Άνγκελα Μέρκελ: «Να ενισχύσουμε και να υποστηρίξουμε τις ηθικές μας αξίες παγκοσμίως και με πειστικότητα».

Της Αναστασίας Βούλγαρη 

«…Και αυτό είναι το θέμα και όχι αν έχουμε μια διαφορά (σ.σ. εννοεί με την Ελλάδα) 400 εκατομμυρίων ή 1,5 δις ή 2 δις ευρώ…», συνεχίζει η κυρία Μέρκελ, στο σημερινό (1.7.2015) διάγγελμά της.

 http://www.skai.gr/player/radio/?mmid=260961  

(Αλήθεια, ο ναζισμός ηττήθηκε ποτέ ιδεολογικά;)

Ένας Κόσμος, λοιπόν, ενάντια σε έναν άλλον Κόσμο. 

Ο σκοτεινός κόσμος της μετανεωτερικής Δύσης ενάντια στον φωτεινό κόσμο του Ελληνισμού… 

Ο καταστροφικός καπιταλισμός εξόρμησε και  εφόρμησε, κραδαίνοντας το ματωμένο τσεκούρι του νεοφιλευθερισμού (ματωμένο από το αίμα των Λαών της Λατινικής Αμερικής), ενάντια  στην Ελλάδα-Ιδέα. Τον κορυφαίο ιδεολογικό αντίπαλο της Δυτικής Συνείδησης, που συνοψίζεται στο τρίπτυχο Ατομικισμός, Ναρκισσιστικό Εγώ, Καταναλωτισμός.

Μόνον που η Ελλάδα-Χώρα δεν το γνωρίζει αυτό, καθώς έχει προ πολλού απεκδυθεί την Ελληνική Συνείδηση (που συνοψίζεται στο τρίπτυχο Πόλις, Πολίτης, Πολιτισμός) και κάνει τα πάντα για να ανήκει στην Δύση, να γίνει η δύση, να είναι η δύση. Όχι όμως η δύση του Μπετόβεν, του Βέρντι, του Νίτσε, του Γκαίτε, του Μαρξ, του Χέγκελ, του Σάρτρ, του Γκαρωντί… αλλά η δύση της αποικιοκρατίας, της σφαγής και των πολιτιστικών γκέτο που εγκατέστησε παντού.   

Στη νευρωτική τεθλασμένη πορεία της η Ελλάδα, δεν  αντιλήφθηκε ότι ο στόχος των δανειστών της είναι η ίδια η καρδιά της, τα ίδια της τα σπλάχνα- η γλώσσα, η ιστορία, ο ελληνικός τρόπος τού υπάρχειν. Για να περάσουν πάνω από το νεκρό σώμα της οι ορδές της παγκόσμιας τοκογλυφικής και ψυχικά άρρωστης ολιγαρχίας. Οι ορδές των νέο-βαρβάρων που θα ζουν από την κλοπή του δικού μας πλούτου. 

Συνηθίσουμε να λέμε: Αν θες να σχεδιάσεις το μέλλον κοίτα το παρελθόν. 

Πάμε, για μια στιγμή, φίλοι αναγνώστες, στο πρόσφατο παρελθόν. Καθόλου δεν θα σας κουράσω.

Μόλις η Ελλάδα δεσμευτεί με τις παράνομες δανειακές συμβάσεις ο Μίκης Θεοδωράκης, φορέας της Ελληνικής Συνείδησης, θα κάνει Κίνημα, θα βγει στους δρόμους, θα καταλάβει την πλατεία Αριστοτέλους, θα γλιτώσει από μια απόπειρα δολοφονίας, θα υποστεί  απανωτούς ψεκασμούς χημικών, θα του διαλύσουν το Κίνημά του, αλλά εκείνος  θα συνεχίσει, με το μόνο μέσον που του έχει απομείνει, το διαδίκτυο, να γράφει ακατάπαυστα, ματωμένα κείμενα μέσα στη νύχτα,  προειδοποιώντας για τις μέρες που έρχονται. 

Οι Έλληνες θα μειδιάσουν ξανά και θα του γυρίσουν ξανά την πλάτη, απορώντας με την …τόση επιμονή του στο ζητούμενο της Εθνικής Ανεξαρτησίας. «Δεν είναι αυτό το ζητούμενο, του απαντούν μέσω ημών, αλλά η αύξηση των μισθών και των συντάξεων». Λες κι εκείνοι που πολέμησαν στα βουνά για την λευτεριά είχαν κατά νου την σύνταξη και τον μισθό τους…

Θα περάσουν πέντε ολόκληρα χρόνια για να ψελλίσουν ότι «ο Κασιμάτης είχε δίκιο για τις έκνομες δανειακές συμβάσεις» κι ότι «ο Μίκης σωστά τα έλεγε».  

Στα κείμενά του της περιόδου 2012-2013 θα προβλέψει όλα αυτά που συμβαίνουν τους τελευταίους έξι μήνες και κυρίως αυτά που συμβαίνουν τις τελευταίες ημέρες. Ακόμα μία τραγική δικαίωση˙ τί ωφελεί; 

Πάμε στο μέλλον τώρα. Η σημερινή φράση της κυρίας Μέρκελ θα είναι το φινάλε της δραματικής πενταετίας, αλλά και η έναρξη ενός νέου δράματος για την Ελλάδα. Ενός δράματος που την ευθύνη, αυτήν την φορά, θα έχουμε όλοι εμείς, οι Έλληνες, που εκχωρούμε  σε κομματικούς και κοινοβουλευτικούς μηχανισμούς αστικού τύπου, την ύψιστη ελευθερία του ανθρώπου: τον αγώνα για την ελευθερία της πατρίδας. (Μα δεν βλέπουμε ότι ο αστικός πολιτισμός και η αστική δημοκρατία έχουν παρακμάσει προ πολλού;) 

Γιατί αυτός ο πόλεμος, ο σημερινός, είναι ταξικός και πολιτιστικός. Γιατί, τελικά, ποτέ το ένα δεν έγινε χωρίς το άλλο κι αυτό σήμερα μας το απέδειξε η κυρία Μέρκελ. 

Ο υπόγειος πολιτιστικός πόλεμος έχει ξεσπάσει προ πολλού. Οι νέοι μας που φεύγουν στο εξωτερικό δεν είναι παράπλευρη απώλεια. Είναι τα θύματα αυτού του πολέμου, που σήμερα η Καγκελάριος έβγαλε, επιτέλους, στην επιφάνια. Πόσο πονάει ο πόνος ενός παιδιού 20, 25 χρονών που αφήνει την πατρική εστία; (Πατήρ- πατρός, πατρίδα. Οι λέξεις…πάντα οι λέξεις…). 

Ας κλείσουμε, όμως, το κείμενό μας,  επιστρέφοντας εδώ, στο παρόν, που μοιάζει τρομαχτικό, μα δεν είναι.

Το δικό μας ΟΧΙ είναι ΟΧΙ ΣΕ ΟΛΑ. 

ΟΧΙ  στις παράνομες δανειακές συμβάσεις 

ΟΧΙ στην απώλεια της εθνικής κυριαρχίας

ΟΧΙ στην επόμενη συμφωνία, την όποια «επόμενη» γιατί αυτή θα αναγνωρίζει όλες τις παράνομες δανειακές συμβάσεις 

ΟΧΙ στην καταλήστευση της πατρίδας μας

ΟΧΙ στην διάλυση του ελληνικού πολιτισμού, φωτοδότη της ανθρωπότητας και μάνα του Ανθρώπου που άνω θρώσκει και γίνεται Πολίτης και Οπλίτης για την Πόλιν και τον Πολιτισμό. 

Το δικό μας ΌΧΙ είναι το μεγάλο ΝΑΙ σε ό,τι ωραίο δημιούργησε  η Οικουμένη με τα υλικά του «μέτρον άριστον».  

Είναι το ΝΑΙ στον αγώνα για την ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ και την ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ του Ανθρώπου. Είναι το ΝΑΙ στην ζωή και στο μέλλον. 

Το δίλημμα έχει πλέον τεθεί: 

«Ή θα υψώσουμε άλλον πύργο ατίθασο απέναντί τους» 

ή θα χαθούμε όπως χάνονται, πάντα,  όλοι οι δειλοί: γονατιστοί και ντροπιασμένοι. 

«Μη σκεφθείς άσχημα για τους Βησιγότθους

είναι κάτι ακίνητα μαζεμένα υποκείμενα 

που παριστάνουν τους επιδρομείς». 

(Μιχάλης Κατσαρός - Κατά  Σαδδουκαίων)

               

                    Α Ν Τ Ι Σ Τ Α Σ Η!