«Με την ευκαιρία των 40 χρόνων του Φεστιβάλ της ΚΝΕ απευθύνω εγκάρδιο συναγωνιστικό χαιρετισμό.
Η πατρίδα και ο Λαός μας ζουν ξανά δύσκολες ώρες και γι' αυτό χρειάζεται να διπλασιαστεί η προσπάθεια και ο αγώνας της Κομμουνιστικής Νεολαίας για την πλήρη απαλλαγή της χώρας από τους νέους ξένους και ντόπιους εξουσιαστές.
Ένας αγώνας και μια προσπάθεια που θα έχει ως κύριο στόχο την οργάνωση ενός παλλαϊκού μετώπου του εργαζόμενου ελληνικού Λαού.
Από την ξένη κατοχή έως σήμερα αντιμετωπίσαμε μεγάλες, ιστορικές προκλήσεις που αποσκοπούσαν στο γονάτισμα του Λαού μας.
Όμως αντέξαμε και νικήσαμε, γιατί με πρωτοπορία το ΚΚΕ ξεσηκώσαμε το Λαό μας με κάθε μέσο, ειρηνικό - δυναμικό, ακόμα και ένοπλο.
Γι' αυτό σας καλώ να μελετήσετε σε βάθος την πρόσφατη ιστορία των λαϊκών μας αγώνων με τη φιλοδοξία να μας ξεπεράσετε σε σύνεση, οργάνωση και λαϊκή ορμή.»
Μίκης Θεοδωράκης
18.9.2014
Πηγή: http://www.902.gr
Αρε Μίκη πόσο μεγάλη καρδιά πρέπει να έχεις;; να εχεις τραβηξει τοσα και τοσα εσυ και η οικογενεια σου απ' τους ΚΝΙΤΕΣ κι ομως εσυ να δειχνεις παντα ανωτεροτητα και να τους τιμας μόνο και μονο στελνοντας τους χαιρετισμο...! ουτε μεχρι την φτερνα σου δεν φτανουν ολοι αυτοι!! αλλα εσυ εκει να προσπαθεις και να ελπιζεις να τους ενωσεις και να τους ξυπνησεις!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ μοναδικός Μίκης! Έτσι πρέπει να κάνουμε όλοι σήμερα. Να τείνουμε το χέρι προς το συναγωνιστή κι ας έχουμε κάποιες διαφορές. Όταν η πατρίδα χάνεται είναι μικροψυχία να στεκόμαστε στα παλιά λάθη. Ο Μίκης βλέπει 100 χρόνια μπροστά και ξέρει τί κάνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αν σήμερα έχει μείνει κάτι όρθιο μέσα στην ελληνική κοινωνία, είναι τα παιδιά που δεν στρογγυλεύουν τις θυσίες των γονιών και των παππούδων τους και δεν τις ξεπουλάνε για μια θέση στη σοσιαλδημοκρατία.
Μικης ο υπερτατος αγωνιστης. Ο ΜΟΝΟΣ (και κυριολεκτω) που συνδιασε εργο κα ζωη συμφωνα με τα πιστευω του. Επρεπε να αποτελει προτυπο για την νεολαια και το εργο και ο λογος του να διδασκεται στα σχολεια μας. Θα ειμαστε τοτε καλυτεροι ανθρωποι και θα ζουσαμε σε καλυτερη χωρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τωρα οι κνιτες θα τον ακούσουν, σίγουρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΠήγα στο φεστιβάλ της ΚΝΕ. Υπήρχαν πολλές μουσικές σκηνές με διαφορετική μουσική αλλά επικρατούσε το ροκ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦθάσαμε καθυστερημένοι. Από μακριά ακούμε τον Χαλκιά να τραγουδά τη Ρωμιοσύνη. Μπαίνουμε στο χώρο του φεστιβάλ. Η μουσική του καλωσορίσματος ήταν κάτι τραγούδια ελαφρο-ποπ.
Φτάνουμε στην κεντρική σκηνή. Ελάχιστη νεολαία. Φωτογραφίες του Ρίτσου στην οθόνη, του Μίκη καμία. Γύρω από τη κεντρική σκηνή την ώρα που έπαιζαν τα Λιανοτράγουδα άλλος έτρωγε, άλλος μιλούσε άλλος γελούσε. Εφτανε ο απόηχος από τις άλλες μουσικές σκηνές.
Τελειώνει το πρόγραμμα , κατεβαίνει η Ορχήστρα του Μίκη. Ξαφνικά ο χώρος γεμίζει κόκκινες σημαίες με σφυροδρέπανα και νεολαία.
Ο Παπακωνσταντίνου ανεβαίνει στη σκηνή. Καπνοί και κόκκινες σημαίες ανεμίζουσες.
Ξεκινά το πρόγραμμά του και οι σημαίες ανεμίζουν επαναστατικά.
Οι κόκκινες σημαίες με το σφυροδρέπανο και τα τρία κόκκινα γράμματα ΚΚΕ ανέμιζαν με επαναστατική ορμή ακόμα και στα τραγούδια του Παπακωνσταντίνου που έλεγαν:
"Ευτυχώς που υπάρχουν και π....τάνες"
"Θα μου ...τα αρχ...α"
Και ακόμα ένα τραγούδι με τη λέξη "κουφάλα" μέσα.
Αφού όλοι χάρηκαν επαναστατικά με το ελληνικό ροκ του Βασίλη, στο τέλος τραγούδησαν και το της "Δικαιοσύνης ήλιε νοητέ" για να ΄χουν και ένα επαναστατικό άλλοθι και να κοιμηθούν ήσυχοι.
Καθώς φεύγαμε ακούγαμε τον απόηχο από τα ικαριώτικα τραγούδια, που είναι πολύ ωραία, αλλά όμως αναμειγνύονταν με τον απόηχο από το σκληρό ροκ μιας άλλη σκηνής.
Μυρίσαμε και μπόλικη τσίκνα από τα σουβλάκια. Το καλαμπόκι στα κάρβουνα ήταν όμως πεντανόστιμο.
Συγχωράτε μου την τόση ειρωνεία αλλά λυπήθηκα. Δεν είναι αυτή, σύντροφοι, "η αισθητική της εργατικής τάξης" που ευαγγελίζεστε...
Δεν είχατε, σύντροφοι, ούτε μια κόκκινη σημαία για τη Ρωμιοσύνη και τον Επιτάφιο; Τότε τί έκαναν στη Μακρόνησο όλοι αυτοί οι αγωνιστές; είχαν βγει βόλτα;
Ν.Β.
Κακώς πήγες στο Φεστιβάλ της ΚΝΕ. Η πρόταση για σένα, έγινε από τον Παπακωνσταντίνου για το που έπρεπε να πας αλλά εσύ, αντί για την οδό Φυλής ήρθες στο Ίλιον. Ας πρόσεχες, το φεστιβάλ δεν είναι Ηρώδειο ούτε Μέγαρο για να έχεις αριθμημένη θέση και, περισσότερο, μπήκες και στη δοκιμασία να ανέχεσαι κόκκινα χρώματα παντού.
ΔιαγραφήΈννοια σου οι σύντροφοι γνωρίζουν την "αισθητική της εργατικής τάξης"....