Γράφει ο ...Σπινθήρας: Ας παλέψουμε να μη σβήσει το Φως

Σήμερα το ημερολόγιο δείχνει την 12^η ημέρα του 2016. Οι περισσότεροι θα σκέπτονται πως θα «βγάλουν» τον μήνα. Άλλοι πως βγάλουν την ημέρα. Άλλοι πως θα βγάλουν τα ρούχα της κοπέλας ή του άντρα απέναντί τους. Άλλος πως θα συγυρίσει το σπίτι του και άλλος σε ποια καφετέρια να περάσει το απόγευμά του. Άλλος σκέφτεται τα παιδιά του κι άλλος τους κολλητούς του. Άλλος διαβάζει την εφημερίδα, άλλος βρίσκεται μπροστά από το γυαλί για το αγαπημένο του πρωινάδικο και άλλος παίζει παιχνίδια στο φέισμπουκ …

Μια καθημερινότητα και μία ρουτίνα σε μία χώρα που το πρώτο 15ήμερο του νέου χρόνου, οι πολίτες κυκλοφορούν με κοντομάνικα! Διότι ο θεούλης, ως γνωστόν, έχει χιούμορ. Από τη μία χαρίζει απλόχερα υψηλές θερμοκρασίες χειμωνιάτικα και από την άλλη έναν Τσίπρα και ένα ΣΥΡΙΖΑ για κυβέρνηση και έναν Κυριάκο Μητσοτάκη για αξιωματική αντιπολίτευση.

Και περνούσαν, και περνούσανε τα τραμ, ταράμ ταμ ταμ, ταράμ ταμ ταμ…

Κι όμως, ένα μαχαίρι παραμένει καρφωμένο σε μία πλάτη!

Δεν το παρατηρείτε κι εσείς, πως η ατμόσφαιρα είναι αρρωστημένη; Δεν αντιλαμβάνεστε πως το κλίμα είναι πλαστικό, ψεύτικο; Δεν αισθάνεστε ένα κακό που έχει έρθει, έχει φωλιάσει και απλά μεγαλώνει μέρα με τη μέρα, φορώντας μία αποκριάτικη χαμογελαστή μάσκα;

Ζούμε μήπως τις στιγμές που έζησαν οι γενιές της μεταπολίτευσης, σε έναν ιστορικό κύκλο; Εντάξει, υπάρχει η διαφορά της οικονομικής άνεσης, σε σχέση με την Ελλάδα του ’80-’00, αλλά η ατμόσφαιρα μυρίζει το ίδιο. Ένας Λαός που στη πλειονότητά του κυκλοφορεί, ενεργεί, καταναλώνει και επιβιώνει ρομποτικά, μία κυβέρνηση που έχει υποταγεί πλήρως στις βουλές των επικυρίαρχων Μεγάλων Δυνάμεων που παίζουν χώρες και λαούς στα ζάρια και ένα κοινοβούλιο που έχει καθαρά διακοσμητικό ρόλο και που ασχολείται με τα σύμφωνα συμβίωσης, τους Κυριάκους και τους Λεβέντηδες (εννοείται με κεφαλαίο Λ. Αυτοί με το πεζό μας τελείωσαν).

Μιλάμε λοιπόν για τις καταλληλότερες συνθήκες καλλιέργειας και ανάπτυξης των πιο φτηνών προϊόντων που μπορούμε να σκεφτούμε. Από τα γεωργικά προϊόντα, μέχρι τα πολιτιστικά. Από τον γείτονά μας, το παιδί μας, μέχρι τον παπά της ενορίας, τον δήμαρχο, τον καλλιτέχνη και βέβαια τον εαυτό μας. Το κοινωνικό επίπεδο βρίσκεται σε συνεχή κατηφόρα κι αυτή είναι η πραγματική κρίση. Και σίγουρα δεν είναι ελληνική.

Αν κάτι σιχαίνομαι όμως, είναι οι «στείρες» διαπιστώσεις, οι θεωρίες που δεν συνοδεύονται από πράξεις! Διότι, το θέμα δεν είναι τα παραπάνω. Το θέμα είναι πως όσοι τα συνειδητοποιούμε, πρέπει να δράσουμε! Πρέπει να αντισταθούμε! Ειδάλλως δεν διαφέρουμε σε τίποτα, απ’ όσους θεωρούμε «καναπεδάκηδες»!

Τι κάνουμε λοιπόν όσοι αγαπάμε την ομορφιά, αλλά γύρω μας βλέπουμε μόνο ασχήμια;

Τι κάνουμε όσοι αγαπάμε την Τέχνη, το Πνεύμα και τον Πολιτισμό αλλά γύρω μας βλέπουμε μόνο σκοταδισμό;

Τι κάνουμε όσοι αγαπάμε τον Άνθρωπο, τη στιγμή που γύρω μας κυριαρχεί η αγάπη για το χρήμα και η μισαλλοδοξία;

Ας κληθεί ο καθένας λοιπόν να απαντήσει τα παραπάνω ερωτήματα, όπου εννοείται πως απαγορεύεται δια ροπάλου η απάντηση "τίποτα"! Ο κάθε ένας και η κάθε μία από εμάς, οφείλουμε να κάνουμε κάτι! 

Οφείλουμε να ανάψουμε μία Σπίθα Αντίστασης, να βοηθήσουμε στο να μπει φρένο στα σχέδια των όσων υποστηρίζουν τον μαύρο Μεσαίωνα, να φωτίσουμε πρώτα τους εαυτούς μας και έπειτα τους γύρω μας. Ο καθένας μας όμως πρέπει να κάνει ΚΑΤΙ! Όχι για να προσπαθήσει να αλλάξει μόνος του τον κόσμο, αλλά κυρίως για να μην αλλοιωθεί περισσότερο κι ο ίδιος μέσα σε αυτόν τον κόσμο! Κι έτσι, ίσως κάποτε, αρχίσει να αλλάζει κι ο κόσμος…

Ας είναι αυτός ο στόχος του 2016. Να συμβάλει ο καθένας μας όσο μπορεί στο να μη σβήσει το Φως...

Ο Σπινθήρας

info@theodorakism.gr