Απάντηση Μίκη Θεοδωράκη: "Λυπάμαι..."


 

Επειδή όλο και περισσότεροι, είτε πρώην μέλη της ΣΠΙΘΑΣ είτε και μη Σπιθίτες μου γράφουν ότι θα πρέπει να ξανακάνουμε μια Κίνηση ανάλογη της ΣΠΙΘΑΣ, θα ήθελα να τους απαντήσω δημοσιοποιώντας τις εξής σκέψεις:

Δυστυχώς η ζωή δεν γυρίζει πίσω. Στα 2010 ο Λαός ήταν όρθιος. Ενώ σήμερα, μετά από τέσσερα χρόνια ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, είναι γονατισμένος. Επειδή ακριβώς του λείπει η εθνική προοπτική. Ο κ. Τσίπρας και η ομάδα του μας πούλησαν στους Αμερικανούς, που και μόνο η σκιά τους φοβίζει τους Έλληνες. Όσο για την Ν.Δ. που θα μπορούσε να δημιουργήσει γύρω της το εθνικό-παλλαϊκό Μέτωπο όπως ο Ντε Γκωλ και ο Αντενάουερ (δυο … «άθλιοι» δεξιοί) έχουν διαβληθεί από την αντιδεξιά ρητορική του Ανδρέα, του ΚΚΕ και του ΣΥΡΙΖΑ.
           
Με δυο λόγια σήμερα η Ελλάδα, η Κύπρος και το Ισραήλ έγιναν ουσιαστικά εξαρτήματα της νατοϊκής επιθετικής στρατηγικής. Ο νέος μας ηγέτης είναι και πάλι ο Πρόεδρος των ΗΠΑ. Είμαστε αποικία. Τελεία και παύλα. Για πόσο καιρό ακόμα; Φοβάμαι, για πολλές δεκαετίες.
           
Εγώ δεν βλέπω φως από πουθενά. Αυτό που με φοβίζει πολύ είναι το ενδεχόμενο ακρωτηριασμού από Αλβανία, Σκόπια και Τουρκία.
           
Στα 2010, όπως είπα και πριν, ο Λαός μας ήταν ακόμα όρθιος. Η Σπίθα ήρθε στην σωστή στιγμή. Όμως κάποιοι σύντροφοί μας στην ΣΠΙΘΑ πίστεψαν δυστυχώς ότι ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η λύση.
           
Πιστεύω ότι το λάθος τους ήταν μοιραίο τόσο για την Σπίθα όσο προ παντός για την Ελλάδα. Μπορούσε τότε να δημιουργηθεί και να αποδώσει καρπούς η Κίνηση που μου ζητούν να κάνω σήμερα. Τώρα, εγώ είμαι εκτός μάχης και στο μεταξύ χάθηκαν οκτώ πολύτιμα χρόνια.
           
Δεν φτάνει μόνο να σκέφτεται κανείς ορθά αλλά παράλληλα θα πρέπει και να μπορεί να μετατρέπει τις ιδέες του σε πολιτικές πράξεις.
           
Λυπάμαι.


Αθήνα, 26.3.2019
Μίκης Θεοδωράκης



Σχόλια

  1. Κάθε φορά που πλησιάζουν οι εκλογές, εκείνοι που μας εγκατέλειψαν ή εκείνοι που διαφωνούσαν με τη Σπίθα θυμούνται τον Μίκη Θεοδωράκη και τον καλούν να κάνει Κίνημα, προκαλώντας μας να σκεφτούμε ότι πίσω από κάθε κάλεσμα ίσως να κρύβονται προσωπικές ή κομματικές φιλοδοξίες.

    Όσες προσπάθειες κάναμε τα τελευταία τέσσερα χρόνια είχαν όλες το ίδιο αποτέλεσμα: τη διάλυσή τους από μέσα με τελευταία την προσπάθεια στη Θεσσαλονίκη (Φλεβάρης- Απρίλης 2018). Αυτή ήταν η τελευταία μας προσπάθεια γι αυτό και το χτύπημα ήταν το τελειωτικό.

    Τα δύο συλλαλητήρια για τη Μακεδονία θα μπορούσαν να ενώσουν τον λαό, αλλά αυτό δεν έγινε με ευθύνη των διοργανωτών. Μερικοί εξ αυτών χρησιμοποίησαν τα συλλαλητήρια για την προσωπική πολιτική τους ανέλιξη.

    «Πιστεύω ότι το λάθος τους ήταν μοιραίο τόσο για την Σπίθα όσο προ παντός για την Ελλάδα» γράφει ο Μίκης και πολύ σωστά το τοποθετεί.

    Σήμερα, η φίμωση και ο αποκλεισμός εμάς των θεοδωρακιστών έχει ξεπεράσει κάθε προηγούμενο. Είμαστε αποκλεισμένοι από παντού, δεν έχουμε καμία δυνατότητα παρέμβασης και δημόσιας τοποθέτησης. Οι θεοδωρακιστές καλλιτέχνες είμαστε δυο φορές αποκλεισμένοι.

    Η κοινωνία υφίσταται έναν νέο ολοκληρωτισμό. Αυτή τη φορά χωρίς φυλακές, φύλακες, κελιά και βασανιστήρια, αλλά με τους νέους τρόπους ψυχικού βασανισμού όπως η σκληρότητα, η ωμότητα, ο κυνισμός και η αναλγησία.

    Βεβαίως η Ελλάδα είναι πλέον αποικία και μάλιστα με υποδούλωση χειρότερη από εκείνη των Ινδιών ή των άλλων αποικιών κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας. Και είναι χειρότερη γιατί σήμερα δεν σε σκοτώνει μεμιάς ο Άγγλος, ή ο Γάλλος, ή ο Ισπανός στρατιώτης, αλλά σου σκοτώνει την ψυχή ο ίδιος ο συμπατριώτης σου. Αυτό είναι τόσο επώδυνο που φτάνεις να λες καλύτερα να σου αφαιρούσαν τη ζωή μεμιάς παρά ο αργός βασανιστικός θάνατος της μοναξιάς (εννοώ της πολιτικής μοναξιάς), της έλλειψης επικοινωνίας, της έλλειψης ελπίδας και της ανέχειας.

    Κι ύστερα πώς να ζήσεις σε μια υπόδουλη πατρίδα που κάθε μέρα κινδυνεύεις να χάσεις την μισή;

    Θάνατος δεν είναι να βλέπεις την κατάντια της πατρίδας σου και του λαού της και να μην μπορείς να κάνεις ΤΙΠΟΤΑ; Να μην σε αφήνουν να κάνεις κάτι και μόλις προσπαθήσεις να κάνεις κάτι είτε να το σταματά ένα αόρατο χέρι, είτε να το χτυπάνε από μέσα (όπως πέρυσι στη Θεσσαλονίκη), είτε να έχεις ενάντια σου όλη την Αριστερά. Κι ας λες ότι κι εσύ Αριστερός είσαι. Όχι! Πρέπει να σε τσακίσουν αφού δεν είσαι στο μαντρί. Και σε τσακίζουν. Κι επειδή είσαι του Θεοδωράκη σε χτυπάνε διπλά και τριπλά.

    Όλοι αυτοί, λοιπόν, που γύρισαν την πλάτη στη Σπίθα και στον Μίκη, όλοι αυτοί που έκαναν τα πάντα για να μην πετύχει η Σπίθα τον στόχο της, είναι υπόλογοι απέναντι στην πατρίδα και στην ιστορία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αχ, βρε Μίκη μου...... Αν, οι Νεοέλληνες, σε άκουγαν,κάθε φορά που μιλούσες... σήμερα, ο λαός μας... η πατρίδα μας, δε θα ταν σ αυτό το χάλι........

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. H ΣΠΙΘΑ υπήρξε σαν οργανωμένο Κίνημα - Κίνηση απ' τον Δεκέμβριο του 2010 έως τον Μάρτιο του 2013. Στα χρόνια αυτά ο Θεοδωράκης γύρισε την Ελλάδα απ' 'ακρη σ' άκρη και μίλησε σε τεράστια ακροατήρια, έγραψε δεκάδες έως εκατοντάδες στην κυριολεξία άρθρα και έκανε δεκάδες ομιλίες, συνεντεύξεις, βιβλία κτλ, με σκοπό πρώτον την ενημέρωση - διαφώτιση του κόσμου και δεύτερον την οργάνωσή του σε ένα μαζικό μέτωπο.

    ​Στα χρόνια που ο Θεοδωράκης ήταν στην πράξη πλήρως ενεργός, το μόνο που ήξεραν κάποιοι ήταν να τον αμφισβητούν και να φέρνουν αντιρρήσεις στις επιλογές του σαν γνήσιοι εξυπνάκηδες που τα ξέρουν όλα.

    Σε άλλους δεν άρεσε το οργανωτικό, σε άλλους δεν άρεσαν τα πρόσωπα των οργάνων, σε άλλους δεν άρεσαν οι διορισμοί των προσώπων απ' τον ίδιον τον Μίκη Θεοδωράκη, άλλοι ήθελαν πιο πολύ Δημοκρατία (λες και δεν ήταν το Δημοκρατικότατα εκλεγμένο ΠΟ.ΣΥ που οδηγούσε την ΣΠΙΘΑ στα δόντια του ΣΥΡΙΖΑ με το πολιτικό ρεσάλτο του κ.Κωνσταντακόπουλου και όλων όσων τότε ψήφισαν ΝΑΙ στην κατάπτυστη απόφαση του τότε ΠΟ.ΣΥ), άλλοι δεν καταλάβαιναν το ιδεολογικό και ήθελαν κόμματα και αποκόμματα, άλλοι μας τα είχαν πρήξει "επί της διαδικασίας", άλλοι ήθελαν να κάνουν το δικό τους, άλλοι μπήκαν στην ΣΠΙΘΑ για να γίνουν γνωστοί, άλλοι μπήκαν στην ΣΠΙΘΑ για να την διαλύσουν, άλλοι μπήκαν για να βρουν γυναίκα, άλλοι για να κάνουν παρέες, άλλοι για να κάνουν καριέρα στο τραγούδι, άλλοι μπήκαν στην ΣΠΙΘΑ για να την ελέγχουν, άλλοι μπήκαν για να δίνουν ραπόρτο στο κόμμα κτλ κτλ. Μασονίες, πρακτοριλίκια, σαηεντολογίες, αριβισμός, τραμπουκισμοί, αναρχομπαχαλάκηδες... Όλα τα ζήσαμε στην ΣΠΙΘΑ.

    Τώρα κάποιοι του ζητούν (υποκριτικά) να βγει πάλι μπροστά, αλλά είναι πολύ αργά για δάκρυα.​

    Ευτυχώς απ' την εποχή της ΣΠΙΘΑΣ θα μείνει η συγγραφική παρακαταθήκη του Μέγιστου Έλληνα και Αγωνιστή Μίκη Θεοδωράκη, θα μείνουν οι μεγαλειώδεις ομιλίες του ανα τις πόλεις της Ελλάδος, θα μείνουν οι προτάσεις του για την Ουδετερότητα, για την εκμετάλλευση του Εθνικού πλούτου και θα μείνουν οι σαφείς θέσεις του για την Ελλάδα στο λαμπρό κείμενο της Ιδρυτικής Διακήρυξης της ΣΠΙΘΑΣ. Και φυσικά θα μείνει το βιβλίο του ΣΠΙΘΑ - ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΚΑΙ ΔΥΝΑΤΗ και όλα τα υπόλοιπα βιβλία που συνέγραψε έκτοτε. Είναι βέβαιο ότι οι Έλληνες κάποια στιγμή θα ανακαλύψουν και θα εκμεταλλευτούν αυτόν τον τεράστιο θησαυρό, όπως ανακαλύπτουν τώρα μετά από 30 χρόνια έργα του που σε πραγματικό χρόνο τα αγνοούσαν και επέλεγαν σκουπίδια της μιας βραδιάς ή της μιας σεζόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Πάρτε μέρος στον διάλογο.

Σχόλια υβριστικά και σχόλια που δεν έχουν σχέση με το περιεχόμενο της εκάστοτε ανάρτησης, όπως επίσης και σχόλια που προκαλούν εντάσεις και διαπληκτισμούς, θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση. Επίσης ανώνυμα σχόλια δεν θα αναρτώνται.