ευαίσθητο τομέα της διάπλασης της σκέψης, της συνείδησης και του χαρακτήρα των νέων Ελληνίδων και Ελλήνων, στο υπουργείο Παιδείας. Είναι δε χαρακτηριστικό το ότι δόθηκαν νέα ονόματα στα υπουργεία, μόνο και μόνο για να εξαλειφθεί η λέξη «Εθνικό, Εθνικός». Όπως και η Μακεδονία και το Αιγαίο (άραγε ποιους ενοχλούν;). Σκεφτείτε επί τέλους, αγαπητοί συμπατριώτες, δίχως τον φανατισμό των κομματικών παρωπίδων. Κατά τη γνώμη σας, τι σηματοδοτεί αυτή η απέχθεια προς τη λέξη «Έθνος»; Ποιος έχει συμφέρον να εξαλείψει τη λέξη και την έννοια «Έθνος», που αποτελεί την κύρια συγκολλητική δύναμη που μας ενώνει όλους, Δεξιούς, Κεντρώους, Αριστερούς, πλούσιους, φτωχούς, μορφωμένους, αμόρφωτους, όλους ανεξαιρέτως τους Έλληνες, που αν τύχει να ενωθούν όλοι μαζί και σχηματίσουν μια γροθιά, όπως έγινε στις 28 Οκτωβρίου του 1940, αποτελούν δύναμη που μπορεί όχι μόνο να αντισταθεί αλλά και να νικήσει;»

Αιγαίο -Τουρκία

Στις 14 Οκτωβρίου 2006,  «οι υπουργοί Εξωτερικών και Αμύνης Ελλάδας και Τουρκίας συμφώνησαν κατ' αρχήν σε όλα στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, αν και η Συμμαχία από τον Αύγουστο του 2006 θεωρεί σε επίσημα έγγραφά της ότι η Ελλάδα δεν έχει κατ' ουσίαν κυριαρχικά δικαιώματα στα νησιά ανατολικά από τη μέση του Αιγαίου.

Υπενθυμίζεται ότι το ΝΑΤΟ στις 26 Αυγούστου 2006 εξέδωσε δύο βασικές διαταγές, με τις οποίες απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά του υποστρατηγείου της Λάρισας να προσεγγίζουν εγγύτερα των 6 ν.μ. από τις ακτές των νήσων του Αν. Αιγαίου, να πετάνε πάνω από αυτά και να προσγειώνονται σ' αυτά.

Το θέμα μπορεί να θεωρείται απίστευτο, αλλά αποτελεί τραγική πραγματικότητα για τη χώρα και είναι καταστροφικό για τα κυριαρχικά αλλά και τα οικονομικά δικαιώματά της.

Με τις διαταγές του αυτές, το ΝΑΤΟ δεν θεωρεί μόνον αποστρατιωτικοποιημένα τα 21 νησιά, αλλά αμφισβητεί ακόμα και ότι τα νησιά αυτά είναι ελληνικά. Και αυτό γιατί, σύμφωνα με την ισχύουσα διεθνή νομοθεσία της Σύμβασης του Σικάγου, απαγορεύεται στα στρατιωτικά αεροσκάφη μιας χώρας να πετούν στον εναέριο χώρο άλλης χώρας, διότι αυτός ο χώρος αποτελεί κυριαρχία. Ετσι το ΝΑΤΟ με τις διαταγές του δείχνει και καθορίζει ότι τα νησιά του ανατολικού Αιγαίου δεν αποτελούν ελληνική κυριαρχία, αλλά "ξένο κράτος", αφού απαγορεύει στα ελληνικά μαχητικά να πετάνε πάνω από αυτά.

Και όμως, από το 2006 μέχρι και σήμερα καμία ελληνική κυβέρνηση δεν έχει αντιδράσει και δεν έχει θέσει ως απαράβατο όρο την άμεση ανάκληση των διαταγών του ΝΑΤΟ. Αλλά ούτε και τώρα, κατά τις διαβουλεύσεις εν όψει της Συνόδου Κορυφής της Λισαβόνας τον Νοέμβριο, έχει τεθεί θέμα βέτο στο νέο δόγμα του ΝΑΤΟ, το οποίο με τις αποφάσεις του φάσκει και αντιφάσκει, παραγνωρίζει διεθνείς συνθήκες και δείχνει να εξυπηρετεί ιδιοτελή συμφέροντα».

Σκόπια - Κόσσοβο

«Με το όχημα του ονόματος, βυσσοδομούν ενάντια στην ακεραιότητα της χώρας μας.

Τυπώνουν κι αυτοί χάρτες της «Μεγάλης Μακεδονίας» που φτάνουν ώς τον Όλυμπο και θεωρούν τη Θεσσαλονίκη μελλοντική τους πρωτεύουσα, που σήμερα είναι «πόλη Μακεδονική που τελεί υπό ελληνική κατοχή»!!!

Οι Αμερικάνοι, αφού ισοπέδωσαν το Βελιγράδι, πήραν μια επαρχία της Σερβίας, το Κόσσοβο, «και με το πρόσχημα ότι εκεί υπήρχε πλειοψηφία των Αλβανών, την κατέστησαν τελικά με την σύμπραξη του ΟΗΕ κυρίαρχη χώρα και στη συνέχεια τη μετέτρεψαν σε μια από τις μεγαλύτερες στρατιωτικές τους βάσεις στον κόσμο. Και σκέπτομαι τώρα έντρομος: εάν αποφασίσουν να γεμίσουν ένα νομό της Ελλάδας, λ.χ. τη Λακωνία, ή ένα νησί όπως η Κρήτη, με ξένους δικής τους επιλογής και με τις γνωστές μηχανορραφίες προκαλέσουν όπως στο Κόσσοβο, τοπικές εκλογές, όπου η πλειοψηφία δεν θα είναι Έλληνες, τότε τι θα γίνει με αυτόν το νομό και με αυτό το νησί; Θα αναγνωριστούν από τη διεθνή κοινότητα -όπως έγινε με το Κόσσοβο ως λ.χ. αλβανική, σκοπιανή, τουρκική ή όποια άλλη εθνικότητα- ως ανεξάρτητο έθνος έξω και ενάντια στην Ελλάδα;

Και μήπως δεν υπάρχουν αυτή τη στιγμή επικρεμάμενοι κίνδυνοι σε βάρος της χώρας μας, πίσω από τους οποίους βρίσκεται η αμέριστη συμμετοχή και βοήθεια των Αμερικανών, όπως η Αλβανία, τα Σκόπια ή και αυτή η Τουρκία; Ας πάψουμε λοιπόν να κοιμόμαστε και ας αποφασίσουμε επί τέλους να δούμε κατάματα την πραγματικότητα».

Ο κίνδυνος διαμελισμού της Χώρας

«Παράλληλα με όλα αυτά -σύμφωνα με δημοσίευμα της εφημερίδας ΤΑ ΝΕΑ- κάποια ομάδα μελετητών, που εδρεύει στο Στάτφορ των ΗΠΑ, προβλέπει ότι σύντομα η Ελλάδα θα χάσει το Αιγαίο, οπότε θα σβήσει ως χώρα (εκτός -προσθέτουν οι σοφοί Αμερικανοί- και αν ο ελληνικός λαός αποφασίσει να διαλέξει ένα ή και περισσότερα αφεντικά που θα την προστατεύσουν). Αυτά δεν είναι δικά μου λόγια, τα διάβασα στα ΝΕΑ το περασμένο καλοκαίρι. (σ.σ. 2010)

Έτσι, οι μεν μας λένε ότι θα χαθεί το Αιγαίο, οι άλλοι διεκδικούν την Ήπειρο και τη Μακεδονία, ενώ κάποιοι τρίτοι (Τούρκοι και Αμερικανοί) φαίνεται πως κάτι σκαρώνουν στην Ανατολική Μακεδονία και στη Θράκη».

Η Ιδρυτική Διακήρυξη ολοκληρώνεται με τις προτάσεις του Μίκη για τα οικονομικά και εθνικά θέματα, αλλά και για τη σχέση της Ελλάδας με το ΝΑΤΟ.

Τέλος, ο Μίκης καταθέτει την πρόταση για το Παλλαϊκό Μέτωπο Αντίστασης, το οποίο θα αναδείξει μέσω εκλογών εκείνη την πατριωτική κυβέρνηση, η οποία μαζί με το Λαϊκό Κίνημα θα αναλάβει να απεγκλωβίσει τη Χώρα από τις δαγκάνες του ΔΝΤ και του ΝΑΤΟ.

Ως  άμεσες ενέργειες της  πατριωτικής κυβέρνησης προτείνει:

«Επειδή ο χρόνος τρέχει και η Ελλάδα βυθίζεται όλο και πιο πολύ, για να ολοκληρωθεί το Σχέδιο Σωτηρίας πρέπει το συντομότερο να υπάρξει μια ολιγομελής εθνική αντιπροσωπεία με το αναγκαίο εθνικό κύρος, που θα πρέπει να επισκεφθεί άμεσα τις παρακάτω πρωτεύουσες για να συζητήσει με τις αντίστοιχες κυβερνήσεις επιδιώκοντας λύσεις προς το συμφέρον της χώρας μας:

Πρώτον, τη Μόσχα και το Πεκίνο, για να διαπραγματευθούν

α) τη σύναψη δανείου με το χαμηλότερο δυνατό επιτόκιο και με εξόφληση ύστερα από 20 τουλάχιστον έτη,

β) την αποπληρωμή σε είδος και με τη δημιουργία κοινοπραξιών που να συμβάλουν στην εκμετάλλευση του εθνικού μας πλούτου, στην προώθηση της οικονομικής μας ανάπτυξης και τη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας.

γ) Ειδικά από τη Μόσχα θα πρέπει να ζητηθεί η επαναδραστηριοποίηση της συμφωνίας μας για τον αγωγό πετρελαίου, ώστε να υλοποιηθεί κάποτε το έργο αυτό.

Δεύτερον, την Άγκυρα για να συζητήσουν:

α) Την άμεση διαμόρφωση της υφαλοκρηπίδας και τη χάραξη των δικαιωμάτων της κάθε χώρας.

β) Την εξέταση μεμονωμένων είτε κοινών προσπαθειών για την εκμετάλλευση πιθανών κοιτασμάτων.

γ) Τη διαμόρφωση των όρων που αφορούν τις δύο μειονότητες στη Θράκη και στην Πόλη, στο πλαίσιο των διεθνών συμφωνιών που έχουν προσυπογράψει οι δύο χώρες.

δ) Την απόφαση της Ελλάδας να καταγγείλει όλες τις συμφωνίες που έγιναν στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και που αφορούν το Αιγαίο. Για το θέμα αυτό θα πρέπει να σεβαστούμε τα δικαιώματα που απορρέουν από τις διεθνείς συνθήκες για το δικαίωμα της κάθε χώρας να θεωρεί εθνικό της χώρο τα 12 μίλια θαλάσσιου, εναέριου και υποθαλάσσιου χώρου γύρω από τα εδάφη της και κατ' εξαίρεση και για λόγους διευκόλυνσης της ελεύθερης ναυσιπλοΐας την προσωρινή υποχώρηση εκ μέρους της Ελλάδας με την αποδοχή των 6 μιλίων, όμως μονάχα σε ορισμένα νησιά του Αιγαίου.

Τρίτον, το Βερολίνο, για να ανακοινώσουν:

α) Τη διακοπή της προμήθειας στρατιωτικού υλικού από τη Γερμανία,

β) Την πρόθεσή μας να συνδυάσουμε την αποπληρωμή του δημόσιου χρέους μας με την καταβολή από μέρους τους των οφειλομένων σε μας πολεμικών αποζημιώσεων.

Τέταρτον, τα Τίρανα και τα Σκόπια, προκειμένου να δηλώσουν ότι:

α) Η Ελλάδα θεωρεί ως εχθρική πράξη κάθε μορφή διεκδίκησης εδαφών της.

β) Θεωρεί επίσης ότι το όνομα «Μακεδονία» είναι ο Δούρειος Ίππος για τη διατήρηση και πιθανώς μελλοντική εφαρμογή του Δόγματος της «Μακεδονίας του Αιγαίου», που για μας είναι casus belli.

γ) Θέλουμε την ανάπτυξη ακόμα πιο στενών φιλικών σχέσεων

δ) Εάν επιμείνουν, είμεθα διατεθειμένοι να φτάσουμε στο σημείο της διακοπής ακόμα και των διπλωματικών μας σχέσεων».

Η υποκρισία του κ. Κωνσταντακόπουλου

Ο κ. Κωνσταντακόπουλος τον Δεκέμβρη του 2011 εξελέγη Γραμματέας της Σπίθας, που τότε είχε  130 οργανώσεις σ’ όλη την Ελλάδα. Ήταν ένας από τους στενότερους συνεργάτες του Μίκη Θεοδωράκη και στη συνέχεια τον πούλησε για να πάει στον Σύριζα. Παράτησε την Σπίθα, αφήνοντας πίσω του τους φραξιονιστές που διέλυσαν το Κίνημά μας.

Την περίοδο που ο κ. Κωνσταντακόπουλος ήταν Γραμματέας της Σπίθας εμφανιζόταν, σχεδόν κάθε μέρα, σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι και ουδέποτε αναφέρθηκε στην Σπίθα!

Σήμερα, μετά από 6 χρόνια μνημονίων που τα πάντα βρίσκονται σε διάλυση βγαίνει ευθαρσώς και μιλάει για «παγίδες»!

Δεν τα ήξερε αυτά ο κ. Κωνσταντακόπουλος από το 2010 που ήταν στη Σπίθα; Τα ήξερε, αλλά προτίμησε, αντί τον δρόμο του αγώνα, τον δρόμο των κομματικών συμφερόντων. Προσκολλήθηκε στον Σύριζα –τον οποίο σήμερα κατηγορεί- εγκαταλείποντας την μοναδική ελπίδα της Ελλάδας, τη Σπίθα. Κι έρχεται σήμερα να μας μιλήσει για «παγίδες»;

Πού ήταν ο κ. Κωνσταντακόπουλος όταν εμείς λέγαμε ότι η σημερινή Βουλή δεν μπορεί να λύσει κανένα πρόβλημα γιατί το ζήτημα δεν είναι ν’ αλλάξει ο μηχανοδηγός του τραίνου-Βουλή της καταστροφής, αλλά να ξηλωθούν οι ράγες και να χτιστούν νέες, εκείνες που θα οδηγήσουν το τραίνο-πατρίδα στη σωτηρία της;

Ήταν με τον Σύριζα. Και μας κορόιδευε. Και έχει και εκείνος τεράστιες ευθύνες για την σημερινή κατάσταση της πατρίδας μας.

Από την άλλη, όλη αυτή η δήθεν αγωνία του μας οδηγεί να αναρωτηθούμε μήπως ο κ. Κωνσταντακόπουλος όλα αυτά τα γράφει, υπέρ κάποιου νέου κόμματος  που πιθανόν να είναι στα σκαριά…

Η όλη του στάση, όχι μόνον είναι θλιβερή, αλλά εξυπηρετεί το ίδιο το πολιτικό σύστημα, που υπηρετεί την εξάρτηση και την υποτέλεια.   

ΔΙΚΤΥΟ ΣΠΙΘΩΝ- ΕΛ.ΛΑ.Δ.Α