ΤΟ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟ, Η ΚΥΡΑ ΤΗΣ ΡΩ ΚΑΙ Η ΕΠΙΣΤΡΟΦΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ - του Σωτήρη Μπότα

Μεγάλες ώρες, μετρημένες στον ιδρώτα των άστρων. 

Εκεί που τα δύο αδέλφια γίνονταν Ιστορία. Ο Κυναίγειρος και ο Αισχύλος συν - μέτοχοι του χρέους.

Ήθος πολίτη, ευθύνη, σχεδιασμός. Δεν υπολόγισαν τίποτα.

Η Πατρίδα. Το μεγαλύτερο ιδανικό. Διαχρονική αξία, που δεν πεθαίνει και ας βρέχει ο ουρανός χελώνες. 

Το χρέος είχε γίνει και στον τάφο του ιδεόγραμμα ήμουν και εγώ στην μάχη του χρέους.

1826. 

Η υποτέλεια των Μαυροκορδάτων στην αυλή των Ελλήνων και την ποτίζαμε με κάθε λογής χρώματα, για να γίνουν οι λωτοί του δέντρου, λήθη στο νου και στην καρδιά του λαού.

Έπρεπε να ξωκείλει η τριήρης μας στο Καστελόριζο, για να συνειδητοποιήσουμε ότι η επιστροφή στην Ιθάκη είναι σχεδόν αδύνατη, αν δεν βρούμε την Κυρά της Ρω να μας δείξει τον δρόμο.

Μα εμείς περάσαμε μέρες πολλές τρομαγμένοι στα βασιλικά μνήματα, που έκρυβαν μέσα τους χιλιετίες ανώνυμης ολιγαρχίας.

Η Κυρά μόνη της στην παραλία. Ούτε Κίρκη ούτε Καλυψώ.

Ταναγραία Ελληνίδα του χρέους και της ευθύνης, μας παρέδωσε τον νοητό μίτο της επιστροφής, έναν μίτο φτιαγμένο από το μαλλί της Ιστορίας και στριμμένο προσεχτικά στην ρόκα του χρέους.

Τότε τα μνήματα κατέρρευσαν και ο Επειός βρήκε τα ξύλα για να κατασκευάσει την τριήρη της επιστροφής.

Κάθε σύντροφος και ένας Οδυσσέας. Χωρίς κραυγές, χωρίς φωνές, χωρίς χορό γέρανου στην παραλία. Μαύρο κατάρτι, πισσαρισμένο από την λάβα του Κωκυτού και του Πυριφλεγέθοντα και πάνω του λευκό πανί, η ελπίδα.

Ή την Ιθάκη ή δεν γυρίζει κανείς.

Ο Κυναίγειρος δαγκώνει την πλώρη και σέρνει τούτο το ευλογημένο καράβι στο ακροθαλάσσι. 

Φυσά ο Αισχύλος αιώνων τραγωδίες να γεμίσει τούτο το πανί.

Η νίκη είναι σίγουρη κι ας έχουν έτοιμη τα μέσα ιστορικής διαστρέβλωσης την χελώνα για το κεφάλι του Αισχύλου.

Λαός η πρωτοβουλία και αλίμονο στους καθοδηγητές που του ζητάν με ψήφο αν είναι υπέρ της Ιθάκης ή υπέρ του Καστελόριζου.

Γιατί κάθε Καστελόριζο κρύβει μία Κυρά της Ρω.

Πηγή: http://diktioellada.blogspot.gr/2015/02/blog-post_90.html