"Χέρια φτερούγες..." - Του Γιώργου Δουατζή, αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη


Αγαπητοί αναγνώστες,

Αναδημοσιεύουμε σήμερα στη στήλη "Οπτικοποιημένη Ποίηση" ένα βίντεο του 2010, σε μουσική του Μίκη Θεοδωράκη από το μπαλέτο Ζορμπάς και τη "Ρωμιοσύνη μη τη κλαις", με τους στίχους του ποιήματος του Γιώργου Δουατζή αφιερωμένο στα 85α γενέθλια του Μίκη Θεοδωράκη!

Οι Συντελεστές του Θεοδωρακισμού/Thedorakism


Λίγα λόγια για το video...


Το ποίημα είναι του Γιώργου Δουατζή αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη
Η μουσική ήταν αποσπάσματα από το "ALEXIS ZORBAS" Suite ballet (Hungarian State Orchestra -- Hungarian Radio Choi)
Και το τραγούδι:
Τη Ρωμιοσύνη μη τη κλαις σε στοίχους του Γιάννη Ρίτσου

Τις φωτογραφίες έστειλε από την Ολλανδία η Antoinette Janssen από το κανάλι TheodorakisFriends.

Το video είναι αφιερωμένο στο Μίκη για τα 85 γενέθλιά του στις 29 Ιουλίου 2010.

Μοντάζ και δημοσίευση του video: Ναπολέων Ροντογιάννης


Το ποίημα:

Χέρια φτερούγες Του Μίκη Θεοδωράκη
Του Γιώργου Δουατζή

Χέρια - φτερά που μας ταξίδεψαν
σε κόσμους μουσικούς του ονείρου
Χέρια - φτερούγες απλωμένες αγκαλιά ζεστή
τις ώρες που πάγωνε η ελπίδα
Ρωμιοσύνης φτερούγες
στου κόσμου τους ωκεανούς

Σε είδα

να στέλνεις λόγια ιερά
σε προδομένους και εχθρούς λαούς
Canto General κι αγιασμένες μουσικές στον κόσμο
για να τον δούμε δίκαιο, όμορφο, αναστημένο

να στέλνεις κούρνιασμα φιλόξενο την Ποίηση
στα πικραμένα χείλη των γερόντων
και στην αφράτη δίψα των παιδιών
στη φλόγα των ερωτευμένων

Σε βλέπω

να ξανάρχεσαι
με τα ανοιχτά φτερούγες χέρια σου
πάλι να ξεμακραίνεις

στο Πάνθεο των εξαγνισμένων
από τη μεγαλοσύνη του δημιουργού

πολύμορφο παιδί ευαίσθητο
άντρα δημιουργό ώριμο

σε κείνη την απόλυτη ερημία του γεννήτορα
και οι καρποί σου γόνιμο ζωής τραγούδι

εκεί που οι κακουχίες αλέστηκαν στις νότες σου
κι έγιναν στήριγμα ζωής λιανοτράγουδα
της όμορφης μοναχικής πατρίδας

Οι ήχοι σου απλώθηκαν
σε ωκεανούς, αγριεμένες θάλασσες
πελάγη και ήρεμα λιμάνια
στις μικρές Κυκλάδες έφτασαν
σε έρωτες, χαρές, πίκρες, αγώνες
σε δάκρια λύπης και χαράς
συντρόφεψαν λαούς λιποτάκτες
αδύναμους, διεκδικούντες
τραγούδι, χορός κι ασπίδα λευτεριάς
σε χρόνους δίσεκτους και μαύρους

Έζησες τη ζωή και ζεις. Τη ζωή έζησες
Άξιον εστί το χαραγμένο πρόσωπό σου

Οι φτερούγες σου θα μας αγγίζουν στους αιώνες
καθώς οι μουσικές θα ταξιδεύουν
στη χώρα των ευελπίδων, των αναχωρητών
των άξιων προπαντός

Λήθη στα λάθη σου
μεγαλοσύνη στις κινήσεις σου
υποθήκη τα λόγια σου
αντρειοσύνη κι έρωτας οι μουσικές σου

Χέρια - φτερούγες αετού τραγουδιστή
ταξιδεμένου σε πεντάγραμμα κι οκτάβες

Σχόλια