Διάβασα σήμερα (Κυριακή 22 Φεβρουαρίου) το άρθρο του Δελαστίκ με τίτλο «Τους έλιωσαν οι Γερμανοί!» (ιστοσελίδα «ΠΡΙΝ», 21.2.2015), που επιβεβαιώνει τις αντιρρήσεις μου για τη συμμετοχή της ΣΠΙΘΑΣ στις εκλογές της 17ης Ιουνίου του 2012, γιατί όπως είχα δηλώσει τότε, πίστευα ότι ο στόχος για μια Κυβέρνηση της Αριστεράς μέσα στον υπάρχοντα συσχετισμό δυνάμεων αποτελεί πράξη τυχοδιωκτική τόσο για τον ελληνικό λαό όσο και για την ίδια την Αριστερά.
Η εικόνα που σχηματίζει κανείς απ’ αυτό το άρθρο είναι εκείνη του άτυχου εντόμου που από λάθος πέφτει στα δίχτυα της αράχνης ανήμπορο να αντιδράσει και να σωθεί.
Όπως είναι γνωστό, από την εποχή που τέθηκε η προοπτική του ευρωπαϊκού προσανατολισμού για τη χώρα μας, υπήρξα ο μοναδικός αριστερός ευρωπαϊστής, όταν οι άλλοι (ΠΑΣΟΚ και σύμπασα η Αριστερά) την θεωρούσαν -μαζί με το ΝΑΤΟ, φυσικά- Συνδικάτο του εγκλήματος («ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο Συνδικάτο»). Τότε όμως είχαμε να κάνουμε με μια διαφορετική Ευρώπη, στον αντίποδα της σημερινής.
Όταν η Ευρώπη άρχισε να παίρνει τη σημερινή της μορφή, ήταν φυσικό να αλλάξω κι εγώ τη στάση μου απέναντί της και να συνδέσω το σημερινό αρνητικό της πρόσωπο με τις αδικίες, τις προσβολές και τα εγκλήματα που έχει διαπράξει η Ευρώπη ενάντια στον λαό μας στους δύο τελευταίους αιώνες και να θέσω στον εαυτό μου το ερώτημα: «Ως ποιο βαθμό, ως ποιο σημείο θα πρέπει να είμαστε υποχρεωμένοι να εισπράττουμε προσβολές, απειλές και πάσης φύσεως εγκλήματα από μια Ευρώπη στην οποία δεσπόζουν οι Τράπεζες και τα συμφέροντα της Γερμανίας, που έχει αναδειχθεί σε κυρίαρχη δύναμη με ακόρεστες ορέξεις και με στόχο της υποταγή των λαών της Ευρώπης στη θέλησή της;». Η απάντησή μου ήταν: «Φτάνει πια!».
Το πρόβλημα όμως ήταν, με ποιο τρόπο θα μπορούσαμε να επιστρέψουμε το «ΝΕΙΝ» του Σόϊμπλε με ένα δικό μας «ΟΧΙ». Όποιος έχει διαβάσει την ομιλία μου στην Ακαδημία Αθηνών («Η μόνη λύση»), θα δει μεταξύ άλλων ότι ο Λαός μας που ζει πάνω στο πετσί του τις προσβολές των «Φράγκων», όπως ο ίδιος ονομάζει τους κυρίαρχους δυτικοευρωπαίους και τους Αμερικανούς ιμπεριαλιστές, ξεσηκώνεται -στην ουσία επαναστατεί- πολύ δύσκολα. Κι αυτό γιατί οι «Φράγκοι», από την εποχή των Βαυαρών, φρόντισαν να σχηματίσουν ένα κοινωνικό-οικονομικό-πολιτικό σύστημα που τους εκπροσωπεί 100%, με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο του Λαού μας σε όλους τους τομείς και με όλα τα μέσα, ενώ παράλληλα έχει διαμορφώσει ένα Σύστημα Εξουσίας Εκφοβισμού και Ελέγχου (Στρατός, Αστυνομία, Κράτος, ΜΜΕ κ.λπ.) με σκοπό να τον διαμορφώνει, δηλαδή να τον παραμορφώνει στα πλέον ευαίσθητα σημεία του, δηλ. στη σκέψη του, τις συνήθειές του, το ήθος του εξουδετερώνοντας την ιστορική και πολιτική του μνήμη, γεγονός που στην ουσία δημιουργεί ένα καθολικό δέος και μια πλήρη εγκατάλειψη κάθε αντίθετης προς το Σύστημα ιδέας κι ακόμα πιο πολύ, πράξης.
Σήμερα με τα Μνημόνια οι Φράγκοι κατόρθωσαν να πτοήσουν περισσότερο ακόμα και από την γερμανική κατοχή τους συμπατριώτες μας.
Να όμως που ο Λαός μας ξεσηκώθηκε μετά το πρώτο Μνημόνιο με τη μορφή μεγάλων και συνεχών συγκεντρώσεων διαμαρτυρίας. Λίγο πιο πριν, τον Δεκέμβρη του 2010, έγινε η ομιλία μου στο «Ίδρυμα Κακογιάννη». Τι δήλωσα τότε; Ότι αποβλέπω σε ένα Κίνημα Ιδεών. Στη συνέχεια, μετά από την ξαφνική ανάπτυξη της ΣΠΙΘΑΣ, ενέδωσα στις πιέσεις για τη δημιουργία πολιτικής κίνησης με οργανώσεις κ.λπ. Αυτό ήταν το μεγάλο μου λάθος και το ομολογώ. Τα γεγονότα είναι γνωστά και είναι περιττό να επανέλθω.
Όμως οι αρνητικές εξελίξεις που ακολούθησαν, μου δίνουν το δικαίωμα να πω ότι η αρχική μου άποψη, δηλαδή το Κίνημα Ιδεών, ήταν ορθή. Τόσο ορθή, ώστε σήμερα να επανέρχεται δριμύτερη, θα έλεγα, ιδιαίτερα μετά τις τελευταίες εξελίξεις, που φανερώνουν ότι ο Λαός μας αγνοεί ή θέλει να αγνοεί το παρελθόν, ενώ για το παρόν και για το μέλλον είναι παγιδευμένος από την … γοητεία του Συστήματος, που όπως είπα -σύμφωνα με το άρθρο του Δελαστίκ- αυτή η γοητεία οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ στην αγκαλιά της αράχνης.
Και όμως, υπάρχει ελπίδα. Κι αυτή είναι να βρουν οι ηγέτες του ΣΥΡΙΖΑ τη δύναμη να πουν έστω και τώρα «ΟΧΙ» στο «ΝΕΙΝ» του Σόιμπλε. Να οχυρωθούν στην εθνική νομιμότητα που τους προσφέρει η πλειοψηφία στη Βουλή και να στραφούν αποφασιστικά στον Λαό και στον Εθνικό μας Πλούτο, που κακώς –πολύ κακώς- τον αγνοούν επιδεικτικά. Οχυρωμένοι πίσω από τη δύναμη του Ενωμένου Λαού να προτείνουν Κοινοπραξίες για την αξιοποίηση του Εθνικού μας Πλούτου με αντάλλαγμα οικονομικές συμφωνίες που θα μας απαλλάξουν μια για πάντα από τον θανάσιμο εναγκαλισμό των δανειστών μας.
Θα πρέπει όμως, για να ξεκινήσουν αποφασιστικά, να καταργήσουν άμεσα όλα τα μέτρα των Μνημονίων ξεκινώντας από την αποκατάσταση της Εθνικής μας Ανεξαρτησίας, για την οποία δεν άκουσα ως τώρα να γίνεται λόγος.
Αγαπητέ Αλέξη, μου έγραψες πριν λίγες μέρες ότι είστε έτοιμοι να ματώσετε. Με τα μέτρα που σου προτείνω, δεν πρόκειται να ματώσετε ούτε εσείς ούτε ο Λαός μας. Θα περάσουμε ίσως δύσκολες μέρες μαζί αλλά σκέψου ότι ζούμε στο 2015 και όχι σε εκείνες τις σκοτεινές και επώδυνες εποχές που οι ξένοι και ντόπιοι εξουσιαστές μας αλώνιζαν ανεμπόδιστα, γιατί δεν υπήρχε απέναντί τους δύναμη ικανή να τους σταματήσει.
Σ’ αυτόν τον νέο δρόμο που σου προτείνω, δεν θα ΄μαστε μόνοι μας. Ο παγκόσμιος χάρτης έχει αλλάξει. Η διεθνής κοινή γνώμη είναι μαζί μας. Και στο κάτω-κάτω κανείς, ούτε η Ευρώπη, δεν μας εμποδίζει (νομικά εννοώ) να συνάπτουμε οικονομικές συμφωνίες προς το συμφέρον της χώρας μας.
Αθήνα, 22.2.2015
Μίκης Θεοδωράκης
ΥΓ. Πριν προλάβω να τελειώσω το κείμενό μου αυτό, ο Μανώλης Γλέζος έκανε από τις Βρυξέλλες την ακόλουθη δήλωση:
«Η μετονομασία της Τρόικας σε Θεσμούς, του Μνημονίου σε Συμφωνία και των Δανειστών σε Εταίρους, όπως και όταν βαφτίζεις το κρέας ψάρι, δεν αλλάζεις την προηγούμενη κατάσταση.
Δεν αλλάζεις, βέβαια, και την ψήφο του Ελληνικού Λαού, στις εκλογές της 25 Ιανουαρίου 2015.
Ψήφισε αυτό που υποσχέθηκε ο ΣΥΡΙΖΑ: καταργούμε το καθεστώς της λιτότητας, που δεν αποτελεί μόνο στρατηγική της ολιγαρχίας της Γερμανίας και των άλλων δανειστριών χωρών της ΕΕ, αλλά και της ελληνικής ολιγαρχίας.
Καταργούμε τα Μνημόνια και την Τρόικα, καταργούμε όλους τους νόμους της λιτότητας.
Την επομένη των εκλογών με ένα νόμο καταργούμε την Τρόικα και τις συνέπειές της.
Πέρασε ένας μήνας κι ακόμα η εξαγγελία να γίνει πράξη.
Κρίμα και πάλι κρίμα.
Από την πλευρά μου ΖΗΤΩ ΣΥΓΓΝΩΜΗ από τον Ελληνικό Λαό διότι συνήργησα σ΄αυτή την ψευδαίσθηση.
Πριν, όμως, προχωρήσει το κακό. Πριν να είναι πολύ αργά, ας αντιδράσουμε.
Πριν απ΄όλα τα μέλη, οι φίλοι και οι οπαδοί του ΣΥΡΙΖΑ, σε έκτακτες συνελεύσεις, όλων των βαθμίδων των οργανώσεων να αποφασίσουν αν δέχονται αυτήν την κατάσταση.
Μερικοί υποστηρίζουν, πως σε μια συμφωνία, πρέπει κι εσύ να υποχωρήσεις. Κατ΄αρχήν ανάμεσα σε καταπιεστή και καταπιεζόμενο δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, όπως ακριβώς ανάμεσα στον σκλάβο και στον κατακτητή, λύση είναι μόνο η Λευτεριά.
Αλλά κι αν δεχτούμε αυτό τον παραλογισμό, ήδη οι παραχωρήσεις που έκαναν οι προηγούμενες μνημονιακές κυβερνήσεις με την ανεργία, τη λιτότητα, τη φτώχεια, τους αυτόχειρες, ξεπερνούν κάθε όριο υποχώρησης. http://www.mikistheodorakis.gr/el/writings/articles/?nid=5157
Μανώλης Γλέζος
Βρυξέλλες 22-2-2015»
Πηγή: http://www.mikistheodorakis.gr/el/writings/articles/?nid=5157
Πολυαγαπημένε μας Μίκη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο δίκιο, και πάλι, έχεις!
Ακέραιος κι ωραίος ως Έλλην, αμετακίνητος στο "πρέπει" και στο "πιστεύω", όπως διαπαιδαγωγήθηκες στο καμίνι του αγώνα που στρατεύτηκες το 1942 και συνεχίζεις ασταμάτητα πάνω από 70 χρόνια.
Ο λαός, πράγματι, δύσκολα επαναστατεί για τους λόγους που περιγράφεις. Όμως, σήμερα, ο λαός ακούει και αφουγκράζεται αυτά που λες κι ας μην μπορεί ακόμα να τα κάνει πράξη. Κι αυτό επειδή γνωρίζει ότι πρώτος εσύ, και πάλι, έδωσες το εναρκτήριο λάκτισμα για τους νέους αγώνες, μετά την υποδούλωση της πατρίδας μας, τον Μάιο του 2010.
Πιστεύω ότι η Κίνηση Ιδεών που πρότεινες έχει , προσωρινά, ανασταλεί όχι τόσο εξ' αιτίας των ευθυνών που αποδίδεις στον εαυτό σου, αλλά εξ' αιτίας της δυσκολίας της κοινωνίας να λειτουργήσει μέσα σε μια Κίνηση Ιδεών με επικεφαλής την ίδια και όχι τους διάφορους επικεφαλής που κάθε φορά την παρασύρουν στον χαμό της.
Γιατί οι Φράγκοι δεν επέβαλλαν στην Ελλάδα μόνο την εξάρτηση αλλά και την πολιτική τους κουλτούρα και διαπαιδαγώγησαν την κοινωνία στην δική τους δεσποτική -ενίοτε και ολοκληρωτική- αντίληψη της κάθε είδους πυραμιδικής σχέσης, ακόμα και μέσα στις προοδευτικές δυνάμεις. Με τραγικά πάντα αποτελέσματα για το λαό μας, ο οποίος εθίστηκε να ακολουθεί πιστά (ή και τυφλά) τους επικεφαλής της εκάστοτε πυραμίδας. Αυτό συνεχίζεται μέχρι σήμερα, παρά το γεγονός ότι ήταν αυτές οι ίδιες οι πυραμίδες που τον οδήγησαν στην σφαγή του στο πρόσφατο παρελθόν.
Πιστεύω ότι ιστορικά έχει ήδη ξεκινήσει η διαδικασία της απελευθέρωσης της κοινωνίας από την δεσποτική -πυραμιδική αντίληψη της ζωής,όμως οι δυνάμεις τις δεσποτείας που επικρατούν παντού και στα πάντα εμποδίζουν την απελευθερωτική διαδικασία να προχωρήσει στο επόμενο βήμα που είναι η συνειδητοποίηση της κοινωνίας ότι αυτή και μόνον αυτή είναι ικανή να απελευθερώσει τον εαυτό της και να κάνει το επαναστατικό της άλμα που θα είναι η διεκδίκηση της ανεξαρτησίας της πατρίδας.
Αυτός ήταν ο ρόλος της Κίνησης Ιδεών. Όχι μόνο να αφυπνίσει την κοινωνία, αλλά και να την πείσει ότι ο αγώνας για την ανεξαρτησία είναι και αγώνας ενάντια στην κάθε είδους δεσποτεία. Ότι η μάχη δεν είναι μόνο σε πολιτικό επίπεδο αλλά και σε φιλοσοφικό.
Δύσκολο το εγχείρημα μέσα σε μια κοινωνία ατομικισμού, διαπαιδαγωγημένη με τις διδαχές της Εσπερίας, τις τόσο ξένες στην ιδιοπροσωπία και στην μνήμη των Ελλήνων. Ξένες και εχθρικές απέναντι στην ελληνική σκέψη και στον ελληνικό τρόπο ζωής και ύπαρξης.
Όμως ο σπόρος που φύτεψες έχει ριζώσει. Στο χέρι μας είναι να μεγαλώσει και να καρπίσει το δέντρο.
Η Κίνηση Ιδεών είναι περισσότερο αναγκαία από ποτέ. Είμαι βέβαιη ότι θα υπάρξουν εκείνοι οι πρωτοπόροι που θα κάνουν το δέντρο να καρπίσει.
"Το δέντρο του λαού, όλων των λαών
της λευτεριάς, του αγώνα",
όπως λέει και το τραγούδι σου.
Κι αυτό δεν θα αργήσει.
η κατάργηση των μνημονίων και των δανειακων συμβασεων μονομερώς προϋποθέτει να έχεις κάλυψη όταν σταματήσουν οι στρόφιγγες των χρημάτων. Ο συριζα δεν εχει καμια καλυψη, αφου δεν μιλάει για εθνικο πλούτο, ΑΟΖ, κοινοπραξίες κτλ. επαψε να μιλαει και για το επαχθές χρέος, έπαψε να μιλάει και για διαγραφή μέρους του χρέους. πως λοιπον θα καταργήσει τα μνημονια και πως θα πει το μεγάλο ΟΧΙ για το οποιο τον καλει να κάνει ο μεγάλος Μίκης Θεοδωράκης;
ΑπάντησηΔιαγραφήεπίσης συμμαχίες με χώρες εκτος ευρωπης δεν φροντισε να δημιουργήσει. Εμεις της ΣΠΙΘΑΣ εχουμε προτεινει ισχυρες συμμαχιες με ΡΩΣΙΑ και ΚΙΝΑ και άλλες χωρες εκτος ευρώπης. δεν το βλεπω ομως στην ατζεντα του ΣΥΡΙΖΑ! σιγα σιγα ο ΣΥΡΙΖΑ αρχιζει να ξεχναει τις προεκλογικες του δεσμευσεις και να πηγαινει σε μια λογικη διαχειρισης.
Σε ένα εγχειρίδιο- εκπαιδευτικό βοήθημα με τίτλο «Ποιητική αδεία» εκδ Επίκεντρο, 2009, σχολίαζα τη στάση της γριάς αρκούδας στη « Σονάτα του Σεληνόφωτος» του Γ. Ρίτσου , γνωρίζοντας , χωρίς να κατονομάζω ότι φωτογράφιζα εσάς και προσωπικότητες του δικού σας πνευματικού και πολιτικού αναστήματος. Παραθέτω ένα μικρό απόσπασμα (από τη σελ. 187) προς ενίσχυση της εξαιρετικής και καίριας παρέμβασής σας. Για να μην πέσει ο λόγος σας στο κενό.
ΑπάντησηΔιαγραφή«Οι αγώνες δε γίνονται για να γεμίσουν τις σελίδες της ιστορίας, αλλά για να αλλάξει η ζωή. Χωρίς αγώνες και θυσίες η αλλαγή είναι ανέφικτη(……)Το «Ελευθερία ή Θάνατος» είναι οι δυο όψεις του νομίσματος . Το βήμα από τη σκλαβιά στην ελευθερία μπορεί να είναι βήμα από τη σκλαβιά στο θάνατο, και θέλει μεγάλη δύναμη, πιο μεγάλη από τη δύναμη της γριάς αρκούδας. Αυτός είναι ο λόγος που ο κόσμος αργεί να προχωρήσει. Το ρίσκο γίνεται από νέους , γιατί αυτοί διαθέτουν την ορμή, αλλά υστερούν στη θεωρία και ετεροκατευθύνονται. Οι γέροι κατέχουν τη θεωρία, αλλά δεν έχουν την απαιτούμενη δύναμη και αφήνουν σε άλλους το μερίδιο της δράσης. Η επιτυχία χρειάζεται νέους με γέρικο μυαλό και γέρους με νεανική ψυχή. Όταν βρεθεί κάμποσος πληθυσμός με αυτά τα χαρακτηριστικά η ηλικία χάνει τη σημασία της . Έτσι γίνονται οι μεγάλες αλλαγές , τα μεγάλα βήματα της ανθρωπότητας. Αλλιώς, λέμε ευχαριστώ στους δυνάστες , διαιωνίζοντας τη σκλαβιά . Οι γέροι με εκκρεμείς αποφάσεις και οι νέοι με ανάρμοστα χαμόγελα χλεύης για «την παρακμή μιας εποχής». Όταν μια γενιά επαναπαυθεί και παραιτηθεί από τους αγώνες, που πρέπει να είναι συνέχεια των προηγούμενων αγώνων, εξανδραποδίζεται. ( …. ). Ο αγώνας πρέπει να είναι συνεχής και συνεπής στη θεωρία . Έτσι θα γίνει η γνώση πράξη, έτσι θα γυρίσει ο ήλιος. Έχει μεγάλες δυνατότητες ο άνθρωπος να το πετύχει αυτό, αρκεί να μην υποκύψει , να μην δελεαστεί από τα ψίχουλα . Αυτά βέβαια γράφηκαν σε άλλες μαχητικές –ηρωικές εποχές, Σήμερα τα ψίχουλα είναι χρυσωμένα, θαμπώνουν το όραμα και ματαιώνουν την αναγκαιότητα των αγώνων . Γι αυτό οι δυνάστες σέρνουν στη σκλαβιά γέρικες αρκούδες και ανυποψίαστα «μωρά» αρκουδάκια σε έναν βασανιστικό άσκοπο χορό, χωρίς τέλος» . Βαρβάρα Ψαροπούλου.