Σε ευχαριστούμε για τους αγώνες που δώσαμε μαζί.
Σε ευχαριστούμε για την συντροφικότητα, την συνεργασία, τις συζητήσεις, τις ακροάσεις, τις εκμηστηρεύσεις, τα όνειρα, τις χαρές, τις εξιστορήσεις, τις αναλύσεις, αλλά και τις λύπες και τις απογοητεύσεις που ζήσαμε μαζί.
Σε ευχαριστούμε για τα συναισθήματα.
Σε ευχαριστούμε που μας μετέφερες στο ανώτερο δυνατό αξιακό και ηθικό επίπεδο και μας έκανες να καταλάβουμε οτι δίπλα σου ζούσαμε την ιστορία εν εξελίξει και γίναμε μέρος της και συν-διαμορφωτές της.
Σε ευχαριστούμε που μας έμπασες μέσα στο σύμπαν σου και μας θεώρησες ίσους με εσένα, ενώ ήξερες και ξέραμε ότι ήμασταν πολύ μικροί και ασήμαντοι απέναντί σου. Πολλές φορές ήξερες και ότι ήμασταν κατώτεροι των περιστάσεων. Πολλές φορές ήξερες ότι έδειχνες τον ήλιο και εμείς κοιτούσαμε το δάχτυλό σου αντί για τον προορισμό. Ήξερες ότι έκανες αυτό που δεν μπορούσες ενώ εμείς δεν κάναμε πάντα αυτό που μπορούσαμε. Αλλά επέμενες, πίστευες, μας εμψύχωνες, προσπαθούσες ξανά και ξανά, πάντα με πολύ μεγάλες προσωπικές θυσίες.
Το μέγεθός σου μπορεί να συγκριθεί μονάχα με εκείνο του Σωκράτη, του Πλάτωνα, του Αριστοτέλη, του Ηράκλειτου, του Αισχύλου, του Ευριπίδη, του Σοφοκλή, του Ομήρου, του Πυθαγόρα και του Θουκυδίδη. Μόνο που εκείνοι κατέκτησαν την αθανασία και την αιωνιότητα μετά θάνατον, ενώ εσύ ήσουν ήδη αθάνατος, αιώνιος και παγκόσμιος ακόμα και όταν πολεμούσες στα Δεκεμβριανά, ακόμα και όταν διηύθυνες με τις φτερούγες σου στα πέρατα της γης...
Θα κρατάμε σαν φυλαχτό για όλη μας την ζωή την κοινή μας πορεία απ’ τον Δεκέμβριο του 2010 έως την ημέρα που έφυγες για την αιωνιότητα.
Θα συνεχίσουμε να αναλύουμε και να διαδίδουμε το αδιαίρετο - μεγαλειώδες έργο σου και τις παρακαταθήκες σου μέχρι τη μέρα που πια δεν θα αναπνέουμε.
Σου ζητάμε παράλληλα μια μεγάλη συγγνώμη απ’ τα βάθη της καρδιάς μας που δεν μπορέσαμε ούτε στο ελάχιστο να πλησιάσουμε το ανάστημά σου και να σταθούμε όπως θα έπρεπε στο ύψος των ιστορικών περιστάσεων της κρίσιμης εποχής που διανύσαμε μέρα με τη μέρα, μαζί.
Το μόνο που ήθελες εν ζωή ήταν να δεις την Ελλάδα μας ελεύθερη και ανεξάρτητη και τον λαό μας κυρίαρχο στον τόπο του. Αποτύχαμε. Ο αγώνας όμως θα συνεχιστεί μέχρι τη στιγμή που θα δεις την Ελλάδα από εκεί ψηλά με τα αετίσια μάτια και το αγέρωχο βλέμμα σου, όπως την θέλεις και όπως της αξίζει.
Κέρδισες την αθανασία με το σπαθί σου. Μόνο εσύ την αξίζεις. Έζησες τη ζωή σου χωρίς να κάνεις τον παραμικρό συμβιβασμό για τις ιδέες και τις αξίες σου. Έδωσες μαθήματα σε όλους ακόμα και με τον τρόπο που έφυγες.
Ο Ελληνικός λαός σε λάτρεψε και σε λατρεύει. Τώρα ήρθε η ώρα να σε γνωρίσει και να σε ανακαλύψει. Και δεν θα σε λησμονήσει ποτέ.
Γεια σου Μίκη!
Οι συντελεστές του Θεοδωρακισμού / Τheodorakism
Ανδρέου Χρήστος
Σωτηρόπουλος Χρήστος
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Πάρτε μέρος στον διάλογο.
Σχόλια υβριστικά και σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εκάστοτε ανάρτησης, όπως επίσης και σχόλια που προκαλούν εντάσεις και διαπληκτισμούς, θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Επίσης ανώνυμα σχόλια δεν θα αναρτώνται.