Μίκης Θεοδωράκης για το Εβραϊκό ζήτημα (β)

Η βασική θεωρία του Ναζισμού υπήρξε ο Ρατσισμός, που δεν περιελάμβανε μόνο τους Εβραίους αλλά κάθε έναν που δεν ήταν Άρειος. Τσιγγάνοι, Ρώσοι, Ουκρανοί, Έλληνες, Σέρβοι είχαν συνολικά τριάντα εκατομμύρια θύματα κυρίως μέσα σε στρατόπεδα θανάτου.

Σε αναλογία πληθυσμού οι Εβραίοι με τα 6 εκατομμύρια θύματα είχαν τους περισσότερους νεκρούς. Γι’ αυτό και ονόμασαν ολοκαύτωμα την απώλειά τους.

Η Ελλάδα υπήρξε μια από τις λίγες χώρες που υπεράσπισαν τους Εβραίους που ζούσαν σ’ αυτές. Προφύλαξε συστηματικά τους Έλληνες Εβραίους από τη μήνι των Ες-Ες. Εάν τα μέλη της Εβραϊκής Κοινότητας της Θεσσαλονίκης εισάκουαν την πρόταση του ΕΑΜ να πάνε στο βουνό και να τεθούν υπό την προστασία του, δεν θα υπήρχε αυτή η τερατώδης εξόντωση των 50 και πλέον χιλιάδων ανθρώπων.

Δυστυχώς οι Ραββίνοι εξακολουθούσαν να έχουν αυταπάτες ως προς την στάση των Γερμανών και αντιτάχθηκαν σ’ αυτή την σωτήρια πρόταση.

Ενδεικτικά σημειώνω ότι η οικογένεια του γνωστού επιχειρηματία Μάτσα σώθηκε γιατί κατέφυγε στο βουνό στην περιοχή του ελέγχου του ΕΛΑΣ.

Στην Αθήνα υπήρχαν εκατοντάδες οικογένειες που με κίνδυνο της ζωής τους έκρυβαν Εβραίους. Εμείς ως μαχητές του ΕΛΑΣ Αθηνών είχαμε αναλάβει την φύλαξη πολλών τέτοιων κατοικιών με εντολή να δώσουμε μάχη προκειμένου να σωθούν οι κρυμμένοι Εβραίοι.

Προσωπικά μπορώ να αναφέρω δεκάδες περιπτώσεις κατά τις οποίες θρηνήσαμε θύματα προκειμένου να εμποδίσουμε τους Ες-Ες στο μακάβριο έργο τους.

Επομένως ο αντιρατσισμός και η αντίθεση στον αντισημιτισμό δεν υπήρξαν μόνο βασικά στοιχεία της αγωγής μας (εννοώ ως εαμίτες) αλλά και αντικείμενο της δράσης μας στην περίοδο της Κατοχής, εναντίον του ρατσισμού κάθε είδους.

Την ίδια στάση κράτησα σε όλη μου τη ζωή, όχι μόνο με λόγια αλλά και με έργα και τίποτα δεν θα μπορούσε να με κάνει να αλλάξω ιδέες.

Έτσι και τώρα με την Κίνηση Ανεξάρτητων Πολιτών η λέξη «απαγορεύεται» αφορά κάθε αναφορά στον Φασισμό-Ναζισμό-Εθνικισμό-Αντικομμουνισμό και Αντισημιτισμό και ακόμα περισσότερο τη συμμετοχή στις γραμμές μας ατόμων που εμφορούνται από παρόμοιες ιδέες.

Προσωπικά δηλώνω ότι τους μισώ, γιατί επί πλέον με χωρίζει από αυτούς αίμα. Ναι, ματώσαμε για να υπερασπίσουμε τις ιδέες μας, έτσι που να έχουμε το δικαίωμα να ισχυριζόμαστε ότι αναδειχθήκαμε μεταξύ των πρωτεργατών στην υπεράσπιση των θυμάτων του Φασισμού-Αντισημιτισμού. Γι’ αυτό τελεία και παύλα. Και θεωρώ βρώμικο σκουλήκι όποιον ξανατολμήσει να με προσβάλει στο πιο ευαίσθητο σημείο του χαρακτήρα μου.

Από δω και πέρα όμως αρχίζουν τα δύσκολα, γιατί ο Σιωνισμός που είναι φανερό ότι όχι μόνο σηκώνει κεφάλι αλλά διεκδικεί ρόλο πρωταγωνιστικό στις διεθνείς εξελίξεις, χρησιμοποιεί σαν άλλοθι το Ολοκαύτωμα για πράξεις καθαρά αντιδραστικού χαρακτήρα, όπως είναι η κρατική πολιτική του Ισραήλ και ο ρόλος ορισμένων σπουδαίων παραγόντων του Εβραιοαμερικανικού λόμπυ στη διαμόρφωση της ιμπεριαλιστικής πολιτικής των ΗΠΑ.

Έτσι κάθε κριτική εναντίον τους χαρακτηρίζεται έντεχνα αντισημιτισμός, με αποτέλεσμα να μην τολμά πια κανένας να καταδικάσει πράξεις επαχθείς, από φόβο μήπως στιγματισθεί ως ρατσιστής.

Επειδή είμαι από εκείνους που δεν με σταματά τίποτα προκειμένου να πω την αλήθεια όπως εγώ την εννοώ και την πιστεύω, έχω γίνει κατά καιρούς στόχος παρόμοιων επιθέσεων, ενώ παράλληλα οι αντίπαλοί μου δεν μένουν στα λόγια αλλά προχωρούν και σε πράξεις που με μειώνουν ως άνθρωπο και ως συνθέτη. Κυρίως ως συνθέτη, γιατί οι Σιωνιστές ελέγχουν σε ποσοστό 99% την μουσική ζωή της Οικουμένης.

Έχω λοιπόν κατηγορήσει επανειλημμένα και κατηγορώ και σήμερα το Ισραήλ για εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας.

Όπως καταδικάζω και ορισμένους σπουδαίους παράγοντες από το Εβραιοαμερικανικό λόμπυ τόσο για τον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξαν στα εγκλήματα της πολεμικής μηχανής των ΗΠΑ στο Ιράκ όσο και για το σχέδιο της άλωσης των Εθνών-Κρατών με στόχο την παγκόσμια κυριαρχία των Τραπεζιτικοπιστωτικών κολοσσών που ελέγχουν εξ ολοκλήρου.

Είναι από τα παράδοξα της ιστορίας, τα κατ’ εξοχήν θύματα του Χιτλερισμού να μιμούνται απόλυτα τις μεθόδους που χρησιμοποίησε για την παγκόσμια επικράτησή του.

Το γεγονός αυτό μας υποχρεώνει να τους φερθούμε ανάλογα, ακόμα και αν κινδυνεύσουμε όπως τότε να θυσιάσουμε τη ζωή μας.

Και κάτι ακόμα: Κάνουν λάθος που χάρη στον κ. Παπανδρέου διάλεξαν τη χώρα μας για το συνέδριό τους. Αυτό για μας αποτελεί υπέρτατη πρόκληση, που είμαστε υποχρεωμένοι να τη λάβουμε σοβαρά υπ’ όψιν.

Μίκης Θεοδωράκης

Αθήνα, 5/5/2011